Mee gaan naar arts
Wij zijn als gezin geen frequente doktersbezoekers, sterker nog, het is jaren geleden dat we er geweest zijn. We hebben ook nooit iets wat een dokter voor nodig is, dus dat is fijn. Maar nu wil mijn dochter (op een haar na 21) toch een afspraak maken bij de huisarts vanwege een klacht die al lange tijd niet over gaat. Nu zou ze graag willen dat ik mee ga, ik ga sowieso mee naar de wachtkamer, maar zou het raar zijn als ik mee naar binnen ga? Een vriendin van me heeft er weleens een opmerking over gehad toen ze met haar jong volwassen dochter meeging (ook op verzoek van die dochter), dus ik vraag me af of dat de bedoeling is?
Roos55 schreef op 03-09-2024 om 16:41:
[..]
ik denk dat ik maar overstap naar viva
Als deze reactie al niet meer kan
Deze reactie zou kunnen als het gaat om een ingegroeide teennagel o.i.d. Maar zo te lezen is het iets waar dochter zich zorgen om maakt dus dan is het echt niet gek als er iemand mee gaat.
Ik vroeg een paar maanden geleden ook iemand mee toen ik behoorlijk ziek was. Dat lijkt me vrij normaal.
Roos55 schreef op 03-09-2024 om 16:41:
[..]
ik denk dat ik maar overstap naar viva
Als deze reactie al niet meer kan
Blief hier maor mooi.
De korte zinnen die jij vaker plaatst zetten mij regelmatig aan het denken en prikkelen een enkele keer. Dat is toch helemaal dikke prima.
Dorestad schreef op 04-09-2024 om 08:45:
[..]
Blief hier maor mooi.
De korte zinnen die jij vaker plaatst zetten mij regelmatig aan het denken en prikkelen een enkele keer. Dat is toch helemaal dikke prima.
Lief
Even een update, gewoon omdat het me op het moment nogal bezighoudt 😉. Dochter is uiteindelijk alleen maar de huisarts gegaan omdat de afspraak vanaf hun kant verzet werd naar een moment dat ik niet mee kon. Ze is op 10 september geweest, heeft een doorverwijzing naar de neuroloog gehad en maandag is ze éindelijk aan de beurt voor een eerste afspraak. En ik ga zeker mee, wat een arts daar ook van mag vinden (waarschijnlijk niks, en anders maar wel ☺)
Wieder schreef op 14-12-2024 om 08:18:
Even een update, gewoon omdat het me op het moment nogal bezighoudt 😉. Dochter is uiteindelijk alleen maar de huisarts gegaan omdat de afspraak vanaf hun kant verzet werd naar een moment dat ik niet mee kon. Ze is op 10 september geweest, heeft een doorverwijzing naar de neuroloog gehad en maandag is ze éindelijk aan de beurt voor een eerste afspraak. En ik ga zeker mee, wat een arts daar ook van mag vinden (waarschijnlijk niks, en anders maar wel ☺)
Gewoon doen. Twee horen meer dan één. Ik denk niet dat een arts daar veel van vindt hoor, dat zien ze regelmatig denk ik.
Herfstappeltaart schreef op 14-12-2024 om 09:02:
[..]
Gewoon doen. Twee horen meer dan één. Ik denk niet dat een arts daar veel van vindt hoor, dat zien ze regelmatig denk ik.
Precies. Hier in de ziekenhuizen adviseren ze het zelfs om die reden: twee horen en onthouden meer dan één. Het is heel normaal om samen naar een arts te gaan in het ziekenhuis.
Mee gaan, ik ga ook mee als mijn kinderen die begin 20 zijn dat willen... En 2 horen meer dan 1!
