Volgen jullie tv-serie Dream School ?
Volgen jullie de serie Dream School en zo ja, wat vinden jullie ervan? Van de aanpak, van de begeleiders, van de gastdocenten, van de jongeren. Hebben jullie een favoriete jongere? Eén met wie je het wel goed ziet komen? Eén voor wie je weinig hoopt hebt? Eén voor wie je veel medelijden of juist bewondering voelt?
Ik volg de serie nu voor het derde jaar en het grijpt me elke keer aan. Hoe kan het dat ogenschijnlijk heel normale jongeren zo de weg kwijt raken? Dat ze zo vaak in alcohol en drugs de uitweg vinden voor hun problemen? Dat ze zo makkelijk aan drugs kunnen komen en dagelijks gebruik heel normaal vinden.
Vaak zou ik ze ook wel een schop voor hun kont willen geven. Wat lopen ze te zeuren en te mekkeren, wat zijn ze weinig bereid ergens moeite voor te doen, of iets te doen dat 'niet leuk' is en wat haken ze snel af. Gelukkig zie je dat in de loop van de serie stap-voor-stap verbeteren.
Ik voel het ook, die ergernis. Ik voel me een enorm ouwe, conservatieve muts als ik naar dit programma kijk. Wat een stelletje druiloren! Maar ook als ik wat dieper kijkt, snap ik mijn ergernis heel goed. Er is enorm veel negativiteit bij (een aantal jongeren in) deze groep, veel weerstand, afhaken, lamlendigheid, niks is goed, tot zelfs ronduit onbeschoft en asociaal gedrag. Het is gewoon heel moeilijk om sympathie te voelen voor mensen die hun frustraties afreageren op anderen. Die trekken met een beetje pech zo’n hele groep naar beneden. Vooral als er zelfs geen spoortje van inzicht is dat het probleem wel eens bij jezelf zou kunnen zitten. Wat dat betreft, vind ik bijvoorbeeld Caitlin wel stoer. Die vertoont in mijn ogen onuitstaanbaar gedrag maar ze benoemt wel voorzichtig dat ze daar zelf iets mee moet. Ik hoop dat het haar lukt haar spanning wat te leren verdragen en stappen te maken.
Het gekke is dat het programma er op een bepaalde manier ook interessanter van wordt. De begeleiders hebben er echt een hele kluif aan en ik ben erg benieuwd hoe ze dit gaan bolwerken. Het gaat allemaal niet vanzelf en waar je zou hopen dat de groep een stimulerende factor is, lijkt de dynamiek vooralsnog juist belemmerend. Dus wat gaan ze doen om er het maximale uit te halen voor alle deelnemers?
Of die ouders het opgegeven hebben, zoals Athan schrijft, dat weet ik niet waar ik dat uit zou moeten concluderen. Zoveel informatie hebben we daar niet over. Ik geef ouders uit principe het voordeel van de twijfel. Ik heb niet de illusie dat ik het per definitie beter zou hebben gedaan. En in dit geval weet ik zelfs zeker dat ik het niet beter heb gedaan want mijn kind is ook vastgelopen en zou ook zo in dreamschool kunnen zitten. En ik ben bepaald geen passieve, afwachtende ouder, dus zelfs als je enorm je best doet, kan het finaal misgaan.
Ik denk vooral dat Athan de ouders bedoelt zoals die van Julian. Gescheiden toen kind vijf was, beide een nieuw gezin en in beide gezinnen is min of meer geen plek voor hem, waardoor hij zijn heil maar elders is gaan zoeken, en ja, vast ook op de verkeerde plekken. Je zou van minder agressief worden.
MamaE schreef op 03-02-2023 om 12:31:
Ik denk vooral dat Athan de ouders bedoelt zoals die van Julian. Gescheiden toen kind vijf was, beide een nieuw gezin en in beide gezinnen is min of meer geen plek voor hem, waardoor hij zijn heil maar elders is gaan zoeken, en ja, vast ook op de verkeerde plekken. Je zou van minder agressief worden.
