Relatie gaat niet zo lekker..
hoi allemaal, ben heel benieuwd naar hoe jullie je relatie goed houden in combinatie met jonge kinderen en je werk.
Onze relatie gaat niet zo goed momenteel, mijn partner heeft twijfels over zijn gevoel voor mij. Het woord scheiding is gevallen.. ik wil dit niet! Ik ben bang dat ik teveel heb gegeven voor mijn partner en kinderen, en mezelf heb weggemoffeld de laatste jaren. Waardoor ik geen hobby's heb, vrijwel geen tijd voor mezelf, geen vrienden. Ik gaf alles voor mijn partner en kinderen.. helaas ten koste van mijn eigen leven. Kom ik nu achter, hopelijk nog niet te laat. Hoe verander ik dit?
Hoe zorg ik ervoor dat ik naast mijn gezin ook meer mijn eigen leven krijg? Dat mijn partner weer nieuwsgierig wordt? Dat hij denkt hey wat gebeurt hier? Dat ik weer de aandacht trek?
Ben benieuwd hoe jullie dit doen, hoe jullie je relatie goed houden in de tropenjaren.
Je faalt niet. Je bent niet hoofdverantwoordelijk. Echt niet. Je hoeft je nergens schuldig om te voelen.
Ik herhaal nog maar een keer: neem ruimte voor jezelf. Nu. Zijn probleem is dat hij het even niet meer voelt. Dat is zijn probleem. Laat dat bij hem. (Ik ben het helemaal eens met Labyrinth op pagina 1 dat deze periodes erbij horen, en dat je elkaar dan toch uit liefde trouw kunt blijven, zeker als er kinderen zijn die jullie als team nodig hebben, maar enfin; het is hoe dan ook zijn probleem, maak dat probleem niet het jouwe, laat hem met oplossingen komen en ervoor vechten). Jouw probleem is dat je buiten je gezin geen leven meer hebt. Ga dat oplossen. Daar heb je controle over.
Ik vind het wat kort door de bocht om te stellen dat het niet het probleem van TO is. Eens dat TO het gevoel van partner niet zomaar kan veranderen en dat partner daar het grootste aandeel in heeft. Maar de consequentie van het gebrek aan gevoel van partner is wel een gezamenlijke last. Want het leidt tot wederzijds verdriet en het risco op een scheiding waar TO dan ook mee te dealen heeft.
In plaats van te richten op de schuldvraag zou ik in elk geval voorbereiden op de mogelijkheid dat partner de stekker eruit trekt. Ben je dan financieel zelfstandig? Zo niet bekijk opties om meer te gaan werken. Zorg voor een sociaal vangnet. Haal contacten aan om straks je verhaal kwijt te kunnen. Ga sporten om je zinnen te verzetten. Hopelijk lukt het toch er samen uit te komen en dan heb je straks en een relatie en een eigen leven waar je voldoening uit haalt.
Om de relatie te redden zou ik voorstellen een activiteit buiten jullie comfortzone te gaan doen. Bijvoorbeeld een salsa dans workshop. Geen moeilijke gesprekken maar weer even contact, elkaar aanraken, samen lachen, ongemakkelijk zijn etc.
Jillz schreef op 24-01-2023 om 22:02:
Ik vind het wat kort door de bocht om te stellen dat het niet het probleem van TO is. Eens dat TO het gevoel van partner niet zomaar kan veranderen en dat partner daar het grootste aandeel in heeft. Maar de consequentie van het gebrek aan gevoel van partner is wel een gezamenlijke last. Want het leidt tot wederzijds verdriet en het risco op een scheiding waar TO dan ook mee te dealen heeft.
Op die manier hebben de kinderen ook een probleem, maar daar is ook geen sprake van verantwoordelijkheid.
