Kindvrij en kindblij
In dit topic is er plek voor de kindvrijen en de kindblijen, om met elkaar in gesprek te gaan.
Hoe ben je gekomen tot je overtuiging om wel/geen kinderen te krijgen? Wat valt je op aan mensen met/zonder kinderen, of wat heb je altijd willen vragen? Welke vooroordelen heb je over kindvrijen/kindblijen en heb je zelf te maken met vooroordelen door deze grote levenskeuze?
In dit topic mag je los, geen onderwerp is taboe.
Julali schreef op 16-09-2021 om 12:33:
[..]
De meeste ouders werken in schoolvakanties gewoon door. Er zijn maar weinig sectoren waar je al die vakanties vrij kunt hebben. Dat het af en toe ter sprake komt snap ik, maar dat zal waarschijnlijk in een direct gesprek met de leidinggevende gebeuren?
Een collega van me van de week: 'Laten we die bijeenkomst na de herfstvakantie plannen.' Daarmee zegt ze niet dat ze die week vrij is. Ze geeft wel een datum-indicatie, waarvan ik dan maar moet weten welke week ze bedoelt. Dat was wat ik bedoelde te zeggen. Voor iemand zonder kinderen bestaat de herfstvakantie niet.
Julali schreef op 16-09-2021 om 11:42:
[..]
Wat ik wil zeggen is dat als je kinderen krijgt, je nog altijd jezelf bent, inclusief alle andere aspecten van je persoonlijkheid. Je werk en andere bezigheden, je interesses en ambities verdwijnen niet. Tenminste dat geldt voor 90% van de ouders die ik ken. Het beeld dat je verdwijnt in je huis en over niks anders meer kunt praten dan over je kinderen ken ik niet. Alleen van internet, maar irl is dat niet zoals het gaat.
Ja dat lijkt soms vergeten te worden dat ouders ook gewoon mensen zijn met een leven. Uiteraard veranderen er dingen als je kinderen krijgt en maak je soms andere keuzes. Maar ik ben naast moeder ook nog steeds mezelf.
Wij hielden erg van een terrasje pakken nu kiezen we kindvriendelijke alternatieven met een strand of speeltuin waar dochter zich kan uitleven terwijl wij genieten van een drankje. We houden erg van reizen en waren dan de hele dag langs bezienswaardigheden aan het slenteren, nu zorgen we dat er ook speeltuinen op de route liggen zodat het voor dochter ook leuk is. We drinken graag in het weekend een drankje met vrienden en dan ligt de kleine gewoon in bed. Voor mij voelt het niet alsof we geen leven meer hebben. Natuurlijk is spontaan drie of meer gangen luxe uit eten er even niet meer bij en tot midden op de dag uitslapen na een avond doorhalen is voorlopig ook verleden tijd. Toch zie ik dat niet als een gemis en ik kan me wel irriteren aan mensen die me met dat soort voorbeelden proberen te overtuigen dat ik nu geen leven meer over heb.
Jillz schreef op 16-09-2021 om 12:52:
[..]
Ja dat lijkt soms vergeten te worden dat ouders ook gewoon mensen zijn met een leven. Uiteraard veranderen er dingen als je kinderen krijgt en maak je soms andere keuzes. Maar ik ben naast moeder ook nog steeds mezelf.
Wij hielden erg van een terrasje pakken nu kiezen we kindvriendelijke alternatieven met een strand of speeltuin waar dochter zich kan uitleven terwijl wij genieten van een drankje. We houden erg van reizen en waren dan de hele dag langs bezienswaardigheden aan het slenteren, nu zorgen we dat er ook speeltuinen op de route liggen zodat het voor dochter ook leuk is. We drinken graag in het weekend een drankje met vrienden en dan ligt de kleine gewoon in bed. Voor mij voelt het niet alsof we geen leven meer hebben. Natuurlijk is spontaan drie of meer gangen luxe uit eten er even niet meer bij en tot midden op de dag uitslapen na een avond doorhalen is voorlopig ook verleden tijd. Toch zie ik dat niet als een gemis en ik kan me wel irriteren aan mensen die me met dat soort voorbeelden proberen te overtuigen dat ik nu geen leven meer over heb.
Dat beeld dat steeds wordt aangehaald van de ouder (meestal een moeder) die niks anders kan dan met haar kinderen zijn, voelt voor mij surrealistisch, omdat ik mezelf (en mijn vrienden) er niet in herken. Misschien is dat een generatiekloof?