Ook daar hebben we maar heel weinig achtergrond gezien. We hebben geen beeld gekregen van hoe hoog zijn (puber-)gedrag eventueel is opgelopen in het gezin van moeder. Als dat erg heftig is, kan dat in een gezin met jonge kinderen gauw onhanteerbaar worden. Het moet voor die andere kinderen ook veilig zijn immers. Ik kan uit één gesprekje van een minuut of twee/drie echt niet afleiden of ouders het hebben laten afweten. Konden problemen maar zo gemakkelijk beoordeeld worden! Dan waren de wachtlijsten in de jeugdzorg binnen een vloek en een zucht verdwenen.
Mee eens dat deze groep totaal 'anders' lijkt dan de voorgaande jaren. Deze kinderen zijn ver verwijderd van hoe een gezonde werk/levensstijl eruit zou moeten zien. Wat ik ook niet snap is dat, juist omdat ze zo'n moeilijk leven hebben, alle kansen grijpen en gewoon voor 5eu per uur werken.
ik ben ook verbaasd dat zoveel deelnemers niet op komen dagen. Ze hebben een geweldige kans gekregen. Waarom grijpen ze die niet aan? Deels waren ze misschien ook wel echt ziek, want er heerste de ene na de andere griep deze herfst/winter ( als het recent is opgenomen ten minste).
Verder dacht ik dat Jondar misschien veel te laat kwam doordat hij op pas is gestopt met blowen. Daardoor krijg je in het begin slaapproblemen las ik. Hoe goed het ook is dat hij stopte, misschien had hij beter even gewacht?
Over Anouk maak ik me echt zorgen. Als die niet gaat inzien dat ze zelf de knop moet omzetten, gaat ze een heel moeilijk leven krijgen. Terwijl ze vast heel veel in haar mars heeft.
En wat krijgen we nog te horen over Davy? Hij is zo positief, zo goed in peptalk, dat hij bijna een collega van Erik en Lucia lijkt. Maar ook hij was zwaar verslaafd en in de financiele problemen gekomen. Puur doordat hij zo van gezelligheid met zijn vrienden houdt? Waar zit zijn zwakke plek?
Omnik schreef op 03-02-2023 om 12:50:
[..]
Ook daar hebben we maar heel weinig achtergrond gezien. We hebben geen beeld gekregen van hoe hoog zijn (puber-)gedrag eventueel is opgelopen in het gezin van moeder. Als dat erg heftig is, kan dat in een gezin met jonge kinderen gauw onhanteerbaar worden. Het moet voor die andere kinderen ook veilig zijn immers. Ik kan uit één gesprekje van een minuut of twee/drie echt niet afleiden of ouders het hebben laten afweten. Konden problemen maar zo gemakkelijk beoordeeld worden! Dan waren de wachtlijsten in de jeugdzorg binnen een vloek en een zucht verdwenen.
Wat dat betreft vond ik de blik van de moeder van Jasper veelzeggend. Jasper woont tijdelijk weer thuis, tijdens dreamschool. Moeder zei iets als : "hij is altijd welkom, maar hij kan niet lang blijven. Want hij heeft jongere broertjes/zusjes en hij leeft in een wereld die de onze niet is."
Ik maakte op uit haar blik dat ze al heel veel met hem te stellen heeft gehad, vast vanalles heeft geprobeerd om zijn leven op de rit te houden, en dat ze het grotendeels heeft opgegeven. Daarna zien we jeugdfoto's van een schattige jasper en horen we hoe hij ook een heel boos kind was, door vervelend gedoe met zijn vader en vriendjes van moeder.
Zo'n situatie waarin alleen maar slachtoffers zijn.
Er was trouwens ook nog een Rowena bij de voorstel-filmpjes. Zij is nog geen enkele keer gekomen, of heb ik het mis?
Wilmamaa schreef op 04-02-2023 om 17:49:
Er was trouwens ook nog een Rowena bij de voorstel-filmpjes. Zij is nog geen enkele keer gekomen, of heb ik het mis?