Kijk, natuurlijk wil TO in gesprek blijven met haar partner, en als er oplossingen aangedragen worden, kan je daar samen mee aan de slag. Je bent een team! Maar TO heeft geen twijfels. Haar partner wel. TO kan dat niet oplossen, want ze weet niet waar deze twijfels vandaan komen. Moet zij nou gaan bedenken hoe ze de relatie warm kan houden, terwijl zij altijd tevreden was? Nee. Dat ligt echt bij hem. Wij kunnen er ook alleen maar naar gissen, want een goede relatie en aantrekkingskracht ligt voor iedereen anders.
Er is zeker wel een ander en als daar nog niets mee is gebeurd, heeft diegene zeker de kwaliteiten die nu ineens gemist worden bij de eigen partner. Het zou me zo verbazen als het niet zo is. In 99,9% van de soortgelijke verhalen, komt op een gegeven moment de aap uit de mouw.
Sabine88 schreef op 24-01-2023 om 21:09:
ik kom er nu achter doordat we een aantal maanden nu niet goed in onze relatie zitten, en door de therapeut me deze spiegel werd voorgehouden.
Ja ik werk parttime. En de intimiteit is minder geworden sinds dat partner twijfels heeft uitgesproken, laatste weken geen intimiteit meer.
Partner werkt fulltime, sport bij een club en heeft daar een sociaal leven opgebouwd.
En nee, nooit eerder gesprekken gehad over dat er iets miste of niet helemaal in de haak was. Dit kwam als een complete verassing. Als er iemand is die praat over gevoelens dan ben ik dat.. helaas communiceert partner moeilijk over gevoelens.
Het is absoluut niet mijn bedoeling om in de slachtofferrol te kruipen. Voel mezelf medeverantwoordelijk als het niet hoofdverantwoordelijk is. Heb het gevoel te falen. Ik schaam me kapot dat dit zover heeft kunnen komen.. altijd een ver van mijn bedshow. Partner blijft aangeven dat er geen ander is! Want ook dat heb ik mezelf zeker afgevraagd....
Partner die dingen opkropt, en het eruit gooit als het al heel ver geen is.
Ik vind het best wel gemeen van je man. In elk geval het gedeelte dat hij een bommetje dropt bij jou dat hij twijfelt over jullie relatie en zijn gevoelens voor jou, en dan verder niets loslaat, niet kan uitleggen hoe dat dan komt. En dan mag jij het verder maar uitvogelen?
Ik ga niet speculeren want daar heb ik een hekel aan, maar dit gegeven zou ik persoonlijk echt niet pikken. Ook al is het een man van weinig woorden en slechte communicatie, hij kan best een reden noemen hoe dit allemaal zo is gekomen bij hem. Daar heb jij alle recht op, lijkt me.
Je hoeft je niet te schamen je bent elkaar kwijtgeraakt in verbinding . Geen intimiteit maakt dat gat nog groter.
Meestal als dit gevoel is weg ineens wordt gedropt en jou verrast, is er een ander in het spel. Iemand via,de sportclub bijvoorbeeld. Iemand die hem iets geeft wat hij nu mist. Aandacht? Waardering? Natuurlijk liegt je partner en zegt er is niemand anders. Hoeft geen minnares te zijn overigens. Hij is verward want gevoel voor ander betekent toch dat hij niet met jou kan zijn? Dat liegen is om je geen pijn te doen. Tip is om door te vragen. En te zeggen dat liegen erger is dan bedriegen.
Ga in ieder geval leuke dingen doen om het vuur weer te laten branden.
MMcGonagall schreef op 24-01-2023 om 22:40:
Er is zeker wel een ander en als daar nog niets mee is gebeurd, heeft diegene zeker de kwaliteiten die nu ineens gemist worden bij de eigen partner. Het zou me zo verbazen als het niet zo is. In 99,9% van de soortgelijke verhalen, komt op een gegeven moment de aap uit de mouw.
Wat draagt zo'n post nou bij? Je zit een fikkie te stoken wat alleen maar voor paniek en angst zorgt.
Lieveheersbeest schreef op 25-01-2023 om 10:48:
[..]
Wat draagt zo'n post nou bij? Je zit een fikkie te stoken wat alleen maar voor paniek en angst zorgt.
