Gespannen zonder reden
ik vraag me af of jullie dit herkennen en misschien tips hebben hoe ik er mee om kan gaan.
Ik voel me vaak gespannen zonder reden en vind het ontzettend vermoeiend. Het lijkt wel alsof ik niet echt blij kan zijn/kan genieten. Ik ben constant op mij hoede, maar waarvoor is niet duidelijk.
Ergens van binnen voel ik me bijna altijd gespannen, aan het wachten tot er een bom ontploft of totdat er iets ergs gebeurt.ik probeer oprecht/bewust te genieten maar het lukt me niet om 100 % zorgeloos/onbevangen te zijn omdat dit gevoel op de achtergrond aanwezig is.
Ik ben opgegroeid in een gezin met lichamelijk en geestelijk geweld, ik heb op latere leeftijd therapie genomen om eea een plek te geven, grotendeels gelukt. Ik heb echt stappen gemaakt maar dit reststukje zit me in de weg.
Ik heb alles waar ik 40 jaar geleden alleen maar van kon dromen maar ik kan er gewoon niet volledig van genieten. Het is alsof je moet huilen terwijl je alle reden hebt om te lachen. Onbegrijpelijk
Juist door hoe ik opgegroeid ben heb ik bewust en onbewust andere keuzes gemaakt waardoor ik nu een gezin heb met rust/liefde/stabiliteit, hetzelfde geldt voor werk,hobbies en vriendschappen.. En dan nog ervaar ik dagelijks stress, het is bijna alsof ik niet kan ontspannen.
Het is lastig om uit te leggen, maar misschien herkent iemand dit?
alhoewel alles erop wijst dat het een psychische oorzaak heeft toch even mijn 2 centen, ik heb dit rond mijn 30e ook gehad en kwam er achter dat ik een allergie? Of overgevoeligheid voor caffeine had ontwikkeld. Het ging weg toen ik daar mee stopte (na een week een rotgevoel) Laatst heb ik in een restaurant weer een oeer gewoon ipv decafe gekregen en dan merk ik het direct. Hartslag hoog, bloed rusht door mijn aderen. Nu herken ik het maar toen dacht ik heel de tijd, waar ben ik nou zo intens gespannen voor?
absor schreef op 03-05-2023 om 08:01:
alhoewel alles erop wijst dat het een psychische oorzaak heeft toch even mijn 2 centen, ik heb dit rond mijn 30e ook gehad en kwam er achter dat ik een allergie? Of overgevoeligheid voor caffeine had ontwikkeld. Het ging weg toen ik daar mee stopte (na een week een rotgevoel) Laatst heb ik in een restaurant weer een oeer gewoon ipv decafe gekregen en dan merk ik het direct. Hartslag hoog, bloed rusht door mijn aderen. Nu herken ik het maar toen dacht ik heel de tijd, waar ben ik nou zo intens gespannen voor?
Mishandeling laat wel degelijk sporen na in de manier waarop je met al dan niet reële stressfactoren omgaat. Er loopt momenteel onderzoek naar bv epigenetische veranderingen als gevolg van mishandeling.
Dus lieve Zoetzuur, laat je helpen!
En je bent een kanjer dat je zelf wel een veilig en liefdevol nest hebt weten te creëren! Je verdient het om jezelf ook honderd procent veilig te voelen!
Ik kon ook moeilijk ontspannen, heb ook therapie gehad en dat had ook te maken met mijn jeugd. Ik heb niet het gevoel altijd alert te moeten zijn, maar heb behoefte om mezelf terug te trekken om tot rust te komen. Wat me daar echt bij helpt is yoga en mindfulness. Ik weet nu pas hoe ik lichamelijke spanning los moet laten.
Dit had ik geschreven kunnen hebben TO. Nog net niet lichamelijk geweld vroeger, maar wel de dreiging ervan in mijn jeugd. Na mijn jeugd is nog veel mis gegaan in gezinssituatie.
Hierdoor altijd op mijn hoede geweest. En bang dat er altijd iets misgaat. Hierdoor mijn leven lang op tenen gelopen en
aangepast op anderen.
Dat is me nu opgebroken. In werk, ook prive. Volg nu schematherapie om patronen uiteindelijk te kunnen doorbreken.
Helaas heel herkenbaar. Symphatisch zenuwstelsel ontregeld, dus altijd alert. Cortisol blijvend verhoogd.
Vrijevlinder schreef op 03-05-2023 om 07:34:
Ik vind het totaal niet gek dat jij je zo voelt. Je hebt ontzettend veel mee gemaakt en dat gaat in je lichaam zitten, in je systeem.
Doe je ook iets fysieks ter ontspanning? Hardlopen ofzo?
Niet dat het daarmee meteen overgaat, maar misschien voelt je dan wat beter.
Dat doe ik graag, sporten ter ontspanning. Ik sport me een slag in de rondte. Het helpt mij heel goed. Ik ben een tijdje ziek geweest en toen kon ik niet sporten, ik was er helemaal mentaal van ontregeld. Ik heb me gestort op ademhalingsoefeningen, ACT, enzovoorts om te leren ontspannen zonder mezelf eerst fysiek uit te putten.