Wanneer laat je een dier inslapen?
In het onderstaande topic kwam een interessante post voorbij.
geld meebetalen voor kat/emotionele chantage? | Viafora
"Een dierenarts gaat niet zomaar een kat inslapen omdat de eigenaar geen amputatie kan betalen."
Iets daarna kwam de volgende post: "Een goede dierenarts weigert euthanasie als het dier volwaardig leven heeft/kan hebben."
Ik heb daar andere ervaringen mee. Ik zie ook dierenartsen die geen voorstander zijn van "alles doen wat mogelijk is" en die wel dieren laten inslapen wanneer levenslange pijnstillers/amputatie/zware behandelingen de enige optie is voor een volwaardig leven.
Voor dit topic eigenlijk een dubbele vraag aan jullie:
Wat is jullie ervaring? En hoe staan jullie hier zelf in? Ga je all the way voor je (huis)dier, of zitten er grenzen aan wat te verantwoorden is?
In laten slapen als het lijden te erg word. Mijn ervaring is ook dat de meeste dierenartsen daar ook gewoon aan mee werken.
Ik ben van de lijn, het moet na de behandeling een volwaardig leven zijn zonder dat ik dagelijks mezelf in allerlei bochten moet wringen om er pillen of zalf in of op te krijgen.
En hoeveel krijgt het dier er dan bij, is het een paar maanden omdat het beest toch al 17 is dan zal ik er al snel vanaf zien.
Een staart amputeren bij een jonge kat vind ik wat anders dan een pootje bij een beestje van 15 dat al bijna niet meer buitenkomt vanwege ouderdom.
Daarentegen een duur dieet laten volgen voor langere tijd vind ik dan weer geen probleem.
Als het dier nog niet al te oud is (niet zo zeer qua leeftijd maar qua fitheid) en nog kans heeft op kwaliteit van leven dan ga ik vrij ver daar in. In het verleden hebben mijn ouders regelmatig een hond die al boven de 10 was laten opereren die daarna nog jaren mee ging. Eentje was op haar 13de ernstig verwond door een stafford. Na twee operaties heeft ze toch nog 5 jaar geleefd en pas na zo’n 4,5 jaar kwamen de ouderdomskwaaltjes opzetten. Als een dier permanent pijn zou hebben, of iets dat de levenskwaliteit heel erg omlaag haalt dan zou ik hem/haar wel in laten slapen.
Zolang mijn dieren kwaliteit van leven hebben laat ik ze niet inslapen. Ook niet als dit betekent dat er een dure operatie moet plaats vinden.
Ik ben van mening dat dieren nou eenmaal geld kosten. Als je dit niet kan of wil missen moet je niet aan dieren beginnen.
Het ligt eraan. Toen mijn jonge katertje van nog geen jaar oud ernstig ziek werd, hebben we wel alles op alles gezet: hij moest aan een infuus en daarna wekenlang dure medicijnen, dwangvoeren etc. Een oude kater hadden we op dat moment laten inslapen.
Ik trek wel de grens bij dingen als bijvoorbeeld chemotherapie, dat ga ik nooit doen. Amputatie van poten denk ik ook niet. Dan is het mooi geweest. Mijn dierenarts staat er hetzelfde in, anders was ik ook op zoek gegaan naar een andere.
Ik heb in diverse situaties gezien dat mensen héél ver gaan (vooral met betrekking tot paarden en honden), zowel qua zorg als qua kosten. Wij hebben een hond en wat dat betreft is ze toch in het verkeerde gezin terecht gekomen ben ik bang. Gelukkig is ze gezond 
Een gezwel weg laten halen of allergievoer zou ik geen probleem vinden. Maar levenslange pijnstillers of een poot amputeren zou ik niet aan beginnen.
In de paardensport heb je veel te maken met been/rug/halsblessures. Daar worden (tien)duizenden euro's aan opgemaakt. Helaas zie je dat als dit eenmaal een zwakke plek is, het een zwakke plek blijft. En dat de blessure meermaals terugkeert.
Mijn paard toentertijd kreeg voldoende tijd om te herstellen (met de juiste behandeling, medicatie en zorg), maar het was voor mij wel helder dat als dat niet de oplossing was dat het einde verhaal zou zijn. Stukje context: In dit geval ging het om 12 maanden en 9.000 euro. Om zo'n dier dan de rest van zijn leven met pijnstillers als grasmaaier rond te laten lopen, vond ik moeilijk te verantwoorden.
Bailey26 schreef op 17-07-2023 om 10:54:
Ik ben van mening dat dieren nou eenmaal geld kosten. Als je dit niet kan of wil missen moet je niet aan dieren beginnen.
Dat bekt altijd lekker, zo'n uitspraak. Maar zit daar dan geen grens aan? Een kennisje van me heeft een hond rondlopen die aan alle vier de poten geopereerd is en nog steeds regelmatig geopereerd moet worden vanwege problematiek in de doorbloeding (en dus afsterving). De teller staat inmiddels op 18.000 euro.
Lieveheersbeest schreef op 17-07-2023 om 11:01:
[..]
Dat bekt altijd lekker, zo'n uitspraak. Maar zit daar dan geen grens aan? Een kennisje van me heeft een hond rondlopen die aan alle vier de poten geopereerd is en nog steeds regelmatig geopereerd moet worden vanwege problematiek in de doorbloeding (en dus afsterving). De teller staat inmiddels op 18.000 euro.
Ik denk dan: wie doe je daar nou een plezier mee? Die hond niet hoor, die moet telkens onder het mes en zal waarschijnlijk pijn hebben. Ik vind het egoïstisch om een dier zo te laten leven.
