Mijn vriend heeft ruzie met mijn zoon
mijn vriend (niet de vader van mijn zoon) en mijn zoon hebben ruzie. Ze praten niet meer met elkaar en ik krijg het niet voor elkaar dat ze het weer bijleggen. Mijn vriend weigert het gesprek aan te gaan en mijn zoon (12) voelt zich niet gehoord. Vind het zo rot voor mijn zoon en vind dit zo'n verotte situatie ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Natuurlijk ook voor mijn vriend niet relaxed en als het nu ging om iets heel groots maar het ging echt over iets super kleins en nu zitten we al een maand in een rot sfeer. Heeft er iemand een idee hoe ik dit aan moet pakken?
rionyriony schreef op 10-03-2024 om 09:02:
[..]
Een kind van twaalf weet prima hoe hij iedereen tegen elkaar moet uitspelen hoor, dus dat zal ook wel een rol spelen. En je wil het als man niet over je kant laten gaan dat het kind niet doet wat je zegt. Best gecompliceerd.
Nee hoor, helemaal niet gecompliceerd. Een kind is net zo goed een mens met rechten, dus “ik ben de baas en jij luistert want anders” is uit den boze.
Een man die zich uitgedaagd voelt door een kind van 12 en daar op reageert met een maand doodzwijgen is geen “echte kerel” maar een rancuneuze lafaard. Kom op zeg.
Er is helemaal geen sprake van tegen elkaar uitspelen, vriend geeft zelf aan dat hij niet van plan is om zich er over heen te zetten en wat moet die jongen dan volgens jou? Op zijn knieën naar vriend toe kruipen en om vergeving smeken?
Rode-panda schreef op 10-03-2024 om 10:36:
Weet de vader van je zoon over dit 'voorval'
Wat zegt hij hierover?
Als vader hiervan weet dan hoop ik eigenijk dat hij voor zn zoon opkomt en even een gesprek van man tot man gaat hebben ...
Ik lees vooral de woorden dat je zoon zich niet gehoord voelt ; alleen door je vriend niet of ook niet door jou en zijn vader?
Die jongen zoekt steun en wss ook een veilig en fijn thuis, als dat niet bij jou kan mss dat hij dat wel bij zijn vader kan krijgen/vinden
Al is dat maar tijdelijk .
Een huis wat thuis is is voor iedereen belangrijk maar zeksr voor kinderen.!
Dus dan moet zijn vader langskomen om met de vriend te praten om dat TO zelf niet de ballen heeft om het op te lossen? Wat helpt dat nou?
Temet schreef op 10-03-2024 om 10:35:
[..]
Ik zou zoon daarbuiten houden. Hij moet niet verantwoordelijk gemaakt worden voor de vraag of vriend blijft of gaat, dat is aan TO en vriend.
Vriend blijven of gaan, ik weet niet van wie het huis is, als vriend zegt, nou, ga dan maar, dan kan je zoon er moeilijk buiten houden.
tsjor schreef op 10-03-2024 om 10:35:
[..]
Heb jij aanwijzingen dan dat vriend zo gaat reageren? Iets uit de afgelopen 9 jaar bijvoorbeeld? Heb je aanwijzingen dat uitsluitend de aanwezigheid van moeder het kind beschermt tegen een shituitstortende vriend?
Ik vind het bijzonder dat zo snel er een relatieconflict van wordt gemaakt en het advies wordt gegeven om vriend maar de deur uit te zetten. Alsof dat een goede manier van reageren is: als iemand iets doet wat jou niet zint gooi je hem de deur uit. Dat is nog erger dan negeren.
Overigens had ik een schoonvader die ons 3 jaar genegeerd heeft omdat we voor het huwelijk gingen samenwonen. Dat ging op een gegeven moment over omdat hij ons opbelde om te bedanken voor een bloemetje vanwege zijn verjaardag. Er is verder nooit iets uitgepraat.
