1 is genoeg - kletstopic
Hier kletsen we over het hebben van 1 kind.
iedereen met 1 kind is welkom, leeftijd kind maakt niet uit.
op Viva was er een groepje dat sinds medio 2019 vrij veel met elkaar kletste in een topic met dezelfde naam als dit hier.
Wees welkom!
Ik las al stilletjes mee op het Viva forum. Nu meld ik me dan hardop.
Al bijna vanaf dag één na de geboorte wist ik dat meer dan 1 kind voor mij teveel zou zijn. Ik heb autisme (gediagnosticeerd toen zl 3 was) en slik sinds onze zoon 5 jaar is anti depressiva. Sinds zl naar school gaat, voel ik me weer beter. Hij zit nu in groep 4 en geen haar op mijn hoofd die er de afgelopen jaren ooit dacht om een tweede te nemen.
Heftige eerste post misschien, maar ik vind het belangrijk om eerlijk te zijn. Kinderen krijgen is niet 1 roze of blauwe wolk. Al zijn we inmiddels dolgelukkig met z'n drieën. Ik ben gezegend met een man die het belangrijker vindt om met z'n drieën stabiel en gelukkig te zijn, dan te voldoen aan het plaatje van twee kids en een overspannen vrouw. Al was in zijn hart wel ruimte geweest voor een tweede. De discussie is echter al lang en breed gesloten hier thuis.
Ik heb 1 geweldig lief kindje🥰, maar ik wil er nog wel meer eigenlijk.
Op Viva gevolgd maar niet meegeschreven, maar nu meld ik me toch ook hier 
. Alhoewel we nog niet zeker weten of het er bij eentje blijft. Mijn zoon is nu net één jaar geworden.
Wij zijn zelf al wat ouder, en het past ook waarschijnlijk wel bij onze levensstijl/carrieres om maar één kind te hebben. En daarbij heb ik nog steeds last van de complicaties van de bevalling, dus ook lichamelijk weet ik niet, of ik een tweede nog trek.
Maar wat betreft hoe leuk ik het vind, en hoe leuk mijn zoon is, zou ik er nog wel tien willen 
. Maar realistisch gezien, denk ik nu, dat het er bij eentje blijft. Soms voel ik me daar tegenover mijn zoon wel schuldig over, maar aan de andere kant.. Waarom?? Omdat het 'de norm' is, om meerdere kinderen te hebben? Omdat hij anders 'zo zielig alleen' blijft, zeker als wij er ooit niet meer zijn?
Naja, twijfel hier dus. Maar voor nu meld ik me, en schrijf graag mee!
Toen ik eindelijk zwanger was, bleek ik zwanger te zijn van een tweeling. Na dit nieuws trof mijn man mij een keer huilend, zittend op de grond aan, na het dweilen. Hij schrok zich een ongeluk en vroeg waarom ik moest huilen:'Ik kan-boehoeboehoe- nooit van 2 kinderen tegelijk houden-boehoe-dat is veel te veel!!'
Helaas kreeg ik nog 2 weken later het bericht dat het geen tweeling meer was: een van de vruchtjes had het niet gered. En verdrietig dat ik was.
Twee jaar later zag ik hem zittend op de grond, spelen. Lief druk aanwezig mannetje. En ik wist ineens:'We zijn compleet; het is goed zo'. Ik heb geen moment spijt gehad van die keus. Mijn man was er ook blij mee en heeft er snel een knoop in laten leggen...
Hier ook één kind. En daar heb ik mijn handen vol aan 😊. Ik vind het goed zo (en anders toch te oud om er iets aan te doen 😄)
Bij ons is het er ook bij 1 gebleven maar dat was niet de bedoeling. Ik heb na een probleemloze zwangerschap van mijn zoon daarna 5 miskramen gehad. Wij zijn voor een tweede kind blijven proberen tot ik 35 was. Daar lag voor ons de grens. Toen heeft mijn man zich laten steriliseren. Na een periode van "rouw" zijn we het van de positieve kant gaan bekijken. Als je maar 1 kind hebt dan kost dat natuurlijk veel minder geld dan 2 . Wij gingen dus vaker op vakantie en weekeinden weg. Het is allemaal al lang geleden hoor dus heb er al lang vrede mee. Zoon is inmiddels 28.
Wat dacht je van geen is genoeg? De wereld heeft al genoeg overbevolking!
Pejeka schreef op 09-07-2021 om 18:00:
Wat dacht je van geen is genoeg? De wereld heeft al genoeg overbevolking!
Voor jou geen kinderen dus.. duidelijk 😅.
Pejeka schreef op 09-07-2021 om 18:00:
Wat dacht je van geen is genoeg? De wereld heeft al genoeg overbevolking!
ben je nu een persiflage van PJK of RB aan het opvoeren?
Ik heb ook één kind, al is dat kind inmiddels wel volwassen.
Het was nogal een gedoe om dat ene kind te krijgen, het zwanger worden ging prima het zwanger blijven iets minder.
Toen het kind er dan eindelijk was bleek het, laat ik het subtiel zeggen, niet zo'n makkelijk kind 
Jaren gedacht.. nooit meer, maar na 4 jaar begon het toch te kriebelen voor een tweede mischien wel derde te gaan met de gedachte dat het nooit erger dan de eerste kon worden.
Lang verhaal kort, het ging weer een paar keer mis en ik besloot dat ik tevreden moest zijn met dat ene kind waarbij de knop ook gelijk is omgegaan.
Ook achteraf nooit geen spijt van gehad, want dacht ik dat het een lastige baby was....de schooltijd was nog veel erger 
Nu zoals gezegd inmiddels volwassen en een heel lief jong 
, daar had ik er dan wel wat meer van gewild 
Pejeka schreef op 09-07-2021 om 18:00:
Wat dacht je van geen is genoeg? De wereld heeft al genoeg overbevolking!
Je zit in het verkeerde topic.
Hier moet je wezen https://www.viafora.nl/forum/off-topic-discussies/bewust-kindvrij-sinds-2010
Wat leuk zeg, gelijk al een heleboel nieuwe schrijfsters, heel tof!
Hier een kind van 3,5 jaar.
Destijds rond de (vroeg-)geboorte erg gesteund hier door diverse schrijfsters en heb het een tijdlang moeilijk gehad met het idee dat het bij 1 blijft. Vooral ook omdat mijn man er heel graag nog 1 (of 2) had gewild. Maar ik ben zo slecht in zwanger zijn dat het mooi geweest is zo.
Ik heb er ook eentje en daar heb ik mn handen al meer dan vol aan. Ook was mn zwangerschap en bevalling niet bepaald probleemloos dus heb absoluut geen intentie om dat te herhalen. Ook ben ik al 40 en wat mij betreft is de fabriek gesloten
Handen vol aan 1 kind. Ik twijfel steeds of dat nou iets over mij zegt of over mijn kind. Ik zou in ieder geval graag meer geduld willen hebben 
Beter dat je op tijd beseft wat je draagkracht is, terug stoppen lijkt mij ook zo pijnlijk 😀
en natuurlijk kunnen er dingen gebeuren in het leven die je vooraf niet hebt kunnen voorzien maar als je onder vrij 'normale' omstandigheden al denkt en voelt 'dit is precies goed voor mij, dit kan ik en meer niet' dan lijkt het mij beter om daar naar te handelen