Bailey26 schreef op 17-07-2023 om 10:54:
Zolang mijn dieren kwaliteit van leven hebben laat ik ze niet inslapen. Ook niet als dit betekent dat er een dure operatie moet plaats vinden.
Ik ben van mening dat dieren nou eenmaal geld kosten. Als je dit niet kan of wil missen moet je niet aan dieren beginnen.
Ik ben dan weer van mening dat je dat niet voor een ander kan bepalen. Een dier is geen mens. Wat is "kwaliteit van leven" voor een dier? Voor mij is dat: in de natuurlijke habitat leven. Dus per definitie niet bij een mens in huis. Of in de veeindustrie.
Als klein zijstapje (en knuppel in het hoenderhok
): hoe denk jij over het behandelen en doden van dieren die gehouden worden voor onze voeding? Die worden immers per definitie geboren en gehouden om uiteindelijk voor ons genot gedood te worden. Over kwaliteit van leven gesproken.
Lieveheersbeest schreef op 17-07-2023 om 11:01:
[..]
Dat bekt altijd lekker, zo'n uitspraak. Maar zit daar dan geen grens aan? Een kennisje van me heeft een hond rondlopen die aan alle vier de poten geopereerd is en nog steeds regelmatig geopereerd moet worden vanwege problematiek in de doorbloeding (en dus afsterving). De teller staat inmiddels op 18.000 euro.
Daarom zeg ik ook als er kwaliteit van leven is. Daar zit voor mij de grens. En die zou voor iedereen anders zijn.
Wat in jouw openingspost staat is niet strijdig met elkaar.
Een dierenarts laat doorgaans een dier niet inslapen als het nog een volwaardig leven kan hebben, maar de eigenaar vindt het te duur/niet de moeite waard.
Maar zware behandelingen, veel pijn en stress en gedoe, kan dus goed betekenen dat het dier geen volwaardig leven meer heeft. Waar die grens ligt daar kun je over discussieren, maar als een dier alleen nog in leven blijft met zware behandelingen is er geen volwaardig leven en dat kan een goede reden zijn voor inslapen.
In het topic waar je aan refereert gaat het om geld. Als de kat nog een prima leven kan hebben zonder staart, maar de eigenaar vindt de operatie te duur, dan is dat in principe geen reden voor euthanasie.
Coreopsis schreef op 17-07-2023 om 11:11:
[..]
Ik ben dan weer van mening dat je dat niet voor een ander kan bepalen. Een dier is geen mens. Wat is "kwaliteit van leven" voor een dier? Voor mij is dat: in de natuurlijke habitat leven. Dus per definitie niet bij een mens in huis. Of in de veeindustrie.
Als klein zijstapje (en knuppel in het hoenderhok
Ik zeg dan ook nergens dat ik dat voor een ander kan bepalen, ofwel?
En de behandeling van dieren die worden gebruikt voor de slacht is verschrikkelijk.
Lieveheersbeest schreef op 17-07-2023 om 11:01:
[..]
Dat bekt altijd lekker, zo'n uitspraak. Maar zit daar dan geen grens aan?
Natuurlijk zit daar wel een grens aan. 18.000 euro voor operaties voor de hond, er zijn heus wel mensen die het betalen maar voor de meeste mensen is dat over de grens en niet op te brengen. Ook al calculeer je in dat dieren geld kosten. Ik denk dat ook een hoop dierenartsen hier wel bereid zullen zijn de grens te trekken omdat het ook een heleboel gedoe en stress voor het dier is.
Maar niettemin vind ik het wel redelijk om steeds erop te blijven wijzen dat dieren geld kosten.
In dat topic wordt ook zo makkelijk gezegd "oh maar daar zijn wel potjes voor, kijk maar eens bij instantie x, y of z als je het niet kan betalen".
Het is niet zo vanzelfsprekend dat anderen de rekening wel betalen als jij het niet kan. Tuurlijk zijn er schrijnende gevallen, maar net zoveel gevallen van mensen die gemakzuchtig een dier nemen en wel ergens rekenen op een vangnet.
Dierenartsen hebben een heel groot risico op depressie, burn-out en suicide. Ik weet uit betrouwbare bron dat daarin in belangrijke mate meespeelt dat eigenaren hun zieke dier afleveren en verwachten/eisen dat er gratis behandeld wordt want het dier lijdt, zij kunnen/willen niet betalen en de dierenarts "houdt toch immers van dieren"? Dan zit je in een onmogelijke spagaat als dierenarts. Het kan geen kwaad om erop te blijven hameren dat dieren geld kosten.
En dat daar een redelijke grens aan zit, is natuurlijk ook zo.
het maakt niet uit of je een dier laat in slapen of voor duizenden euros laat opereren. Het gaat erom dat je verantwoordelijkheid neemt voor je dier en dat het niet lijdt. En dan zijn beide keuzes een goede keuze
@Ginevra: Dat klopt. Maar in de praktijk komt het wel voor dat het elkaar raakt.
Als een dier na behandeling een volwaardig leven kan hebben maar de operatie past niet binnen het budget, zullen er keuzes gemaakt worden op basis van het budget. En het is niet zo dat de dierenarts je dan altijd met een ziek/kapot dier terug naar huis laat gaan, omdat hij het dier niet wil laten inslapen.
Wij hebben wel eens met een kuiken bij de dierenarts gestaan, beestje had wat gebroken. Daar kunnen ze best van genezen hoor, maar de dierenarts adviseerde toch om het leven te beëindigen. Opereren en revalidatie vond hij voor een kuiken niet realistisch.
@Absor: Goede toevoeging, denk dat ik het daar wel mee eens ben.