Tsjor
Gaat hier niet om 'iets' doen wat jou niet zint. Het gaat erom dat vriend haar zoon, een kind, negeert wat zeer schadelijk is voor het kind. Dit kan je niet vergelijken met het negeren van 2 volwassenen door een schoonvader.
https://verkenjegeest.com/iemand-negeren-vorm-psychologische-mishandeling/
Dit gedrag kan je als volwassenen naar een kind je niet permitteren.
Als de andere volwassenen kan je niet wegkijken en heeft dit als dit niet snel wordt opgelost gevolgen voor de relatie. Dat kan betekenen dat TO de relatie met vriend op scherp stelt of niets doet en dit schaadt haar zoon en de relatie met haar zoon.
AnnaPollewop schreef op 10-03-2024 om 10:53:
[..]
Dus dan moet zijn vader langskomen om met de vriend te praten om dat TO zelf niet de ballen heeft om het op te lossen? Wat helpt dat nou?
Wie zegt dat TO niet zelf de ballen heeft om op te lossen? Wat als ze tegen een muur staat aan te praten en vriend denkt, "je kan me nog meer vertellen"? Iemand anders erbij halen, of een cursus volgen, lijkt me een prima optie, want TO zal in de ogen van vriend geen "neutrale partij" zijn die uitlegt hoe pubers in elkaar steken.
wat dat helpt dat zal van het gesprek afhangen . Je kind zo kapot laten maken terwijl je als moeder niet meer weet hoe op te lossen zou ik als vader niet accepteren .
Dan maar duidelijk maken dat vriend een volwassen kerel is met verantwoordelijkheid die hij heeft geaccepteerd op het moment dat hij ging samenwonen met de moeder van die jongen. En dat vriend niet degene gaat zijn die zoon kapot gaat maken met zijn gedrag !
Misschien moet TO maar eens een tijdje de vriend gaan negeren dan. Ben eigenlijk wel benieuwd hoe hij dat gaat ervaren.
ik ben met je eens Auwereel.
Dit heeft niks te maken met geen ballen tonen .
TO geeft zelf aan dat ze het niet meer weet .
Auwereel schreef op 10-03-2024 om 10:59:
[..]
Wie zegt dat TO niet zelf de ballen heeft om op te lossen? Wat als ze tegen een muur staat aan te praten en vriend denkt, "je kan me nog meer vertellen"? Iemand anders erbij halen, of een cursus volgen, lijkt me een prima optie, want TO zal in de ogen van vriend geen "neutrale partij" zijn die uitlegt hoe pubers in elkaar steken.
Eens. Heeft niets met lef te maken. Mocht vriend zo denken, dan is daar je opening qua gesprek. 'Ik zie je dat je mijn kind blijft negeren en hiermee geef je ook aan dat je mijn oproep om de wijste te zijn naast je neerlegt'. Dat vind ik nogal teleurstellend, zwak, onvolwassen etc... (kies maar een woord wat hem triggert). Geef daarna een tijdspad aan voor vriend. Externe partijen of zelfs weggaan is nog niet van toepassing en kan altijd nog
To je zegt in de openingspost "iets kleins". Jij vindt het klein, je zoon waarschijnlijk ook. Kan het zijn dat je vriend het helemaal niet iets kleins vindt?
Mijn man hecht niet aan spullen bijvoorbeeld. Een buurvrouw die kwam melden dat Marietje tegen onze auto was gefietst kreeg te horen: Het is maar een auto? Marietje niks gebroken of bezeerd? In het huishouden van Marietje was de auto de heilige koe, een kras op de auto was een ramp van formaat ach en wee.
Kan het zijn dat hetgeen dat zoon gedaan heeft voor vriend helemaal niet klein is?
Dan nog denk ik dat vriend als volwassene de wijste moet zijn maar het zou wel helpen als we weten wat er is gebeurd. Je hoeft het niet letterlijk te vertellen maar gaat het om een kras op de auto/een gesloopte fiets of om brutaal gedrag/ het niet op tijd opruimen van zijn kamer. Dat wij een beetje een idee hebben hoe klein of groot iets kleins is.
