Moeders 3 kinderen, tips?
Hoi!
Ik heb 3 kinderen van 5, 2 en 0 (13 weken). Ik merk dat ik sinds de jongste is geboren tegen een paar dingen aanloop, zijn hier moeders van 3 of meer kinderen die tips hebben?
Dingen waar ik tegenaan loop:
- sinds de geboorte van de jongste kan ik niet meer echt goed ontspannen. Heb steeds het gevoel dat ik tekort schiet naar de kinderen (aandacht geven/knuffelen) hoe doen jullie dit?
- wat doe je om zelf tot rust te komen? Ik heb geen hobbies, bijna al mijn activiteiten zijn gericht op dingen “fixen”
- Over een paar maanden begin ik in een nieuwe baan (wel bij zelfde bedrijf) en ga dan 4 dagen werken (werk nu 3 en partner 4). Ik zie daar heel erg tegenop, dat de kinderen 3 dagen naar de opvang/bso moeten, maar minder werken is niet mogelijk in mijn nieuwe functie. Ik weet dat ik daarom juist extra van mijn verlof moet genieten nu, maar het lukt me allemaal niet zo goed om echt rustig aan te doen. Voor mijn gevoel is er altijd ‘iets’ wat nog geregeld moet worden waardoor ik heel de dag in de weer ben. Ken verder ook geen mensen met babies, anders kon ik daar nog wat mee gaan doen..
Hoor graag of jullie nog tips hebben.. 
’ Moeten genieten’ is sowieso een onmogelijke opdracht. Je hebt drie kleine kinderen, dat is gewoon druk en je bent nooit klaar, Met een baby wordt er op allerlei momenten van de dag een beroep op je gedaan, die kun je niet om 1900 uur naar bed brengen tot de volgende ochtend. Dat lukte mij in elk geval vroeger niet.
Ontspannen lukt nu vast het beste als je de zorg voor je drietal een paar uurtjes aan een ander overdraagt en dan zelf weggaat. Even time out.
Dat drie dagen opvang je nu veel lijkt - begrijpelijk, dat moet wennen.
Wat aandacht betreft - neem bewust een op een tijd met elk kind. Niet dat je dan perse wat leuks moet doen, het feit dat je samen bent zonder ‘stoorzender’ (ander medemens, je smartphone) is wat telt.
Sterkte en wees lief voor jezelf. Het gaat nooit perfect. Maar elk plezierig moment telt.
mijn kinderen zijn nu 11, 12 en 14 jaar maar oooohhh wat weet ik het nog goed hoe ik mij voelde toen de jongste geboren was, idd aan alle kanten te kort schieten (ook omdat mijn (inmiddels ex) man constant commentaar gaf)
Weet je: het komt goed! Echt waar! Belangrijkste is dat je vooral jezelf niet vergeet.
Zo’n overgang valt even niet mee, zeker niet als je middelste nog zo jong is. Ik heb er ook drie, wel met iets meer tijd ertussen. Aandacht verdelen is lastig, maar de groten komen uitgebreid aan de beurt als de jongste slaapt/even bij iemand anders is/zelf even iets doet. Tijd voor mezelf had ik niet, nu ga ik een avond naar de yoga en dat kan ik je van harte aanraden. Het wordt makkelijker!
O, ik geloof dat ik 5 maanden voor loop 
zelfs situatie, maar jongste dus ietsje ouder. Eerste maanden werken waren extreem pittig. Ik werk ook vier dagen, maar heb besloten dat ik met ingang van volgend schooljaar tijdelijk terug ga naar 3 dagen, tot de jongste op school zit.
Ik vind het ook lastig om aandacht voldoende te verdelen. Man en ik splits en soms op, dat in ieder geval één kind af en toe exclusieve aandacht heeft. Tegelijkertijd... de jongste verveelt zich gewoon als de andere kinderen niet aanwezig zijn, zelfs als we haar continu bezighouden
Heeft de vader ook last van deze 3 dingen?
LiefsteFeetje schreef op 10-10-2021 om 18:06:
Heeft de vader ook last van deze 3 dingen?
Maakt dat wat uit? TO heeft er last van.
Duiveninhetnieuws schreef op 10-10-2021 om 18:50:
[..]
Maakt dat wat uit? TO heeft er last van.
Dat maakt heel veel uit. Als het puntje bij het paaltje komt is het vaak moeder die naast haar werk ook nog alle huishoudelijke en kindgerelateerde ballen in de lucht houdt, terwijl vader na zijn werk op zijn luie krent gaat zitten. De vraag die Fee stelt is dus: draagt papa ook nog iets bij naast zijn werk?
Duiveninhetnieuws schreef op 10-10-2021 om 18:50:
[..]
Maakt dat wat uit? TO heeft er last van.
Ja dat maakt uit. Als hij geen last heeft van deze dingen kan hij misschien meer van TO overnemen. Zeker als hij wel tijd heeft voor hobby's ect.
En anders kan ze misschien nagaan waarom hij geen last heeft en zij wel als bijvoorbeeld niet gaat om een scheve verdeling thuis. Ook kijken naar al het regelen van dingen.