In jouw voorbeelden valt me op dat je ervan uitgaat dat veel niet meer kan, maar een terrasje pakken kun je nog prima doen met een vriendin, toch? Daar hoeft niet altijd je hele gezin bij te zijn?
Naar een restaurant ga ik sinds de versoepelingen zeker eens per week. Als ik zonder mijn man ga, is het vaak een spontaan plan dat dezelfde dag ontstaat voor die avond (in een appgroepje met vrienden bijvoorbeeld).
Wij hebben een zoon die inmiddels de deur uit is, ben nog steeds blij met de beslissing om destijds aan kinderen te beginnen, al is het er dan bij 1 gebleven. Aan de andere kant respecteer ik de mening en gevoelens van mensen die er bewust voor gekozen om geen kinderen te krijgen.
Julali schreef op 16-09-2021 om 13:09:
[..]
Dat beeld dat steeds wordt aangehaald van de ouder (meestal een moeder) die niks anders kan dan met haar kinderen zijn, voelt voor mij surrealistisch, omdat ik mezelf (en mijn vrienden) er niet in herken. Misschien is dat een generatiekloof?
In jouw voorbeelden valt me op dat je ervan uitgaat dat veel niet meer kan, maar een terrasje pakken kun je nog prima doen met een vriendin, toch? Daar hoeft niet altijd je hele gezin bij te zijn?
Naar een restaurant ga ik sinds de versoepelingen zeker eens per week. Als ik zonder mijn man ga, is het vaak een spontaan plan dat dezelfde dag ontstaat voor die avond (in een appgroepje met vrienden bijvoorbeeld).
Elke week spontaan uit eten? Als mijn man en ik uit eten willen gaan dan nemen we onze dochter mee of we regelen een oppas. Maar we hebben soms ook verplichtingen in de avond. Sporttraingen van dochter of van onszelf of andere afspraken. Gisteravond bijvoorbeeld, had dochter turnles en mijn man had een ouderavond op school. Dan kan ik niet zomaar besluiten met een vriendin uit eten te gaan. Vandaag geef ik in de avond een training en dan kan mijn man ook niet zomaar besluiten de hele avond weg te zijn. In een gezin is er toch enige vorm van communicatie nodig en spontane etentjes lukken hier echt bijna nooit omdat veel mensen nogal wat dingen te combineren hebben.
Julali schreef op 16-09-2021 om 13:09:
[..]
Dat beeld dat steeds wordt aangehaald van de ouder (meestal een moeder) die niks anders kan dan met haar kinderen zijn, voelt voor mij surrealistisch, omdat ik mezelf (en mijn vrienden) er niet in herken. Misschien is dat een generatiekloof?
Maar jij en jouw vrienden zijn dan ook niet iedereen, dus nee, het is geen generatiekloof, eerder een bubbelkloof (en gebrek aan buiten deze bubbel te kunnen kijken) 
MamaE schreef op 16-09-2021 om 14:55:
[..]
Elke week spontaan uit eten? Als mijn man en ik uit eten willen gaan dan nemen we onze dochter mee of we regelen een oppas. Maar we hebben soms ook verplichtingen in de avond. Sporttraingen van dochter of van onszelf of andere afspraken. Gisteravond bijvoorbeeld, had dochter turnles en mijn man had een ouderavond op school. Dan kan ik niet zomaar besluiten met een vriendin uit eten te gaan. Vandaag geef ik in de avond een training en dan kan mijn man ook niet zomaar besluiten de hele avond weg te zijn. In een gezin is er toch enige vorm van communicatie nodig en spontane etentjes lukken hier echt bijna nooit omdat veel mensen nogal wat dingen te combineren hebben.
Wij hebben lang niet alle avonden iets op het programma staan, dus vaak genoeg kan ik wel.
Soms staat er al iets en kan het niet, maar dat geldt voor mijn vrienden zonder kinderen net zo goed. Ik heb niet de indruk dat ik minder vaak spontaan kan dan mijn vrienden zonder kinderen.
Desire schreef op 16-09-2021 om 15:06:
[..]
Maar jij en jouw vrienden zijn dan ook niet iedereen, dus nee, het is geen generatiekloof, eerder een bubbelkloof (en gebrek aan buiten deze bubbel te kunnen kijken)
Dat geldt evengoed voor al die verhalen met stellige uitspraken over mensen met kinderen.
Ik denk dat het goed is om enige nuance aan te brengen. 80% van de volwassenen heeft kinderen, dat zijn miljoenen mensen over de hele wereld. Het is naïef om te denken dat die allemaal in hetzelfde hokje passen.
