Wat is er met ons meisje?
Het gaat even niet zo lekker met onze dochter van bijna 15.
Vorige week maandag is ze voor het eerst ziek thuis gebleven met in eerste instantie klachten als buikpijn en misselijk. Ze gaf aan het afwisselend warm en koud te hebben dus wij dachten dat ze een virusje zou hebben.
Toen ik later die dag thuiskwam van werk lag ze onder een dekentje op de bank. Ik vond haar ‘tam’, maar goed, als je niet lekker bent dan kan dat. Ze zei dat ze niet goed kon aangeven wat er aan de hand was en hoe ze zich voelde.
Dinsdag is ze ook thuis gebleven, woensdag wilde ze zelf naar school voor een paar belangrijke lessen. Deze lessen heeft ze gevolgd en is daarna weer naar huis gekomen. We hebben haar de rest van de week thuis gelaten om haar wat rust te geven. Vandaag is ze terug naar school gegaan, maar nu ook onderweg naar huis.
Inmiddels lijkt duidelijk dat ze niet ziek is in de zin van een virus o.i.d, maar is het naar ons idee meer iets mentaal. Ze geeft aan dat ze niet goed weet wat er aan de hand is, en ook niet goed te kunnen zeggen wát ze precies voelt. De sparkle lijkt even een beetje weg bij haar. Ze is stiller dan normaal en wat meer in zichzelf gekeerd. Normaal wil ze altijd afspreken met vrienden en vriendinnen, wil ze overal bij zijn en aan meedoen, maar gister zei ze dat ze geen zin heeft om af te spreken met mensen.
Ze is afgelopen week wel mee geweest boodschappen doen. Er zijn 2 keer vriendinnen geweest en haar beste vriend is haar komen opzoeken. Afgelopen zaterdag had ze een feestje van hem, maar gister heeft ze heel de dag in bed gelegen. Nu was ze ook gister ongesteld geworden, dus dat speelde in elk geval gister een rol in haar bui en gedrag, maar omdat wij onze dochter niet kennen zoals we haar vorige week gezien hebben, baart het me wel zorgen. Zorgen maken zit wel in mijn aard, maar ik voel me dus niet fijn bij de situatie.
Ik heb net even overleg gehad met de huisarts en die zegt dat we het nog even moeten aankijken.
Wie herkent dit van zijn/haar puber en wat heb je gedaan om hem/haar weer terug te krijgen naar ‘normaal’?
Tja het kan van alles zijn. Ook iets heel privé zoals anticonceptie. Misschien is er een spiraaltje gezet. Misschien een morning afterpil waarover ze niets wil vertellen en de huisarts ook niet. Daar kun je je best ellendig van voelen allemaal. Maar ja, het blijft bij speculeren. Ik zou haar lekker vertroetelen en iets leuks ondernemen. Samen wandelen leidt vaak tot mooie gesprekken. Of samen ergens heenrijden, samen ontbijten en zelfs samen klussen kan goed werken.
Bedankt voor je bijdrage, maar ze is 14. Kans lijkt me niet heel groot dat ze een spiraal heeft laten plaatsen of naar de dokter is geweest voor andere anticonceptie en ze is nog niet seksueel actief.
Edjekroketje schreef op 01-12-2025 om 18:37:
Bedankt voor je bijdrage, maar ze is 14. Kans lijkt me niet heel groot dat ze een spiraal heeft laten plaatsen of naar de dokter is geweest voor andere anticonceptie en ze is nog niet seksueel actief.
Voor zover jij weet sexueel actief.
Je zal de eerste en de laatste niet zijn die denkt dat hun kind nog niet sexueel actief is terwijl ze dat wel zijn.
Zoals al ik al eerder zei, misschien weet ze echt niet wat er is en heeft ze even rust en ruimte nodig. Al die gevoelens als puber kunnen ook pittig zijn.
Maar als je denkt dat er wel concreet iets is, dan zou ik ook rekening houden met zoiets als sextortion. Afpersing met naaktbeelden en dergelijke dus. Daar schijnen nogal wat jongeren onder te lijden. Geen idee of er zoiets aan de hand is maar de schaamte is dan enorm en dat lijkt me heel erg naar en moeilijk om uit jezelf te vertellen.
