Langdurige klachten na Covid - deel 2

gister was de laatste dag van de vakantie. Het viel me op dat ik op vakantie alleen dag 1 en 2 helemaal opgelad was, daarna steeds wat minder en kwam ook minder makkelijk in de rust. Terwijl ik hetzelfde deed qua eten, wandelen, lezen, relaxen. Dat snap ik niet goed. Misschien toch eens een afspraak maken met huisarts hierover om er eens naar te kijken met een sporarts of cardioloog.
Maar goed, vandaag is dag 1 van mijn eerste volle werkweek sinds maart. Ik ben benieuwd. Donderdag een evaluatie met de teamleider. Ik moet t/m vrijdag werken. Normaal altijd vrij op vrijdag maar nu was ik gisteren nog vrij. Ik hoop dat het goed gaat, blijft gaan en ik langzaam uit dit draadje kan verdwijnen (niet helemaal hoor, ik wil weten hoe het met jullie blijft gaan!).

Hoe is het met jullie? Het is echt stil hier! Zelf ook niet kunnen schrijven omdat ik toch wel behoorlijk ziek was van corona. Inmiddels ben ik er weer grotendeels vanaf, en lijkt het of ik stabiel ben gebleven tov mijn situatie daarvoor. Al met al geen slechte uitkomst.

Was begonnen met ASITT,  heeft dus ook stilgelegen maar nu weer bezig. Ergo komt vandaag, hoop dat ik naar een volgende stap mag. Als ik prikkels weer wat beter kan hebben, gaat dat wel veel helpen denk ik. De afgelopen weken voelde ik me dus niet erg lekker, maar ik had wel veel rust en sliep ook heel goed. Gisteren eigenlijk een wat te drukke dag (maar ik móest nieuwe schoenen hebben, dus naar het centrum- wel heel rustig aan, één winkel, en gewapend met allerhande prikkeldempende objecten). Mijn horloge laat zien dat dat ook echt doorwerkte in de nacht: meer oranje, hogere hartslag. En ik heb nu sinds het wakker worden tinnitus en een vermoeid gevoel in mijn lichaam. Ik ga dus vandaag maar heel rustig aan doen ter compensatie. Maar ik heb wél mooie fijne nieuwe schoenen .

Ben benieuwd hoe het met jullie is: de venlafaxine en slapen, het fulltime werken en herstel van de loop, de hartslag/huisartsafspraak?

ik dan de bedoeling dat je gewoon weer xou integreren in je eigen werk?
Ik duim zo vreselijk mijn duimen in de kramp dat je bijwerkingen weg gaan en je merkt dat het beter gaat? Evt zou ik die Carla Rus mailen. Is dat een optie? Vragen wat zij ervan vindt?

Met mij gaat het goed. Das eng om te zeggen en ik ben er ook nog niet helemaal. Maar werk gaat goed en weekend pas ik een beetje aan maar niet meer helemaal. Ik hoef ook niet meer smiddags te slapen in het weekend. Wel heb ik bv niet op zondag hard gelopen omdat ik in geschat had dat ik vr en za teveel had gedaan. In plaats daarvan heb ik een zak chips leeg gegeten   Met als gevolg dat ik vannacht wel redelijk geslapen heb maar mijn stresslevels vinden van niet en ben dus niet opgeladen.

wat ik nog merk is dat ik niet altijd even scherp ben, soms meer vergeet dan eerder, vaak dingen laat vallen, soms heel chagrijnig ben (was ik nooit) en fel licht vind ik soms vervelend. 

Hoi, wat fijn Stokstaart, dat het echt beter gaat! Nog niet helemaal symptoomloos, dat moet denk ik geleidelijk verder afnemen, maar klinkt verder wel echt goed! Blij voor je! En nu ook zorgen dat je af en toe nog een beetje op de rem trapt . 

Lolly, spannend hoor. Fijn dat de laatste ophoging wat minder heftig was. Weer betere nachtrust zou wel heel fijn zijn ja. En dan gaan zien wat het effect is... ik ben heel erg benieuwd!! Hoe lang ben je nu bezig geweest met ophogen? Best wel lang toch en best fikse klachten, dat is wel iets wat mij tegenhoudt, je probeert het niet 'eventjes'. Ik houd het wel in gedachten voor de toekomst. En mocht het bij jou positief effect hebben, dan doet dat vast ook iets in m'n overweging. 

Van het schoenen kopen van donderdag heb ik nog steeeeeds last, jeetje. Constante tinnitus (had ik me niet gerealiseerd, maar die was dus een tijdje echt weg), weer extra gevoelig voor geluid, hogere hartslag, veel oranje in de nacht. 

Fysiek heb ik de afgelopen dagen een paar keer gedacht... maar ik durf het bijna niet te denken... dat ik misschien wel wat vooruit ben gegaan t.o.v. voor de nieuwe besmetting?? Ik moet het nog iets langer ervaren om het zeker te weten, maar dat zou toch wel superfijn zijn!

Hi lieve allemaal!

Hier weer een x een teken van leven van Juffertje
Ik lees nog steeds mee, het wordt wel steeds rustiger op het forum.
Lollypop hoop dat de medicatie je gaat helpen!! 
Stokstaart goed om te lezen hoe je herstelt en zelfs een marathon hebt gelopen.
Azalea hoop dat je gedachten wat betreft je fysieke conditie uitkomen!!!