Het draagt bij dat TO zich ervan bewust mag zijn dat dit plotselinge “het gevoel is weg” niet per se aan de relatie of aan haar ligt maar dat de kans heel reëel is dat er inderdaad gevoelens voor een ander in het spel zijn. Ze zoekt de schuld nu heel erg bij zichzelf en natuurlijk zullen er ongetwijfeld dingen in het slop geraakt zijn in de drukke jaren van een jong gezin. Maar ik zou de mogelijkheid dat hij haar vergelijkt met een veel spannender ander ook niet uitsluiten. Dat hij dat ontkent zegt niet alles. Misschien is het inderdaad niet zo, dat kan. Dan nog vind ik zijn manier van de bom laten vallen en verder niks uit te (willen/kunnen) leggen ook geen schoonheidsprijs verdienen.
Lieveheersbeest schreef op 25-01-2023 om 10:48:
[..]
Wat draagt zo'n post nou bij? Je zit een fikkie te stoken wat alleen maar voor paniek en angst zorgt.
Zo stellig als Anderling het stelt, is het natuurlijk niet. Maar een simpele "Hij zegt dat er geen ander is" is natuurlijk ook wat kort door de bocht.
Alleen al op dit forum zitten er tientallen die door dit proces geweest zijn waar "Het gevoel is weg" synoniem stond voor dat er een ander in het spel is. En tuurlijk ontkenden onze partners dat ook. Hoe durfden we. Het was gewoon op.
Als dat rauw op je dak valt zijn er 2 mogelijkheden.
1. Je bent echt blind geweest voor de signalen van je partner.
2. Er is een ander.
Je bedenkt niet op een dag dat de koek op is. Daar gaat wat aan vooraf.
Maar wat is er volgens je man nou aan de hand? Het is toch van de zotte dat een therapeut (Jouw therapeut? Of een relatietherapeut?) ‘bedenkt’ dat dit de oorzaak is van het verdwenen gevoel van je man en dat jij dan begint te draven om een betere vrouw te worden? Er zit toch niks anders op dan dat je daar in je relatie, met je man, duidelijkheid over schept wat je allebei in je relatie nodig hebt en mist en daar samen voor te gaan?
Ik vind het een hele rare dynamiek, alsof jij in je eentje verantwoordelijk bent voor de kwaliteit van de relatie en je ook nog eens helemaal zelf moet verzinnen wat je daarvoor zou moeten doen.
AlisonH schreef op 25-01-2023 om 11:07:
[..]
Het draagt bij dat TO zich ervan bewust mag zijn dat dit plotselinge “het gevoel is weg” niet per se aan de relatie of aan haar ligt maar dat de kans heel reëel is dat er inderdaad gevoelens voor een ander in het spel zijn. niet alles.
Dat kan echt anders geformuleerd worden, zonder te stoken.
Lieveheersbeest schreef op 25-01-2023 om 11:26:
[..]
Dat kan echt anders geformuleerd worden, zonder te stoken.
Heb je het over mijn bijdrage of degene waar ik op reageer? Want ik vind zelf dat ik het netjes formulier, dus als het bot overkomt doe ik iets verkeerd.
AlisonH schreef op 25-01-2023 om 13:52:
[..]
Heb je het over mijn bijdrage of degene waar ik op reageer? Want ik vind zelf dat ik het netjes formulier, dus als het bot overkomt doe ik iets verkeerd.
Dat ging volgens mij over de bijdrage van McGonnagall
Ongeacht wat de reden is van de twijfels van de man van TO, lijkt het me verstandig om zelf ook weer dingen op te pakken. Je bent niet alleen de vrouw van of moeder van tenslotte.
AlisonH schreef op 25-01-2023 om 13:52:
[..]
Heb je het over mijn bijdrage of degene waar ik op reageer? Want ik vind zelf dat ik het netjes formulier, dus als het bot overkomt doe ik iets verkeerd.
oh nee zeker niet! Hij formuleert het idd heel netjes. Ging over McGonnagall…