Wat jij beschrijft lijkt wat op een depressie.
Fijn dat jullie goed contact hebben. Volg haar maar wat en anders toch huisarts.
Heb je zicht op hoe ze slaapt ?
eet ze goed ? Net als anders?
IMI-x2 schreef op 01-12-2025 om 13:45:
Ziekte van Pfeiffer kan ook nog
Hier dacht ik ook meteen aan. Ik hoor het op het moment zoveel om mij heen bij de pubers in onze omgeving....
Edit: een van de tieners met Pfeiffer dacht eerst dat het mentaal was omdat hij niet snapte waarom hij nergens energie voor had, maar bleek dus Pfeiffer.
Ik zou echt even bloed laten prikken om een en ander uit te sluiten.
Op zich ben je nog maar een week verder, het advies van de huisarts om het even aan te kijken lijkt me niet gek.. misschien dat even doen en niet te veel willen bedenken wat het allemaal kan zijn?
mijn dochter, veel jonger, had dit vorige week ook. Echt wat je beschrijft, moe, onbestemd, geen woorden aan kunnen geven, geen zin in dingen die ze normaal wel leuk vindt enz. Vannacht werd ze ineens echt ziek, overgeven enz. Heeft denk ik al die tijd er al aan zitten komen. Virus was denk ik al aanwezig maar nog aan het sluimeren.
Misschien is dat het? Hoop het eigenlijk een beetje voor je, dat is vervelend maar overzichtelijk, gaat vanzelf weer over.
Roos57 schreef op 01-12-2025 om 19:49:
Wat jij beschrijft lijkt wat op een depressie.
Fijn dat jullie goed contact hebben. Volg haar maar wat en anders toch huisarts.
Heb je zicht op hoe ze slaapt ?
eet ze goed ? Net als anders?
Mee eens
ze is al drie jaar aan de pil, dus ik denk dat het niet van een spiraaltje of MAP komt....
Het is pas een ruime week zo hè to. Ze kan ook gewoon even twee weken een dipje hebben. Ik zou even aankijken en echt nog niet spreken over lijkend op depressief zoals anderen die reageren.
Nou, als je onder een dekentje gaat liggen omdat je het koud hebt denk ik eerder aan een virusje onder de leden dan een winterdip. Ik heb ook wel eens nergens zin in als ik me niet helemaal lekker voel. Ik zou ook het advies van de huisarts opvolgen en even afwachten. Je zegt zelf dat je jezelf gauw zorgen maakt.
Mijn dochter heeft last van een winterdip, psycholoog noemt het somberheid. Die zit ook het liefst onder een dekentje.
Poezie schreef op 01-12-2025 om 13:06:
Is er al bloed geprikt? Wellicht heeft ze een tekort aan vitamine D bijvoorbeeld?
Pfeifer schijnt ook weer te heersen. Een bloedonderzoek lijkt mij ook een goed idee. Gewoon om de meest voorkomende dingen uit te sluiten.
oudmaarnognietkoud schreef op 02-12-2025 om 11:58:
[..]
Pfeifer schijnt ook weer te heersen. Een bloedonderzoek lijkt mij ook een goed idee. Gewoon om de meest voorkomende dingen uit te sluiten.
Laat ook vitamine D prikken. Veel Nederlanders hebben een veel te laag gehalte, met alle vage klachten van dien. Artsen hanteren een grens van 50, maar 80 is beter; en bij 30 gaan ze dan hele lichte tabletjes suggeren terwijl een booster veel beter helpt. En het kost geen drol bij het Kruidvat.
De zon doet nu niks en in de zomer komen zeker jongeren helemaal niet veel buiten tussen 12 en 3. Jammer genoeg geven we liever antidepressiva dan vitaminepillen terwijl je de basis toch ook op orde moet hebben voor je de rest aan kan pakken.
(Zoals een psychiater zei: als ik iemand opneem doe ik eerst een volledig onderzoek. Zal niet de eerste keer zijn dat iemand veel te laag in B12 en D zit.)
De tips over de rondwarende infectieziekten bij jongeren klinken zeker. heel plausibel.