Kanker, klaar met behandelingen. En dan...
Ik schreef op Viva mee in het borstkankertopic. Maar ik ben nu ruim een jaar klaar met de behandeling, heb me op 4 januari beter gemeld op mijn werk en werk dus weer volledig (in mijn geval 20 uur per week). En gelukkig krijg ik niet meer iedere dag de vraag hoe het met me gaat, maar ik merk dat ik wel de behoefte heb om erover te praten. Want ondanks dat ik 'beter' ben ben ik nog iedere dag bezig met de kwaaltjes en houdt het me toch nog behoorlijk bezig.
Dus wie heeft er zin om mee te kletsen over een leven ná de behandelingen en hoe het is om je leven weer op te pakken na zo'n heftige tijd?
Aliva schreef op 02-11-2021 om 15:46:
[..]
Die uitzaaiingen zijn bestraald.
Als ik het goed begrepen heb, zorgt dat ervoor dat die ´letsels´ (dus de bottumoren) verkalken waardoor het bot weer steviger wordt.
Ik heb eigenlijk nooit last gehad van die aangetaste wervels. De pijn die ik nu ervaar zit lager, in de onderrug en bekken.
Ach ja, er zit niets anders op dan te wachten want ik draai in rondjes.
Vetgedrukte is ook het allermoeilijkste, dat afwachten, de onzekerheid. Ik ga voor je duimen Aliva! 🤞🍀
Hoe gaat het nu, Aliva? Heel veel succes morgen met stilliggen!
Mijn zeurende pijntje is op zich niets dramatisch hoor. De enige reden dat ik er onrustig van werd, is de plek waar het zit. Maar als ik toch in het ziekenhuis ben, zal ik het wel even noemen.
Vandaag toch maar eens het ziekenhuis gebeld omdat ik nog steeds geen oproep heb voor een derde COVID vaccin. De brief bleek al weken geleden verzonden te zijn. Vorige week was er ook al een labformulier niet aangekomen. Gaat lekker met die ziekenhuispost.
Succes vandaag, Aliva!
Agen schreef op 03-11-2021 om 09:43:
Succes vandaag, Aliva!
Van mij ook!
dankjulliewel!
Het is vanavond pas, om 20.30u
zo, het is achter de rug en heel goed gegaan.
Het duurde ongeveer 45 minuten maar tussen iedere stap vertelden ze me via de koptelefoon hoever we waren en hoe lang het volgende deel zou duren.
Hierdoor (en de pijnstiller en kalmeerpilletje dat ik vooraf genomen had 😁) was het eigenlijk heel comfortabel.
Ik voel me nu wel rustiger nu dit achter de rug is, hopelijk kan ik dat nog even vasthouden!
Maandag het consult 🤞
Gelukkig dat het achter de rug is en goed ging! Ik blijf tot maandag voor je duimen voor een goede uitslag en hoop dat je de rust vasthoudt.
Mijn zeurderige pijntje lijkt alsnog het boek te zijn gaan lezen 
Nergens last van, vandaag.
Aliva, wat fijn dat het zo goed is gegaan en dat je nu wat rustiger bent.
Ik duim voor een goede uitslag.
Agen, ook van jou goede berichten. Ik hoop dat je pijntje zo onder de indruk is van het boek, dat-ie wegblijft.
MIDA, hoe is het met jou? Gaat het met je arm?
Hoe is het met iedereen?
Mijn zeurderige pijntje zit ongeveer bij mijn galblaas, weet ik nu, maar er is geen enkele reden om te denken dat het kankergerelateerd is. Bij het operatielittekentje bij mijn navel (was een kijkoperatie) zit een breukje, maar dat is voorlopig niet erg.
Gelukkig, Agen, dat het niets met kanker te maken heeft.
En ook nog een breukje… het nieuwe is nu wel een beetje van je af 😉.
Met mij gaat het goed. Druk geweest deze week. Een paar dagen naar Ameland en daarnaast twee etentjes. Ik merk wel dat mijn energie (nog) niet zoals voorheen is. Ik heb een dag moeten bijkomen. Maar dat geeft niet, want het was allemaal heel erg leuk. Het is al fantastisch dat dit weer kan.
Hoe is het met de anderen? Nog twee dagen wachten voor Aliva. Ik denk aan je.
Vandaag een leuk feestje. Op de fiets erheen. Op de terugweg weer gevallen. Ik ben er toch zo zat van! En ook verdrietig. Ik voelde me weer een hele piet, maar ik ben nog steeds af en toe heel instabiel. Ik hoop toch zo dat dit nog beter wordt… Al durf ik niet meer alleen te fietsen. Als ik val, kan ik er niet zonder hulp onderweg komen.
onderweg moet onder weg zijn, natuurlijk.
Picunia schreef op 07-11-2021 om 16:25:
Vandaag een leuk feestje. Op de fiets erheen. Op de terugweg weer gevallen. Ik ben er toch zo zat van! En ook verdrietig. Ik voelde me weer een hele piet, maar ik ben nog steeds af en toe heel instabiel. Ik hoop toch zo dat dit nog beter wordt… Al durf ik niet meer alleen te fietsen. Als ik val, kan ik er niet zonder hulp onderweg komen.
Wat verdrietig te lezen Picunia en kan me zo goed voorstellen dat je er zat van bent! Ik zal nooit meer fietsen, want vallen is een te groot risico voor mij, dus heb er ook niet zoveel moeite mee het te laten. Toch kan ik me heel goed voorstellen dat je je weer een hele piet voelt, maar je hierdoor weer gigantisch met beide benen op de grond gezet wordt. Het is gewoon ruk ook!
@Aliva
Hoe laat krijg je morgen de uitslag? Hoop dat je toch een beetje afleiding hebt gehad dit weekend al weet ik ook heel goed dat totale afleiding onmogelijk is.
Ik ga morgen iig heel hard duimen voor een goeie uitslag! 🍀🤞
Hè, jakkes, Picunia, alweer gevallen. Ik kan me zó voorstellen dat je daar van baalt. Denk je dat het puur vermoeidheid is waardoor je valt, of zou er ook iets anders mee kunnen spelen? (Ik weet dat sommige mensen met neuropathie te voet vaker vallen, omdat ze slechter voelen wat ze doen; aan zoiets dacht ik.)
Aliva, hoe is het bij jou?