Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
fijn dat de operatie geslaagd is Millie! 
Gelukkig dat de operatie goed gegaan is! Is er ook nog een deel van de tumor verwijderd, of ben je ‘alleen maar’ verstevigd?
Hopelijk lukt het lopen met de fysio morgen. Denk je dan ook iemand te spreken over je onderbuikgevoel?
fijn dat deze operatie weer achter de rug is. Hoop voor je dat je snel hersteld.
Wat fijn dat de operatie goed verlopen is. Veel aan je gedacht vandaag. Hopelijk slaap je goed en blijft de pijn oké
P.s. Door je grappige detail van het schroefje kreeg ik ineens reclame tussen de teksten door van een of ander bedrijf in schroeven 🤣
Sneeuwwitje schreef op 29-11-2021 om 21:24:
Wat fijn dat de operatie goed verlopen is. Veel aan je gedacht vandaag. Hopelijk slaap je goed en blijft de pijn oké
P.s. Door je grappige detail van het schroefje kreeg ik ineens reclame tussen de teksten door van een of ander bedrijf in schroeven 🤣
Haha! Ik heb inmiddels ook de halve Hornbach in mijn lijf 
Agen schreef op 29-11-2021 om 21:06:
Gelukkig dat de operatie goed gegaan is! Is er ook nog een deel van de tumor verwijderd, of ben je ‘alleen maar’ verstevigd?
Hopelijk lukt het lopen met de fysio morgen. Denk je dan ook iemand te spreken over je onderbuikgevoel?
Morgen belt mijn oncoloog als het goed is over mijn bloedwaarden (zit nog op 2,5 prednison, we zijn er biiijjjjnaaa) en dan wil ik die zorg inderdaad met hem bespreken. Het zou me niets verbazen als hij daar gelijk actie op onderneemt in de vorm van aanvullend onderzoek nu ik hier toch ben.
Een deel van de tumor is inderdaad verwijderd, met het doel om ruimte te maken voor de pin. Dus de mergholte is vrijgemaakt. Dit zorgt dus wel voor een reductie van 'tumor load' zoals ze dat zo mooi zeggen, maar ze hebben niet alle cellen verwijderd. De cortex zal ook niet herstellen, want de tumorcellen die daar schade veroorzaken zitten er nog. De enige manier om dat terug te draaien is door middel van medicamenteuze behandeling van de kanker of door bestraling. Er wordt nog overlegd of ze het gebied aanvullend gaan bestralen (en dan mijn rechterbeen ook, in de hoop dat operatie daar dan misschien nog niet nodig zal zijn).
Op dit moment valt alles me zo mee, dat ik denk, kom maar door met rechts. Sta te popelen om te lopen. Maar ik houd me in (zowel met te snel willen als met te vroeg juichen).
Weinig aan toe te voegen, alleen dat ik hier plaatsvervangend trots op jou ben.
Loop jezelf niet voorbij, stapje voor stapje.. ( letterlijk en figuurlijk!)
Heel veel liefs ♥️
fijn Millie, ik hoor weer strijdlust!! Precies zoals we je kennen 
Voor nu lekker slapen, en met goede moed weer op. Knuffel jouw kant op!
Wat fijn dat het door is gegaan vanmorgen en je al weer stapjes gezet hebt! Letterlijk en figuurlijk! Hopelijk wordt morgen je buik ook goed bekeken en daarna lekker naar huis. Goed om weer je positiviteit terug te lezen! 😘
Wat fijn Millie dat het goed is gegaan, hopelijk loop je snel weer rond! Je klinkt weer een stuk positiever en dat kan ik me goed voorstellen. Een goed herstel gewenst!
Je klinkt weer zo lekker positief, top!
Een goed herstel gewenst!
hoop dat je goede nacht hebt gehad Millie en vandaag weer paar stapjes vooruit kunt zetten. Zet hem op kanjer
goed je te lezen
Hi Millie,
Hoe was je dag? Ik hoop dat de oncoloog je zorgen over pijn in je buik heeft kunnen wegnemen en dat het oefenen met de fysiotherapeut niet tegen viel. Wanneer mag je weer naar huis?
Ik ben weer thuis!
Uiteindelijk nog een kleine bloedtransfusie nodig gehad vanwege laag HB door het bloedverlies. Daarna mocht ik gaan! Wat een andere ervaring dan vorige keer. Ik ben met kruk zelf naar de auto gelopen.
Nu een snelle boterham gegeten met monstertje (hij eet warm op de opvang) en nu allemaal op tijd naar bed!
Jeetje, wat heerlijk dat je (al)weer thuis bent en dat je je zo goed kunt voortbewegen!