Of is het bijvoorbeeld omdat TO te veel dingen naar haar toe trekt of zorgen over dingen maakt zonder dat nodig is. En waarom is dat?
Dus ja, vind heel belangrijk of de andere ouder/partner in het gezin ook tegen deze dingen aanloopt of niet en of hij/zij TO wat meer kan ondersteunen/eigen deel zorg en huishouden kan doen of inspireren tot een wat lossere houding als echt alleen bij TO ligt.
Hier zijn de oudste 3 inmiddels al puber, maar wat mij hielp om te ontspannen:
- met kinderen op bezoek bij opa en oma; kinderen lekker spelen/daar op schoot en ik tijd voor een kop koffie
- naar de speeltuin (met koffiehoek) of naar een koffie- of lunchtentje met speelhoekje; kind(eren) kon(den) spelen, ik lekker rustig zitten
- lat (een stuk) lager leggen qua huishouden: schone was, schone toiletten en een gestofzuigde vloer is meestal voldoende
- regelmatig even tijd (al is het maar een uurtje) voor mezelf: man met kinderen thuis op zaterdagochtend, ik even een rondje stad
Lady-Voldemort schreef op 10-10-2021 om 18:56:
[..]
Dat maakt heel veel uit. Als het puntje bij het paaltje komt is het vaak moeder die naast haar werk ook nog alle huishoudelijke en kindgerelateerde ballen in de lucht houdt, terwijl vader na zijn werk op zijn luie krent gaat zitten. De vraag die Fee stelt is dus: draagt papa ook nog iets bij naast zijn werk?
Ik kots er echt van, hoe in al dit soort topics gelijk naar de vader wordt gewezen als de moeder ergens mee zit. Iets kan ook gewoon bij iemand zelf liggen. Ik vind het normaal dat de vader een gelijke bijdrage levert, en dat hoeft niet elke keer in twijfel te worden getrokken. Hoezo modern?
Duiveninhetnieuws schreef op 10-10-2021 om 21:31:
[..]
Ik kots er echt van, hoe in al dit soort topics gelijk naar de vader wordt gewezen als de moeder ergens mee zit. Iets kan ook gewoon bij iemand zelf liggen. Ik vind het normaal dat de vader een gelijke bijdrage levert, en dat hoeft niet elke keer in twijfel te worden getrokken. Hoezo modern?
Och, ja kotsen nog wel als iemand een normale vraag stelt. Voel je je zo aangevallen?
En jij kan het normaal vinden, bijna altijd bij dit soort topics is dat dus niet zo. Echt wat een hysterisch gedoe dit.
Ik denk dat ik het op t moment overleef door me vooral over te geven aan de situatie😅. En dan was mijn jongste de makkelijkste baby ever en begonnen mijn tropenjaren pas echt toen ze begon te kruipen. Anyways. Ik vind het ook pittig. Best wat gesprekken met man moeten hebben over het feit dat ik naast werk en moederen ook wel eens even niet moet hoeven aanstaan. En verder zeg ik elke dag tegen mezelf: deze tijd gaat ook voorbij en dan bedenk ik wat er allemaal wel heel leuk is aan deze tijd. Ik werk ook vier dagen en het hebben van een duidelijk ritme vond ik heel fijn. Ik kwam na de zomervakantie uitrusten op m’n werk dit jaar😉
Hoi!
't Is misschien wat laat voor tips maar wat ik zelf merk is dat goed nadenken over welke keuzes je (nu ze klein zijn) maakt voor mij wel belangrijk is.
Wij hebben ook 3 kids van resp. 5, 2 en 0,5 jaar oud en het is intens om daarnaast alletwee te proberen om je werk goed te blijven doen.
Zij heeft de mazzel dat ze medisch specialist is en in de zorg 3 dagen per week kan werken. Ik heb als manager bij een groot IT bedrijf moeten lullen als brugman om 4 dagen per week te mogen werken. Waarbij ik er achter kwam dat je dan gewoon echt tijd tekort hebt en dus je werk niet goed kan doen. Nog maar afgezien van alle keren dat je alles moet laten vallen vanwege zieke kinderen of 'studiedagen'??!!
Het zou allemaal prima zijn als ik het simpelweg gewoon niet zo leuk zou vinden om tijd met mijn kinderen door te brengen en als je dan bedenkt dat je een half salaris weggooit aan kinderopvang (er zijn geen opa's of oma's in beeld) wordt het al helemaal duidelijk.
Alletwee knallen op het werk kan (voor ons) gewoon niet op dit moment. En eerlijk: alleen al dat toegeven geeft lucht. Het voelt in deze fase anders gewoon alsof je ofwel je werkgever, danwel je kinderen chronisch tekort doet (tenzij je een hele chille baan hebt natuurlijk) en daarom zou ik zeggen:
Heb je geen garantie dat nu hard werken zich straks driedubbel uitbetaalt?
Doe een tandje minder en geniet van dat kleine grut. Mensen worden ouder dan ooit, straks heb je tijd genoeg om weer tot 20:00 uur op kantoor te blijven omdat 'het echt af moet'