Langdurige klachten na Covid - deel 2
In dit topic delen we het lief en leed van ons herstel proces. De moeilijke dingen, maar ook onze overwinningen hoe groot of klein die ook zijn. Want elk stapje vooruit is er één dat gevierd mag worden.
Iedereen met langdurige klachten, en of vragen, is welkom.
Fijn dat je zo kunt genieten van het weer, Pheebs! Nou nog zonder het 'Stel je niet zo aan'-stemmetje 
.
Lolly, wat een leuke rok! Bezorgde pakketjes zijn hier ook een beetje de highlight of my day 
. En wat goed dat je opeens toch vooruitgang ontdekte op een paar punten, dat is heel erg fijn!
Stokstaart, ja dat balanceren... Superlastig. Ik ervaar ook echt een gebrek aan belevenissen en merk ook dat ik daardoor soms prikkels blijf zoeken voor mijn hersenen (de vloek van internet), terwijl die dan eigenlijk ook rust nodig hebben. Maar ik WIL dat helemaal niet de hele tijd nodig hebben! Maar goed, ik merk echt dat als ik een meditatie doe, ik me na 20 min weer wat minder moe voel, en als ik op mijn telefoon blijf kijken kan het uren duren.
Ik gebruik Insight Timer nu ook veel, dank voor de tip! Inderdaad soms even een andere stem zoeken. Vandaag een Nederlandse die steeds... op onnodige... punten... ademhaalde - zogenaamd heel spiritueel maar wat irritant om naar te luisteren! En van de week een man met een vet New York Italian (Sopranos) accent, toen vond ik het ook lastiger me te concentreren .
smiling mind is trouwens ook een fijne meditatie app. Alleen het Australische accent is even wennen 
Hier al weer flinke ups en downs op deze Paaszondag. Vanochtend even eitjes zoeken die de kinderen verstopt hadden, al na een paar minuten moest ik stoppen omdat ik het fysiek niet trok met steeds bukken en overeind komen... Jeetje wat baalde ik, zoiets moet ik toch kunnen??
Maar wat later buiten eitjes zoeken met wat buren, fysiek niet zo inspannend en daarna kwamen er nog koffie en koekjes op tafel. Vrij veel mensen die ik nog niet kende dus sociaal had dat wel wat inspannend kunnen zijn - maar hier gewoon van genoten en kon best een tijd blijven. Dat was dan weer heel fijn!
Hoe is jullie Pasen, nog iets speciaals of een dag als alle andere?
Lollypopje schreef op 17-04-2022 om 15:38:
smiling mind is trouwens ook een fijne meditatie app. Alleen het Australische accent is even wennen
Dank, ga ik ook proberen!
hier is de Pasen rustig. Net lekker een ijsje gehaald bij een geweldig ijssalon in het dorp en nu lekker met een 0.5 biertje op mijn balkon in het zonnetje.
Rustig dus, maar ik voel me best okee, dus ik geniet er van 
Klinkt goed, geniet ervan! Vanuit het midden van het land gooi ik nog even een paaseitje naar je toe. Goed zoeken! 
Ook een Paas zwaai vanuit het midden vam het land 
Hier is mijn moeder er. Vanmiddag gefietst naar mijn favoriete landgoed, daar een korte wandeling gemaakt en ook nog op de terugweg een ijsje bij de ijsboerderij.
Nu in de zon op het dakterras en koken.
Ik wil dan zo graag weer genieten van alles, maar het lukt me gewoon niet zo...
Lijkt wel of het rouwen overheerst en alle emoties die hier bijhoren.
Nu wel een groot vel op mijn deur gehangen met post it's in hartjes vorm om fijne momenten op te schrijven en te plakken.
De psychosomatische fysiotherapeute zegt dat ik de lat voor mijzelf om me goed te moeten voelen erg hoog leg en dat ik na alles wat ik heb meegemaakt en dingen aan het helen ben ook niet altijd moet verwachten dat ik geniet.
Blijf ik een lastige vinden......