Wieder schreef op 14-12-2024 om 08:18:
Even een update, gewoon omdat het me op het moment nogal bezighoudt 😉. Dochter is uiteindelijk alleen maar de huisarts gegaan omdat de afspraak vanaf hun kant verzet werd naar een moment dat ik niet mee kon. Ze is op 10 september geweest, heeft een doorverwijzing naar de neuroloog gehad en maandag is ze éindelijk aan de beurt voor een eerste afspraak. En ik ga zeker mee, wat een arts daar ook van mag vinden (waarschijnlijk niks, en anders maar wel ☺)
Natuurlijk ga je mee. Eerder gek als je niet meeging toch. Heeft je dochter steun aan en kan je haar aanvullen als er iets gevraagd is en 2 horen meer dan 1
Persoonlijk zou ik niet denken dat een arts bedenkingen heeft als een 20-jarige haar moeder meebrengt. Die maken allerlei situaties mee en ik denk niet dat die van jullie hoort bij de 'speciale' gevallen. Trouwens, neuroloog, dat is toch al altijd ernstig (niet in de zin van levensbedreigend maar in de zin van belangrijk, niet in één-twee-drie-over, zieke heeft misschien wat ruggensteun nodig om de genezing aan te vatten, ..., ...) dus ab-so-luut niet jezelf afvragen wat de dokter zou denken.
En dan die wachttijd .... inderdaad, maar dat komt omdat meer en meer mensen met neurologische problemen kampen, omdat mensen ouder worden, omdat mensen, als ze voelen dat er iets mis is, zo verantwoordelijk zijn dat ze op consultatie gaan om te horen wat er aan hun problemen kan gedaan worden. Heb ook al enkele keren in wachtzaal neurologie gezeten (gelukkig niet voor mezelf): het zit er al-tijd vol, wanneer je er ook komt. En als je de secretaresse dan een afspraak hoort maken (is open desk in de wachtzaal) dan zijn de data altijd voor over 5, 6, 7 maand.
Dus mevrouw, (telkens als ze het wil) meegaan, misschien onmiddellijk een nieuwe afspraak maken zodat je weer niet zo lang hoeft te wachten (kan je later nog altijd afzeggen, zo doe ik het bij elke specialist) en last but not least: dat je dochter snel de neurologische problemen de baas mag zijn.
Diyer schreef op 03-09-2024 om 12:02:
[..]
Nou, onze huisarts maakt nogal indruk. Zeker als je jong bent. Dat is het typ dat zo streng kijkt, dat je al bijna niet tegen haar in durft te gaan. Bovendien straalt ze zoveel 'ik heb het druk en als je arm er niet afvalt zal het wel meevallen' uit, dat je heel goed voorbereid moet hebben wat je wil zeggen, wil je toekomen aan je verhaal. Mijn jongste bijv. laat zich al door de assistente wegbluffen, omdat die zegt dat ze het maar aan moet kijken (terwijl haar klacht al twee jaar aanhoudt en ik me er in haar plaats zorgen om maak). Dan gaat mijn jongste al niet eens meer. Die raakt daarvan in de stress.
Hangt imo dus echt af vd persoon, de klacht, maar ook het type zorgverlener of het fijn is om iemand mee te vragen.
Zo ervaar ik het ook. Soms wijk ik af van mijn verhaal, en dat is het stomste wat ik kan doen, omdat dit voor hen openingen geeft om het toch in twijfel te trekken wat je zegt.
Bedankt voor jullie reacties! Het zal allemaal best meevallen maar toch vind ik het een beetje spannend.
Wieder schreef op 14-12-2024 om 08:18:
Even een update, gewoon omdat het me op het moment nogal bezighoudt 😉. Dochter is uiteindelijk alleen maar de huisarts gegaan omdat de afspraak vanaf hun kant verzet werd naar een moment dat ik niet mee kon. Ze is op 10 september geweest, heeft een doorverwijzing naar de neuroloog gehad en maandag is ze éindelijk aan de beurt voor een eerste afspraak. En ik ga zeker mee, wat een arts daar ook van mag vinden (waarschijnlijk niks, en anders maar wel ☺)
Heel goed. 2 onthouden inderdaad meer dan 1. En wat ik ook altijd aanraadt: schrijf vragen op, zodat je tijdens het gesprek ze niet vergeet te stellen.