Wel of niet, wat zouden jullie doen? (Verhuizen)
Hoi, ik open dit topic even onder een andere naam. Niet omdat jullie dit topic niet aan mijn nick zouden mogen linken, maar omdat familie mijn normale nick kent en ik nog niet wil dat zij hiervan weten. 
Goed, de situatieschets. We wonen momenteel met zijn vijven (een echtpaar met drie kinderen) in een appartement met 2 slaapkamers en waar we elkaar constant op de lip zitten. Oudste zoon is autistisch en heeft eigenlijk heel veel ruimte en beweging nodig, wat we hem hier niet kunnen bieden (te weinig ruimte binnenshuis, geen tuin, onderburen die (terecht!) klagen omdat ze alles horen en hij als een olifant door de woning gaat 
). Hij gaat vanaf komende september naar een speciale opvang met kinderen zoals hij, die hier heel erg dichtbij zit (loopafstand). Hiervoor zat hij op een andere opvang, maar daar is hij zachtjes 'uitgegooid' omdat het hen niet lukte hem onder hun hoede te nemen in combinatie met de rest van de groep.
Middelste gaat mee naar dezelfde opvang (naar een 'gewone' groep), jongste is bij mij thuis.
Vandaag hebben we een huis bezocht en we zijn eigenlijk verliefd geworden. Een ruimere woonkamer, een aparte keuken, een extra eetkamer, een (weliswaar niet heel grote) tuin. Boven vier slaapkamers. Dat zou, ten opzichte van nu, eigenlijk al fantastisch zijn, maar er zitten ook nog een zolder met extra badkamer en een kelder die verbouwd is tot fitnessruimte in het huis. De zolder zouden we of als werkruimte/hobbykamer kunnen gebruiken, of als extra grote slaapkamer voor ons (en dan 1 van de 4 slaapkamers op de eerste verdieping als werkruimte). De kelder zouden we als speelruimte voor de kinderen kunnen inrichten.
Nu komt het natuurlijk, want als er geen probleem zou zijn, zou ik geen topic openen... de huur per maand kost 70% meer dan dat wat we nu betalen. En dat wordt krap, behoorlijk krap. We zouden rondkomen, maar ook best moeten inleveren (hebben nu een hobby die best wat kost, dat zou eigenlijk niet meer kunnen, minder uitjes e.d.). Ook is het een stuk rijden van de opvang vandaan (ongeveer zo ver als ik vanaf deze woning naar de vorige opvang reed, alleen is de bushalte hier wat verder weg).
En nu weet ik het niet meer, wel doen of niet doen? Het is echt een buitenkans, het huis is compleet gerenoveerd, overal een prachtige vloer, de keuken zit er al in (is in dit land vaak niet zo 
). De huurhuizen die ik tot nu toe ben tegengekomen (en ik zoek al een tijdje) die iets onder deze prijsklasse zitten, hebben vrijwel altijd een slaapkamer tekort en geen zolder/kelder, en zijn erg gedateerd. (Je kunt zien dat er een opa en/of oma gewoond hebben en dat er heel, heel lang niets gebeurd is aan het huis. ) Nemen we dit huis niet, zullen we het in dit appartement waarschijnlijk nog een tijd moeten uitzingen.
Op een rijtje:
Voordelen
--
* Heel veel ruimte en licht in huis, genoeg kamers voor iedereen plus nog extra, een tuin
* Alles is gloednieuw, er hoeft niets te gebeuren, we zouden onze spullen kunnen inpakken en er zo kunnen intrekken
Nadelen
--
* Veel hogere huur, rondkomen kan maar leuk leven wordt krap(per)
* Langer reizen naar de opvang, sowieso slechtere aansluiting wat het OV betreft
Natuurlijk zal de beslissing niet afhangen van de meningen hier, maar ik weet niet, ik hoop op een nieuwe, verfrissende blik uit een hoek waaruit ik de situatie nog niet had bekeken, geloof ik (zowel voor als tegen).
Ik vind het eerlijk gezegd wel verstandig van je man. Als je blijft zoeken, komt er echt wel nog iets op je pad dat misschien net iets minder ruim is maar een hele verbetering + tegen een lagere prijs. Geef vooral de moed niet op,!
Als een koophuis wel binnen bereik is volgens je man zou ik daar vol op inzetten door te gaan werken in de avonden. En je kinderen mogen langer naar de opvang als je werkt? Vind het ook een schrikbarend bedrag zeg, 1700 euro de maand aan huur. Zie daar dan nog maar ns uit te geraken...
Voor mij zou het woonplezier boven een hobby gaan, zeker als je straks zelf gaat verdienen en deze hobby zo weer kunt oppakken.
Is het een optie om een leuke en betrouwbare oppas te zoeken voor een paar dagen of dagdelen in de week, zodat jij ook wat tijd voor jezelf hebt om bijvoorbeeld wat te werken? Ervan uitgaande dat het uurloon van de oppas dan lager ligt dan jouw eigen uurloon. 
Ik ben/was van team doen, verhuizen!
Maar nu lees ik 1700 euro en de wens over een jaar of 5 te kopen.