Julali schreef op 16-09-2021 om 15:10:
[..]
Wij hebben lang niet alle avonden iets op het programma staan, dus vaak genoeg kan ik wel.
Soms staat er al iets en kan het niet, maar dat geldt voor mijn vrienden zonder kinderen net zo goed. Ik heb niet de indruk dat ik minder vaak spontaan kan dan mijn vrienden zonder kinderen.
Ja, tuurlijk zou het soms wel kunnen. Maar het is zeker niet net zo makkelijk als zonder kinderen. Als we geen kind hadden gehad had ik gisteren wel uit eten gekund en mijn man vanavond de kroeg in gekund. Althans, zonder oppas te regelen. Maar als je dat last minute probeert te regelen lukt dat ook niet altijd. En als er ook nog gereden moet worden naar sport is het nog lastiger. Maar goed, dat weet je vooraf als je aan kinderen begint dus ik vind dat ook geen enkel probleem.
MamaE schreef op 16-09-2021 om 15:34:
[..]
Ja, tuurlijk zou het soms wel kunnen. Maar het is zeker niet net zo makkelijk als zonder kinderen. Als we geen kind hadden gehad had ik gisteren wel uit eten gekund en mijn man vanavond de kroeg in gekund. Althans, zonder oppas te regelen. Maar als je dat last minute probeert te regelen lukt dat ook niet altijd. En als er ook nog gereden moet worden naar sport is het nog lastiger. Maar goed, dat weet je vooraf als je aan kinderen begint dus ik vind dat ook geen enkel probleem.
Wij hebben 's avonds na zevenen niet zo'n druk programma meer. De kinderen gaan slapen en als een van ons thuis is, dan is dat prima. We hoeven niet elke avond samen op de bank te zitten.
Wat dat betreft is er veel mogelijk. Iemand met wisselende diensten zal minder tijd hebben 's avonds, dan wij met onze flexibele banen.
Julali schreef op 16-09-2021 om 15:13:
[..]
Dat geldt evengoed voor al die verhalen met stellige uitspraken over mensen met kinderen.
Ik denk dat het goed is om enige nuance aan te brengen. 80% van de volwassenen heeft kinderen, dat zijn miljoenen mensen over de hele wereld. Het is naïef om te denken dat die allemaal in hetzelfde hokje passen.
Ik heb het niet eens over de stelling mensen met/zonder kinderen, dat vul jij gemakshalve zelf in, net zoals ik mensen met/zonder kinderen niet in een bepaald hokje plaats itt jou. Over enige nuance gesproken…….
Julali schreef op 16-09-2021 om 15:13:
[..]
Dat geldt evengoed voor al die verhalen met stellige uitspraken over mensen met kinderen.
Ik denk dat het goed is om enige nuance aan te brengen. 80% van de volwassenen heeft kinderen, dat zijn miljoenen mensen over de hele wereld. Het is naïef om te denken dat die allemaal in hetzelfde hokje passen.
Welke stellige uitspraken zijn dat? Ik heb ze hier in het topic niet voorbij zien komen. Jouw uitspraak hier lijkt eerder een vooroordeel over vooroordelen die kindvrije mensen zouden hebben.
Julali schreef op 16-09-2021 om 15:40:
[..]
Wij hebben 's avonds na zevenen niet zo'n druk programma meer. De kinderen gaan slapen en als een van ons thuis is, dan is dat prima. We hoeven niet elke avond samen op de bank te zitten.
Wat dat betreft is er veel mogelijk. Iemand met wisselende diensten zal minder tijd hebben 's avonds, dan wij met onze flexibele banen.
Dat scheelt ook. Mijn vriend en ik hebben beiden regelmatig in de avond activiteiten. Muziekvereniging, teamsport, bestuurswerk, groepslessen in de sportschool... dat soort dingen. Gelukkig kan onze kat prima een paar uur alleen thuis zijn. 
Doornroosje75 schreef op 16-09-2021 om 16:01:
[..]
Welke stellige uitspraken zijn dat? Ik heb ze hier in het topic niet voorbij zien komen. Jouw uitspraak hier lijkt eerder een vooroordeel over vooroordelen die kindvrije mensen zouden hebben.
Doornroosje75 schreef op 16-09-2021 om 16:14:
[..]
Dat scheelt ook. Mijn vriend en ik hebben beiden regelmatig in de avond activiteiten. Muziekvereniging, teamsport, bestuurswerk, groepslessen in de sportschool... dat soort dingen. Gelukkig kan onze kat prima een paar uur alleen thuis zijn.
Hardop gelachen hier.