Nou hoe gaat het hier.....heb een zeer intensieve periode achter de rug!
In juli gestart met mijn gesprekken bij  I practice. De ene week een afspraak in Utrecht en de andere week online, dat 3 maanden lang. Super veel geleerd! 
Het stuk met mijn zus beter naast me neer kunnen leggen, mijzelf niet meer mislukt vinden omdat ik 17 jaar geleden ben afgekeurd en het allerbelangrijkste mijzelf echt een stuk meer gaan waarderen en leuker gaan vinden 
Met andere woorden veel oude pijn aan het opruimen, 'mijn oude vel' aan het loslaten en stap voor stap een nieuw velletje aan het aanmeten.
Wat gepaard gaat met veel bloed, zweet en tranen met name dat laatste, maar het lucht zo op.
Ook een boze brief moeten schrijven aan de Long Covid, is 10 kantjes geworden en deze voorgelezen bij de psycholoog. Heeft zo geholpen! Nu ooit nog een positieve brief schrijven, maar dit op het moment dat ik aavoel dat het kan en ik het echt zo voel.

Het ging qua lc klachten goed! Fysiek, zelfs de 1km tocht kunnen meezwemmen bij mijn zwembad en nauwelijks last meer van mijn brein. De lc ging ook steeds meer naar de achtergrond.
Maar ging te hard...en een maand geleden een terugslag.
Voelde de energie zo uit mijn lichaam trekken niet normaal als een ballontje wat leegliep.
Twee weken bijna alleen maar gerust en fysiek gaat het beter. 
Waar ik wel van baal is de brein klachten, druk op mijn oren, hersenmist en mijn vervreemde hersenen. Dan merk je weer de grilligheid van het virus. Maar gelukkig nog de hulp van de ergo die dan weer goede tips geeft! 
Maar ik pak mijn rust, heb sowieso veel behoefte om met mijzelf te zijn, hoef even niet zoveel, in mijn eigen coconnetje, vind de Herfst ook heerlijk!
Hobbeltverder, is ook echt jouw seizoen he  
Nou hier even in het kort hoe het dus gaat.
Een dikke knuffel voor de actieve schrijvers en de meelezers 

https://me-cvsvereniging.nl/nieuws/ramsay-subsidie-voor-onderzoek-naar-pem-van-rob-wust/

ben benieuwd wat eruit komt

He daar!

Echt stil hier, jammer wel! Ik lees vaak, maar schrijven (een langer stukje, wat ik dan toch altijd wil) kost me veel energie helaas dus komt er nog steeds niet vaak van.

Lolly, goed dat je nog even aangaf dat de bijwerkingen niet zo heftig hoeven zijn als bij jou. Hoe gaat het bij jou nu? Ben erg benieuwd! En een nieuwe ava, zag ik 😊.

Stokstaart, dank voor de link, interessant idd, ook benieuwd. Gaat het nog goed op je werk en lukt het om zo af en toe te remmen? Las ergens anders geloof ik dat je op zoek bent naar iets nieuws, ook spannend! Wel goed dat je ook de (mentale) energie hebt om daar weer mee bezig te zijn.

Juffertje, wat fijn om iets van je te lezen! Je psychische stappen klinken supergoed, hoop dat je je steeds beter gaat voelen in je ‘nieuwe vel’. Boze brief aan long covid, ook een erg goed idee… Wat balen van die terugslag he… Ik merk het ook regelmatig, je kunt zelf van alles willen en doen en proberen en dat is ook goed, maar er is toch echt een stuk dat je daarmee niet weg kunt werken. (Ben daardoor ook weer een beetje afgestapt van de mind body connection dingen die ik een tijdje geleden wel wilde proberen...) Ik hoop dat je hier weer snel uit klautert, ik lees soms wel van mensen dat ze steeds sneller van de terugslagen herstellen, gun ik jou ook!

En de herfst vind ik inderdaad ook extra fijn nu! Niet meer die zomerhitte maar wel nog echt heel lekker weer, mooie kleuren overal… Ik houd altijd wel van de herfst, maar het is ook altijd een (te) drukke periode in onze familie met heel veel verjaardagen op elkaar, waardoor ik voor mijn gevoel dan geen baas over mijn eigen tijd ben. Nu kan ik nergens naartoe en mijn eigen verjaardag ook niet vieren (behalve dan lekker met eigen man en kinderen), dus dat is eigenlijk wel lekker rustig en geeft me meer de tijd om met de herfst bezig te zijn, incl. het oogsten/plukken/zoeken van eea en wat versieringen knutselen.

Hier gaat het maar matig. Ik heb wel af en toe echt betere dagen! Daar kan ik niet zoveel op als voorheen, maar ik kom wel gewoon de dag goed door met mijn normale lc-schema en heb soms zelfs energie voor iets extra's, even met de kinderen naar de speeltuin ofzo. Maar het zijn nooit meer dan 2-3 van die dagen achter elkaar voor ik weer een flinke instorting heb, waarin alles pijn doet, enorme moeite kost, ik bijna mijn bed niet uit kom en van 'niks' een hoge hartslag heb. Misschien is het devies dus, weer wat minder doen, zodat ik niet steeds van die terugslagen krijg. Maar hoe weinig ik dan op een dag kan, is zo onbevredigend, en is dan ook niet vooruitgegaan in de afgelopen 4 maanden. Volgende week weer met de ergo bespreken.

Prikkels hakken er nog steeds hard in, dus ik houd het voor nu even op 1 sociale afspraak per week (van 45 min). Ook heel gezellig. Bij ASITT kom ik nu niet 'naar de volgende stap', hoop dat dat snel wel gaat lukken want is ook beter voor het moreel. 

Ben ook door huisarts verwezen naar een revalidatiearts, kan daar dec-januari terecht. Geen idee wat zij kunnen maar lijkt me wel fijn als er eens iemand met een brede blik en veel ervaring naar kijkt. Heb geluk dat de arts uit de C-support webinars hier werkt, dus hoop dat ik haar krijg!

Succes iedereen en hopelijk tot snel!

Pff, wat balen Lolly. Ik ga heeeeel hard duimen dat die andere optie wat voor je doet!!!