Aangezien ik normaal een persoon ben wat snel geniet 
En wil me gewoon weer mijzelf voelen!
Juffertje, ik denk dat het zeker goed is om de fijne momenten bewust te registreren en te noteren. Maar daarmee hoeft de overheersende emotie zeker niet altijd die van genieten te zijn. Als andere gevoelens de overhand nemen, kun je die niet wegrationaliseren en moeten die er ook gewoon kunnen en mogen zijn. Maar het is allesbehalve leuk om je zo te voelen, dus liever wil je dat niet... Veel sterkte en een knuffel!
Nog even een vraag tussendoor: voor degenen die een activity tracker gebruiken, welke functionaliteiten vinden jullie helpend (specifiek nu met LC)? Wil er een aan gaan schaffen, zie door de bomen het bos niet meer, ben normaal al slecht in knopen doorhakken en met die brain fog wordt het er niet beter op...
ik track alleen de kilometers die ik loop, als ik ga wandelen. Daarna check ik bij mijzelf in hoe ik me voel en check ik hoe mijn hersteltijd gaat. Op basis daarvan weet ik dan of ik iets meer kan gaan wandelen of niet. Ik verleng als mijn hersteltijd onder een uur zit.
@Yumi Ik hoop dat het goed met je gaat en dat je herstel van de verhuizing mee valt.
Knuffel Juffertje 
belangrijk om emoties niet weg te drukken en ze toe te laten, al is dat heel moeilijk.
Gisteren ook naar het dorp gelopen voor een paasijsje. Had niet echt een fysieke goede dag, maar toch trots op mezelf dat ik gegaan ben. Vandaag eigenlijk voor het eerst sinds lange tijd wat leuks gepland, maar super slecht geslapen en misselijk van moeheid. Dus weer af moeten zeggen
Herkennen jullie dat je soms bij keuzes maken, ongeacht wat je beslist, niet volledig vrede kunt hebben met wat je besloten hebt?
Soms denk ik, dit was mentaal goed voor me geweest, maar fysiek heb ik de rust en onderprikkeling nodig. Vind het balanceren daartussen nog steeds zo lastig.Blijf dan toch een beetje tobben ‘had ik toch niet beter even de deur uit kunnen gaan’. Maarja, dan ga ik weer over mijn grens. Ook omdat ik weet wat het met me doet als ik wél ga en dat niet altijd ten goede is. Overigens best een prima middag in de zon gehad, maar wel weer in m’n eentje geweest het hele paasweekend.
Aan de ene kant ook best blij dat mijn revalidatietraject er bijna opzit. Merk dat ik sommige dingen, zoals sociale activiteiten, oversla omdat ik de dag erna 2 afspraken heb, of fysio oid. Hoop dat als al die afspraken wegvallen ik meer energie overhoudt voor leuke dingen. Maar ook weer spannend om ‘los te worden gelaten’.
Goed, mijn hersenspinsels zijn er weer uit. Ga proberen er een mooie, positieve week van te maken
Ik heb echt het idee dat dit weer me goed doet. 's avonds ben ik wel vermoeider, meestal voel ik dat al vanaf een uur of 6/7. Maar de laatste nachten slaap ik beter. Ik droom, maar nier onrustig, slaap dieper en wordt niet elk uur wakker. Vannacht zelfs maar 2 keer 😳. Ik slaap nog niet langer, maar dit vind ik al heel wat. Daardoor heb ik overdag weer wat meer energie. Dus dat ik 's avonds meer moe ben, wijdt ik aan het buiten zijn en de zon en het iets normalere energieritme dat ik nu lijk te hebben. Al hou ik ook nog wel dat ik 's ochtends echt nog een paar uur op gang moet komen.
En ik heb me voorgenomen om vanwege mijn buik toch eens, in elk geval doordeweeks, te gaan experimenteren met lactose en glutenarm eten. Dat wordt wel geleidelijk, want heb nog allerlei producten die daar niet aan voldoen en zeker qua tussendoortjes moet ik dan echt gaan zoeken. Maar wil eens kijken wat dat doet. Het weekend moet echter wel leuk blijven natuurlijk 😁
@juffertje, je jezelf niet voelen is vreselijk naar. Ik hoop dat je post-its werken.