Met andere woorden probeer er achter te komen of jullie hetzelfde denken over iets kleins.
tsjor schreef op 10-03-2024 om 10:35:
[..]
Heb jij aanwijzingen dan dat vriend zo gaat reageren? Iets uit de afgelopen 9 jaar bijvoorbeeld? Heb je aanwijzingen dat uitsluitend de aanwezigheid van moeder het kind beschermt tegen een shituitstortende vriend?
Ik vind het bijzonder dat zo snel er een relatieconflict van wordt gemaakt en het advies wordt gegeven om vriend maar de deur uit te zetten. Alsof dat een goede manier van reageren is: als iemand iets doet wat jou niet zint gooi je hem de deur uit. Dat is nog erger dan negeren.
Overigens had ik een schoonvader die ons 3 jaar genegeerd heeft omdat we voor het huwelijk gingen samenwonen. Dat ging op een gegeven moment over omdat hij ons opbelde om te bedanken voor een bloemetje vanwege zijn verjaardag. Er is verder nooit iets uitgepraat.
Tsjor
Alsof vetgedrukte te vergelijken is met deze situatie waarbij een kind van 12 is betrokken?! Volwassenen hebben tenminste nog keuzes in gaan of blijven, dit kind heeft er maar mee te dealen en kan geen kant op.
Gaat wat worden als hij wat ouder wordt, recept om op den duur naar zn vader te verhuizen.
En ja, ik zou er zeker een relatieconflict van hebben gemaakt als het mijn relatie en kind betrof!
Elvis schreef op 10-03-2024 om 00:50:
[..]
Ik laat dit helemaal niet toe!!! Dat zeg ik ook de hele tijd ik wil er alles aan gedaan hebben!!
Nog maar tot hier gelezen:
Je laat het natuurlijk wel toe. Als zoiets al een maand speelt, dan laat je het toe zelfs al zeg je dat dit opgelost moet worden.
Ik heb ontzettend te doen met het jongetje van 12. Ook al ziet hij de stiefvader weinig, het is wel in zijn huis. Doodzwijgen is mishandeling en het meest agressieve en tegelijkertijd laffe wat je kunt doen, zeker tegen een kind. Bah.
Mijn kind heeft iets soortgelijks meegemaakt met vriendin van zijn vader in de weekenden dat hij daar was. Vader koos niet voor kind en liet altijd zijn oortjes hangen naar vriendin. Ik had het niet door want kind sprak er niet over. Ik merkte wel dat hij niet lekker in zijn vel zat als hij weer terug was maar ik dacht dat het was omdat hij moeite had met de wisseling.
Achteraf heb ik heel veel spijt dat ik het kind niet meer naar me toegetrokken heb. Vader had het allang best gevonden.
Echt TO, zeg je vriend niet de wacht aan maar ga de confontatie aan. Dit kan niet. Het is beschadigend. Misschien je vriend eens een tijdje doodzwijgen? Nee dat maakt het natuurlijk meer awkward thuis, maar echt, grijp in!
Nu alles gelezen en als je de oorzaak niet wilt aangeven is er weinig meer te zeggen dan dat je partner zich als een kleuter gedraagt.
Ik heb zelf een stiefzoon van elf, ben er regelmatig strenger tegen dan mijn partner, maar tot op heden is dit altijd wel dezelfde avond opgelost. Kan me ook niet direct een probleem voorstellen dat zo groot is dat ze al een maand niet met elkaar spreken.
Een volwassen man die zich zo gedraagt tegen een jongen van 12 is geen relatie materiaal.
Jij zou je zoon moeten beschermen tegen deze kinderachtige onzin.
Ik heb een hekel aan vrouwen die 1 of andere sukkel voor laten gaan op hun kinderen. Doe niet zo f-ing afhankelijk tegen het mannetje en stop deze achterlijke relatie.