naamspelling

Mijn zoon heeft een redelijk gangbare maar niet veel voorkomende naam. Je kunt de naam op diverse manieren schrijven oa met een i of y aan het einde. De hele familie weet dat zijn naam een samenvoeging van onze beider namen is en dan vind ik het wel erg slordig dat ze een y schrijven terwijl ze weten dat in onze namen geen y voorbij komt. 

Mugske schreef op 21-02-2023 om 08:25:

[..]

Het gebeurt ook bij hele gangbare namen. Zeker als er meerdere spellingsopties zijn bijvoorbeeld Sofia of Sophia.

Júist bij dit soort namen. 

Ik had een klasgenoot op de middelbare school, die zat alleen bij het vak Aardrijkskunde bij mij in de klas, verder niet (dus ook niet in de basisklas, waar je wel een namenlijst van hebt) haar heb ik 2 jaar lang Emily genoemd, tot ik er bij de diploma-uitreiking achterkwam dat ze Anne-Lee heette 🤦🏼‍♀️

Bij mijn naam vergeten ze altijd een letter, iets in de trant van Marian en Marijan, het klinkt hetzelfde dus hebben mensen het alleen maar door als ze mijn naam goed lezen. (en ja ik heb de vreemde variant ook zelf niet bedacht)

Mijn moeder kon er ook wat van trouwens, een kleinkind heet Emily maar zij schreef steevast Emely, en daar heb ik echt 100x wat van gezegd (het was niet mijn kind maar van mijn zus) van 'schrijf het dan ergens op, dan kan je het controleren', maar ja, eigenwijs.

Oh en mijn jongste heeft een naam zoals Jeanette, en dan spreek je dus de laatste 2 letters niet uit, dus je zegt Jeanet. Op een gegeven moment zeiden vrienden van ons ineens de hele tijd Jeanette tegen ons kind, dus met -te- helemaal op het einde, maar zo spreek je haar naam niet uit. Dus dat gaven we aan, 'zeg maar gewoon Jeanet hoor, net als wij zelf doen'. (geen ruzie, gewoon even aangegeven en ze reageerden ook prima) en 2 maanden later krijgen we met haar verjaardag zo'n boek met je kind in de hoofdrol, dus het hele boek met haar naam erin (en ook op de kaft) En dus ja hoor, daar stond het " Jeanet verslaat de draak ! " echt het hele boek met de verkeerde spelling dus. Dus ik zei,  ja maar je schrijft toch Jeanette ipv Jeanet, toen reageerden ze helemaal verbaasd dat ze het nu ook niet meer wisten. We zijn nog steeds vrienden hoor, maar ik heb het er maar nooit meer over gehad. Volgens mij schrijven ze het nu weer goed, haar naam.

Mijn voornaam kan voor zowel mannen als vrouwen worden gebruikt, maar meestal toch meer voor mannen. Dus krijg/kreeg ik regelmatig post voor Dhr. Huppeldepup. Was wel weer grappig als ik die mensen moest bellen. 
Ook mijn achternaam wordt regelmatig verkeerd geschreven. Denk aan Van de ipv Van der en mijn achternaam eindigt op een -t, terwijl het woord zelf met een -d wordt geschreven. 
Bij officiële dingen corrigeer ik en als het niet heel belangrijk is dan laat ik het maar zo. 
Zelf ben ik altijd superzorgvuldig met namen van mensen. Kwam vooral door mijn werk, denk aan diploma's maken en rapportages schrijven. Dan zijn die dingen wel belangrijk.

Zowel met mijn voornaam als met mijn achternaam gaat vanalles mis. Ik blijf het verbeteren. Maar wat mijn voornaam betreft, mogen mensen in onofficiële situaties kiezen. 

Ergens in mijn eerste levensjaar is mijn moeder me namelijk al anders gaan noemen. Ze bedacht voor mijn lastige buitenlandse voornaam een soort van afgeleide. Dat is in Nederland stukken handiger. Zoals je bijvoorbeeld van Cherielle de naam Ella zou kunnen maken. Vrienden en familieleden gebruiken vrijwel allemaal de makkelijkere naam die dus helemaal niet mijn echte naam is Mijn man ook. 

Aan nieuwe mensen stel ik me altijd voor met mijn officiële naam maar in Nederland vertel ik daar meteen bij dat ik ook luister naar die andere, simpele naam. 

Mijn  naam eindigt op -ine. Daar wordt regelmatig -ien, -inne (die snap ik nooit, want niet logisch) of -ina van gemaakt. Zelfs mijn oudste vriendin die dezelfde laatste letters in haar naam heeft als ik, doet het standaard verkeerd. Ik zeg er nooit iets van, snap wat ze bedoelen (al vind ik -ina echt niet mooi). Je spreekt het ook uit als -ien, dus ik snap de verwarring. Alleen in officiële stukken laat ik het uiteraard wel veranderen.

