Wat voor huisdier
Sinds een half jaar woon ik alleen, na samengewoond te hebben. Met mijn ex samen had ik huisdieren, 3 katten. Sinds onze breakup heb ik dus geen huisdieren meer en ik merk dat ik dat erg mis. De gezelligheid, knuffelen, spelen. Het liefst zou ik weer een kat nemen, alleen dit mag niet van mijn verhuurder. Een dier in een kooi mag wel. In eerste instantie dacht ik dat ik dat niet zou willen, maar ik wil me toch wel graag inlezen in de verschillende opties. Maar wat voor diertje dan. Ik woon in een appartement, met 1 slaapkamer dicht bij de woonkamer. Een echt nachtdier lijkt me dan niet al te handig. Ik wil graag een sociaal dier, wat knuffelig is en dat zelf ook fijn vind
Een vogel in huis daar zou ik nooit meer aan beginnen. Wij hebben een tamme valkparkiet gehad. Ze was erg lief hoor maar alleen voor mij. Als ze in haar kooi moest dan begon ze te krijsen. De hele kamer zat onder de stront en ik moest regelmatig haar vleugels laten knippen ( wat ik eigenlijk zielig vond) want ze vloog regelmatig tegen het raam. Uiteindelijk heb ik haar naar mijn schoonzus gebracht die een grote voliere heeft waar ze veel gelukkiger was met andere vogels. Ze heeft toen zelfs een ei gelegd.
watertoren schreef op 13-06-2022 om 16:00:
Een vogel in huis daar zou ik nooit meer aan beginnen. Wij hebben een tamme valkparkiet gehad. Ze was erg lief hoor maar alleen voor mij. Als ze in haar kooi moest dan begon ze te krijsen. De hele kamer zat onder de stront en ik moest regelmatig haar vleugels laten knippen ( wat ik eigenlijk zielig vond) want ze vloog regelmatig tegen het raam. Uiteindelijk heb ik haar naar mijn schoonzus gebracht die een grote voliere heeft waar ze veel gelukkiger was met andere vogels. Ze heeft toen zelfs een ei gelegd.
Mijn tamme parkiet was samen met een agapornis maar ze keken niet naar elkaar om. De parkiet trok meer naar ons beiden. Parkiet is aan komen vliegen op ons dakterras toen ik nog twee agapornissen had. 1 dwergpapegaaitje is kort daarna dood gegaan.
Parkietje was heel rustig. Ging zrlf terug naar de kooi als hij het buiten zat was.
We hebben hem 10 jaar gehad, wisten niet hoe oud hij was toen hij aan kwam vliegen. Hij lag vorig jaar plots dood in zn kooi, waatschijnlijk van ouderdom. We missen hem erg....
Jarenlang cavia’s gehad. Lief sociaal, erg knuffelig, aanhalig en slim. Ze moeten alleen wel echt met z’n tweeën en hebben dan best een flinke kooi nodig. We lieten ze ook vaak loslopen, en ze zijn niet zindelijk, dus soms moet je dweilen, maar klein dier, dus kleine plasjes. Als je aan wat voor dier ook begint kun je eerst bij de opvang kijken, naar misschien een wat ouder koppeltje. Bevalt het niet dan zit je er niet jaren en jaren aan vast. Onze cavia’s werden zeker altijd wel 7 op eentje na die iets van een tumor bleek te hebben. Best lang voor als het tegenvalt. Krijg gelijk weer zin om opnieuw met cavia’s te beginnen.
amarna schreef op 13-06-2022 om 16:37:
[..]
Mijn tamme parkiet was samen met een agapornis maar ze keken niet naar elkaar om. De parkiet trok meer naar ons beiden. Parkiet is aan komen vliegen op ons dakterras toen ik nog twee agapornissen had. 1 dwergpapegaaitje is kort daarna dood gegaan.
Parkietje was heel rustig. Ging zrlf terug naar de kooi als hij het buiten zat was. P
Dat komt omdat het 2 verschillende soorten zijn, die hebben niks aan elkaar en kunnen elkaar niet verstaan. Je kan ook geen muis bij een rat zetten, een zebra bij een paard of een chimpansee bij een mens en dan verwachten dat het vriendjes worden.
Cavia’s zijn leuk maar ze stinken verschrikkelijk. In hun hok maken ze ook geen ‘wc’ maar ze doen hun behoeften door de hele bak heen. Die moet je dus echt elke week schoonmaken en liefst twee keer per week.
Wat ik niet begrijp is dat je geen kat mag van je verhuurder. Wat geeft hij als reden op? En als je er wel eentje neemt, zal hij dat ooit te weten komen?
Beterlaat2021! schreef op 13-06-2022 om 18:16:
Wat ik niet begrijp is dat je geen kat mag van je verhuurder. Wat geeft hij als reden op? En als je er wel eentje neemt, zal hij dat ooit te weten komen?
Verhuurder heeft eerder huurders gehad met een hond in huis die het totaal hebben uitgewoond. In mn huurcontract staat dus dat er uberhaupt geen dieren mogen. Na contact opgenomen te hebben is er aangegeven dat er alleen een dier in een kooi/kom mag
MMcGonagall schreef op 13-06-2022 om 18:06:
Cavia’s zijn leuk maar ze stinken verschrikkelijk. In hun hok maken ze ook geen ‘wc’ maar ze doen hun behoeften door de hele bak heen. Die moet je dus echt elke week schoonmaken en liefst twee keer per week.