Dat spendeer je de aankomende 5 jaar toch ruim 40000 euro aan huur, geld wat je ook voor je koopwoning kan gebruiken 🤔
Maar ja...je (te) kleine flat verruilen voor een ruime woning is natuurlijk ook wat waard.
Is er geen tussenweg, een wat kleiner maar betaalbaarder huis huren.
Je hebt dan (nog) niet de ruimte die je wil maar bent wel weg uit je "overlast gevende" situatie en kan doorsparen voor een koopwoning.
Tover-Feetje schreef op 21-07-2021 om 15:14:
Ik ben/was van team doen, verhuizen!
Maar nu lees ik 1700 euro en de wens over een jaar of 5 te kopen.
Dat spendeer je de aankomende 5 jaar toch ruim 40000 euro aan huur, geld wat je ook voor je koopwoning kan gebruiken 🤔
Maar ja...je (te) kleine flat verruilen voor een ruime woning is natuurlijk ook wat waard.
Is er geen tussenweg, een wat kleiner maar betaalbaarder huis huren.
Je hebt dan (nog) niet de ruimte die je wil maar bent wel weg uit je "overlast gevende" situatie en kan doorsparen voor een koopwoning.
Dit inderdaad. Ik was ook team verhuizen maar 1700 euro is wel heel erg veel. En dan ook nog die aanbetaling. Ik zou nog even verder zoeken naar een wat betaalbaardere woonruimte.
Ja, mijn man is ook wel verstandig, gelukkig. Ik ben meer een dromer, soms mooi, maar niet altijd handig.
Ja, 1700 is een belachelijk bedrag, ik weet het. Vroeger hadden we dat niet eens in totaal om te besteden. Hoofdstadprijzen helaas.
Ja, als je het zo opschrijft, is dat inderdaad wel schrikbarend, dat dat 40k extra zijn die aan huur besteed worden.
Naar een plek waar het het eigenlijk (net) niet is doe ik me een verhuizing niet aan, als ik heel eerlijk ben. Dat is me de energie en het geld niet waard...
Is het geen optie om (ver) buiten die hoofdstad op zoek te gaan naar een koophuis? Meer natuur, meer rust etc.
Momenteel niet, over een aantal jaar wel.
Ik ben meer het type van niet al te ver vooruitkijken als het heden ook lastig of onhoudbaar is gebleken. Er is weinig zicht op iets anders passends en TO loopt de hele dag op eierschalen, dan is een vooruitzicht van 5 jaar heel erg lang. Ik zou bijna willen voorstellen, als het zou kunnen, laat man eens een maand thuis met de kinderen zijn en de boel sussen mbt de burenoverlast. Niet mogelijk uiteraard, maar hij schuift het allemaal wel heel makkelijk opzij, terwijl hij de hele dag van huis is en er niet elke minuut vd dag mee wordt geconfronteerd.
En dan nog heb je geen garanties over 5 jaar, mss zijn de huizen dan wel helemaal onbetaalbaar, of is de huidige situatie al lang geëscaleerd, niemand heeft een glazen bol.
Nu ik je aanvullingen lees, neig ik nóg meer naar ‘ja’. Er komt (nog meer) spaargeld vrij bij vertrek uit jullie huidige huis, je hebt nog best ruimte om bijvoorbeeld qua boodschappen wat zuiniger aan te doen, etc. Daarnaast is er ook op korte termijn geen uitzicht op iets beters (lees: een koopwoning).
Ik zou het gesprek met man nogmaals aangaan. Wat hier al gezegd wordt: hij is de meeste tijd van huis en realiseert zich wellicht onvoldoende hoe belemmerend de huidige woonsituatie is.
Maar dan zou ik wel erbij zeggen dat je er zelf voor wil gaan werken. Je kunt niet de hele financiële verantwoordelijkheid bij je man leggen, van alles willen, maar zelf niks bijdragen.
We doen het niet. Bedankt voor alle reacties. 
Wat jammer Yuuki. Je man gaf de doorslag?
Sneu voor jou, toch weer een teleurstelling. Ik hoop dat jullie snel iets anders vinden. Als je er op zit te wachten, duurt wachten heel erg lang. 
Klopt ja. Ik ben er ook wel een beetje verdrietig van, waar man dan weer geirriteerd van raakt. Liet 's avonds allemaal huizen zien (en deze dan? of deze?) die ik allemaal al lang had bekeken maar wat helemaal niet bij ons past. (Want ik wil niet na twee jaar WEER moeten verhuizen omdat er te weinig plek is 
) Ik denk dat we het een paar dagen moeten laten rusten, want zo wordt het er ook niet gezelliger op.
Hebben jullie een gesprek gehad? Heeft je man uiteindelijk besloten dat het geen haast heeft? Dat huis in september, is dat een concreet plan, of meer een zoethoudertje om jou nu rustig te houden?
Het klinkt alsof hij jou als een kind behandelt. Hij gaat over dit soort zaken, omdat het zijn geld is en jij hebt je te schikken.
Ik zou heel snel een opleiding gaan doen en werk zoeken, zodat je zelf ook iets te zeggen hebt over je eigen leven. Dit is toch niks zo? Jij zit daar maar met drie kinderen thuis en een hele bak ellende en hij stapt het huis uit en heeft nergens last van en houdt jou klem in deze situatie.