Mijn kinderen hebben namen die eindigen op -ne. Dat spreek je dus wel uit, niet Marian en Leontien, dat is de boerse versie, maar Marianne en Leontine.
Kind van kennissen heet Jozefien. Hoe lelijk kun je een naam spellen?

In mijn naam zit een ph in plaats van een f. Dat leg ik al 62 jaar uit, overal en aan iedereen die mijn naam schrijft. Ik vind het niet erg, meestal gaat het goed. Het ziet er gewoon niet uit met een f. Het is een ouderwetse naam en de meeste mensen zeggen erbij dat ze hem erg mooi vinden. Hij eindigt ook op z'n Frans: op -ine in plaats van -ien. 
Soms willen mensen mijn naam afkorten, maar dat verbied ik. Er zijn trouwens maar vier lettergrepen, inclusief de i-ne aan het eind.
Eén keer meegemaakt bij een datingsite toen ik aan iemand mijn naam onthulde dat hij riep: "Wie heet er nou.....?????", en ik was nog niet eens aan de spelling begonnen . Dus het was: oké Hans, of Joop, of Kees (want zo heten ze van mijn leeftijd), next. Die vergeet mijn naam nooit meer! Ik de zijne wel, haha

Als kind vond ik het vreselijk, die naam. Nu niet meer. Maar mijn dochter heeft gewoon een korte, internationaal uitspreekbare naam waar je onmogelijk iets aan fout kan doen. 

Index224 schreef op 21-02-2023 om 10:29:

Ik heb ook trema's in mijn naam maar het maakt me echt niet uit als anderen die bij mij weglaten. Het valt me niet eens op. Volgens mij gebruik ik zelf ook vrijwel nooit de trema's.

Bij mijn dochter wordt er een trema toegevoegd, waar haar naam geen trema heeft. 

Dochter heeft een lange achternaam die soms niet in vakjes / binnen het printbereik past (zoals van der huppeldepup). Ook voorvoegsels vallen soms weg of gaan verkeerd.   

Ik heb eens in het buitenland gewoond, daar konden ze echt niet met mijn naam. Uiteindelijk mijn doopnaam maar een tijd gebruikt. 
Mijn roepnaam komt ook niet voor op mijn paspoort, iets wat ze sowieso al heel raar vonden.
Maar telkens weer spellen en dan nog niemand die wist hoe die het uit moest spreken, ik was er wel klaar mee.

Beste Pippeltje,
wat is de reden dat je zo "aan" gaat wanneer mensen jouw naam en de naam van jouw zoontje herhaaldelijk verkeerde spellen en uitspreken? Hoe komt het dat jij je hier zo aan irriteert en dat het jouw energie opzuigt? Als je dit voor jezelf weet kun die reden kenbaar maken bij degenen die jullie naam verkeerd spelt/uitspreekt wanneer je hen duidelijk maakt dat jullie naam anders is dan zei zeggen/spellen. Zo maak je bij de ander de urgentie duidelijk van het goed uitspreken/spellen van jullie naam en blijft het mogelijk wel hangen.

Aan de andere kant kan het ook zijn dat je voor jezelf de conclusie trekt dat er meer onderliggende dingen spelen die ervoor zorgen dat jij hierop aan gaat en hieraan jouw energie besteed. Misschien kom je er dan wel achter dat je voor jezelf andere dingen aan te pakken hebt wat ervoor zou kunnen zorgen dat je aan dit stukje minder energie en aandacht hoeft te besteden en het jou dus minder frustraties op gaat leveren. 

Belangrijkste is ga voor jezelf na wat jij hierin nodig hebt en maak het dan kenbaar met de juiste urgentie en op de juiste toon. Zo maak jij jouw omgeving bewust van wie jij bent en wat jij nodig hebt en zij jou hierin kunnen ondersteunen en/of aan bij kunnen dragen.

Succes! Komt zeker goed.

Lieve groetjes,

Pauline

Evaluna schreef op 21-02-2023 om 12:19:

Ik heb eens in het buitenland gewoond, daar konden ze echt niet met mijn naam. Uiteindelijk mijn doopnaam maar een tijd gebruikt.
Mijn roepnaam komt ook niet voor op mijn paspoort, iets wat ze sowieso al heel raar vonden.
Maar telkens weer spellen en dan nog niemand die wist hoe die het uit moest spreken, ik was er wel klaar mee.

Hier ook zo met mijn roepnaam, die is niet hetzelfde als mijn eerste voornaam, zo ongeveer als Klaartje maar Klara als roepnaam hebben.