@Azalea, ik heb geen acivitytracker maar ben voor het hardlopen (wanneer ik dat weer mag opbouwen) aan het kijken naar een sporthorloge. Die hebben tegenwoordig ook een acivitytracker. Garmin komt er goed uit. Een vriendin van me heeft fitbit en is daar ook wel blij mee.
@Pheebs, misselijk van de moeheid is wel herkenbaar. Meestal ben ik dan over mijn grens gegaan. Rot dat je de afspraak af moest zeggen.
Je schrijft dat je revalidatietraject er bijna op zit maar zo te lezen ben je nog lang niet oke.. Hoe zien zij dat voor zich? Heb je genoeg handvatten om het zelf te gaan doen nu?
@Lolly, wat fijn dat dit weer je goed lijkt te doen en dat je snachts beter slaapt. Dat is wel een vooruitgang lijkt me!
Heb je ook begeleiding van een diëtist? Lactosearm is tegenwoordig super makkelijk met alle veganistische dingen in de supermarkt. Glutenvrij is iets lastiger maar volgens mij ook redelijk te doen. Zelf doe ik het beter op koolhydraatarm maar op moment lukt me dat totaal niet. 
Ik kijk ondertussen uit naar morgen, dan heb ik die intake met de herstelzorg. De dame aan de telefoon zei dat ik voorzichtig moest gaan hardlopen omdat ik dat altijd al deed. Wat ik vooral gemerkt heb is dat ik de rest van de dag echt gesloopt ben na een klein rondje.
De spierpijn in mijn benen heeft plaats gemaakt voor een bepaalde slapte, maar merk wel dat ik niet meer het gevoel heb erdoor te zakken. Ik hoop (en verwacht) dat ze morgen zeggen dat ik volgende week 2 uurtjes mag gaan proberen op mijn werk. En terwijl ik dit zo positief type zit ik hier met een oververmoeid hoofd in mijn hardlooppakje die ik geloof ik maar weer uittrek. Ik ben doodop en geloof niet dat het slim is om te gaan rennen.
@Stokstaart Nee geen begeleiding. Het hoeft voor mij ook niet volledig vrij te zijn van, want het is hooguit sensitiviteit en die kan dus blijkbaar ontstaan onder stress. En omdat mijn immuunsysteem, en daarbij behorende hersengebieden, in overdrive zijn kan dat dus best een rol spelen waarom mijn darmen niet optimaal werken en zelfs met probiotica mijn buik opgezet blijft.
Ik ga dus gewoon langzaam wat voedingsmiddelen vervangen en daarbij wel in de gaten houden dat ik voldoende eiwitten en dergelijke binnen blijf krijgen. Op de boodschappen app wordt aangegeven of iets gluten of lactose vrij is, dus qua boodschappen moet dat te doen zijn. En dan gewoon minder pasta of couscous, maar vaker rijst of quinoa. Ik hou sowieso al 5 dagen in de week bij wat ik eet, daarbij let ik op kcal maar ook op vetten (en niet te veel verzadigd), eiwitten en koolhydraten (en voldoende vezels niet te veel suikers). Dus dat blijf ik gewoon doen.
koolhydraatarm zou ik dan weer niet kunnen, dan moet je zoveel vervangen. Nu vervang ik gewoon mijn kwark door sojayoghurt en als mijn muesli op is vervang ik die door de glutenvrije variant.
Het klinkt alsof hardlopen voor jou nu helaas nog te veel is. En als dat zou is, zou ik ook zeker nog wachten met werken. Voor werk is het nuttig om te kijken wat voor jou minimaal haalbaar moet zijn om qua energie te kunnen doen, voordat je werk gaat toevoegen. Als je gaat werken, maar je hebt daarna geen energie meer om te koken of de was te doen, dan gaat het bijvoorbeeld ten koste van je basisbehoeften en dat wil je niet. Dat is dus voor mij mijn graadmeter.