Dat hangt af van je cavia's, het aantal cavia's en de bedding die je gebruikt. Mijn cavia's ruiken voornamelijk naar kruidenhooi, ook na een week.
Mijn ervaring met dieren in een (altijd hele grote) kooi:
grasparkieten, leek me zo leuk, van die kwebbelkonten, maar werd er helemaal gestoord van en heb nieuw huis voor hun gezocht.
Ratten: geweldige huisdieren, aanhankelijk, grappig, maar de kooi gaat heel snel weer ruiken als je hem hebt schoongemaakt en de meeste ratten laten een urinespoor achter als ze loslopen (ik haat kooien schoonmaken) en ze werden niet ouder dan 2,5 jaar
Gerbils: kon uren naar ze kijken (zaten in speciaal terrarium), je ruikt ze niet en je hoeft maar om de paar weken de bak schoon te maken. Nadeel, echt tam kreeg ik ze niet. Kon ze wel oppakken etc
Dwerghamster: twee heel verschillende gehad, niet tegelijkertijd natuurlijk. Allebei leuk, geen problemen met bijten. Met een silent spinner heb je niet veel last van het radje als de hamster s nachts gaat rennen.
Jij zoekt een knuffeldier, maar sorry, sowieso vind ik die (knaag)dieren in kooien al triest, maar het zijn toch geen knuffeldieren? Koop dan een knuffeldier bij Intertoys. Omdat jij behoefte hebt aan iets knuffeligs, moet zo'n dier zich dat maar laten welgevallen? Zo van: NU moet je bij mij op schoot, want IK wil knuffelen? Het is toch geen speelgoed?
Auwereel schreef op 13-06-2022 om 18:39:
[..]
Dat hangt af van je cavia's, het aantal cavia's en de bedding die je gebruikt. Mijn cavia's ruiken voornamelijk naar kruidenhooi, ook na een week.
Inderdaad! Ik had ooit cavia's en die roken nooit vies. Alleen naar zoetig hooi.
Mijn kooidierervaringen:
Ik had toen ik 12 was een ratje, Sammie ❤. Hij was lichtgrijs met wit en zó ontzettend lief. Hij was compleet verliefd op mij en wilde alleen maar in mijn nek liggen chillen als een sjaaltje. Hij was zindelijk. Grote nadeel: ik had altijd een enorm schuldgevoel, want het liefst was hij alleen maar bij mij. Maar ik moest naar school, en wilde ook wel graag afspreken met vrienden etc. No pun intended, maar er knaagde dus altijd iets aan me omdat ik wist dat hij me gigantisch miste. Mijn moeder las zich rijkelijk laat in en kocht toen een maatje voor hem, maar zowel Sammie als ik hadden niks met dat beestje en hij was zelfs agressief naar Sammie. Maatje werd teruggebracht. Ik heb toen een knuffeltje met mijn luchtje in zijn kooi gedaan en daar lag hij altijd bij te slapen. Uiteindelijk overleed hij al na 6 maanden toen ik op schoolkamp was, ik denk echt van een gebroken hart omdat hij mij miste. Ik heb nog heel lang niet over hem kunnen praten omdat ik het zo zielig vond. Mijn advies: inderdaad een paar nemen dat elkaar vermaakt en lief vindt, of er echt een enorme tijdsinvestering in doen. Het kunnen zulke emotionele beestjes zijn. Ze schijnen ook extreem gevoelig te zijn voor kanker en worden nooit oud.
Mijn andere ervaring was een dwerghamster als 15jarige, Nina. Ik kocht er een hamsterkooi bij, maar blijkbaar was dat nogal een miskoop, want al na 2 dagen was de kooi leeg. Ik was zo verward dat ik dacht vast het deurtje niet goed dicht te hebben gedaan, en verdrietig dat ze kwijt was. Maar: 's nachts werd ik wakker van hard gebonk: madam was teruggekeerd en stond op haar kooi te stampen dat ze erin wilde! Dit heeft zich nog twee keer herhaald omdat de spijlen blijkbaar gewoon te breed waren. Maar ze kwam elke keer terug, tot ik een glazen kooi kocht en haar Houdini carrière voorbij was. Verder was ze niet zo spannend, ze beet soms en maakte niet veel contact. Ze kwam wel altijd uit haar holletje als ik haar riep, en werd bijna 3 jaar oud, op het punt dat ik het haar echt gunde want ze was hoogbejaard, blind, kalend en had een lam pootje.
Wat me het meest bij is gebleven is dat constante schuldgevoel. Omdat ze (meestal) in een kooi zitten, zijn ze voor alles compleet afhankelijk van jou en dat voelde voor mij als nooit genoeg. Ze kunnen hun behoeften heel slecht communiceren en als jij een dag weg bent, lijden zij daaronder. Voor mij een 'nooit meer' reden. Ik heb nu een kat, die kan heel goed om aandacht vragen wanneer zij dat wil en regelt verder alles zelf. Ik voel me daar veel prettiger bij. Maar ik heb het idee dat jij een weloverwogen keuze gaat maken en de intentie hebt om een fijn leven aan te bieden. Heel veel succes!
kleine update:
sinds een paar dagen heb ik twee cavia’s, een kortharige en een langharige. Ik geniet ontzettend van hun gezelschap en ze beginnen steeds wat meer op hun gemak te raken. Het zijn vrolijke beestjes en ik ben al heel dol op ze 
Hartstikke leuk!
yeahh , heel veel plezier ermee.