Nee, dat klopt. Op dag 1 is haar naam nog gevallen en is er volgens mij met haar gebeld maar ze is nooit meer komen opdagen. Aan het begin van het programma is een visual met alle groepsleden. Daar staat ze ook niet bij. Ik vermoed dat we die niet meer gaan zien. Kan me niet voorstellen dat je iemand nog halverwege laat instromen in zo’n groepsproces.
Wilmamaa schreef op 04-02-2023 om 17:30:
ik ben ook verbaasd dat zoveel deelnemers niet op komen dagen. Ze hebben een geweldige kans gekregen. Waarom grijpen ze die niet aan?
Zo'n geweldige kans is het anders niet volgens mij. Drie weken lang jezelf op nationale televisie laten triggeren om daar door het hele land op beoordeeld te worden en daarna weer (grotendeels) aan je lot overgelaten te worden. De meeste jongeren lijken te worstelen met ernstige traumaklachten en/of andere complexe problematiek. Desondanks worden ze in een tv format gedrukt dat hevig de suggestie wekt dat ze in de kern voornamelijk vastlopen vanwege een mentaliteitsprobleem. En dan nog dat vage, zweverige gedoe van Lucia.
Ik zou van minder dichtklappen. Schandalig, uitbuitend programma vind ik het.
Als ze er ook zo over dachten, hadden ze zich toch niet aangemeld?
Eleanor schreef op 04-02-2023 om 21:25:
[..]
. Desondanks worden ze in een tv format gedrukt dat hevig de suggestie wekt dat ze in de kern voornamelijk vastlopen vanwege een mentaliteitsprobleem. En dan nog dat vage, zweverige gedoe van Lucia.
Ik zou van minder dichtklappen. Schandalig, uitbuitend programma vind ik het.
Ik merk dat ik heel anders naar het programma kijk. Er gebeurt natuurlijk heel veel meer op de achtergrond dan wat wij te zien krijgen en ik vermoed dat veel van deze jongeren al een heleboel andere hulp hebben gehad die niet (voldoende) gewerkt heeft of dat ze geen andere type hulp (meer) willen.
Ik vind juist heel sterk van het programma dat ze de jongeren een spiegel voorhouden maar op een behoorlijke respectvolle manier. Dus ze geven ruimte voor dat het gebeurt en confronteren dan zonder dat ze weg worden gestuurd (wat waarschijnlijk overal daarvoor wel is gebeurd). En ik vind Eric en Lucia heel liefdevol in hun aanpak.
en nee, ze zijn er nog niet, deze jongeren als ze klaar zijn met het programma, maar misschien staan ze iets meer open voor andere soorten hulp en gaan ze stappen maken. Want het programma gaat wel heel erg over dat zij zelf iets moeten willen veranderen.
Veel van de jongeren vind ik ook heel aandoenlijk. Je ziet ze worstelen met zichzelf en de wereld, en allerlei dingen roepen waar volwassenen van zeggen 'ik snap die dat ze zo denken', maar dat is juist wat je doet als je worstelt: je geeft anderen de schuld, kiest 'makkelijke' oplossingen, schopt tegen dingen aan. Ook grappig om te zien dat veel mensen in dit draadje zich daar over verbazen. Heel veel van die dingen die ze zeggen zijn opgeblazen (beetje opstandig doen, de 'het kan mij niet schelen'-houding), en soms zijn ze zich zo gaan gedragen omdat volwassenen om hen heen hen toch wel afkeuren.
Ik vind het programma in zekere zin bijdragen aan normaliseren van die worsteling (zonder dat het gedrag wordt goedgekeurd) en dat Eric en Lucia een rolmodel spelen in hoe je deze jongeren vasthoudt, verbinding aangaat, maar ook grenzen aangeeft. Juist heel sterk en ik zou willen dat meer mensen in het onderwijs en de zorg dit zouden doen.