Mijn stiefzoon heeft geen empathie

Hallo, we zijn een nieuw samengesteld gezin. Mijn vriend heeft 1 zoon uit een vorige relatie.
Ikzelf heb een dochter van 12 uit een vorige relatie. Samen hebben we een zoontje van 2 en een pleegzoon van 14. 
De kids zijn het meeste bij ons, gaan om de 2  weekenden naar de ex. 
Wij hebben het leuk samen.... als mijn stiefzoon er niet is. 
Nu is hij het meeste bij ons via de rechtbank bepaald. Terwijl hij liever bij z'n mama zou wonen..Maar door het verleden klachten van school en ook zijn gedrag heeft de rechtbank beslist hij bij ons moet wonen. 
Ik hou echt heel veel van kinderen en heb er altijd een goede band mee....enkel bij mijn stiefzoon lukt dit niet. 
Hij is een heel egoïstische puber, heeft geen empathie in andere mensen. Doet geen enkele moeite om samen te leven met mensen en zeker niet met ons. 
Dit is al van begin onze relatie, In het begin dacht ik hij het misschien moeilijk had er iemand nieuws in papa zijn leven kwam. Had er toen veel begrip voor, en zo zijn mijn dochter en ik altijd naar mijn vriend gekomen om hem te leren kennen. Nooit heeft hij es naar ons huisje gekomen. Maar als we bij z'n papa waren deed hij niet moeilijk alleen was hij ongeïnteresseerd in ons. En dit is na een baby en pleegzoon later nog altijd zo. 
Ook de band met zijn papa is enkel van zijn papa zijn kant. Heb al dikwijls erover willen praten met hem, volgens hem is er niets aan de hand. Als ik dan zeg hij geen enkele band heeft met zijn papa zegt hij moet ik dit? ik heb niets te zeggen tegen hem. 
Ook op school heeft hij geen vrienden, maar dit is volgens hem zijn keuze. 
Ik heb met z'n mama een goede band, en ook bij haar is dit juist hetzelfde. 
Ze hebben van school uit hem laten testen op autisme en had 1 punt tekort om autisme vast te stellen bij hem. 
Hij gaat in de zomervakantie 2 maanden naar zijn oma die veel verder woont. Maar dan horen we 2 maanden niets van hem. Enkel als hij iets van geld wil. 
Raar om te zeggen maar als het vakantie is dan hebben wij het als gezin echt leuk. Maar als hij terug is zijn er spanningen. Mijn vriend doet ook anders als hij er is, durft niet de leuke grappige papa te zijn die hij echt wel is. Altijd als hij een opmerking maakt is het sarcastisch. Als er iets verlangd wordt van hem reageert hij en als ik dat niet doe... 
Je kunt hem nergens in betrekken omdat hij niet geïnteresseerd is. 
Dit is nu al een paar jaar en begint echt wel te wegen op ons gezin. 
Jammer om te zeggen maar het is gewoon veel leuker hij er niet is.
Volgens hem is het zijn plicht wij zorgen voor hem en vind hij alles vanzelfsprekend. 
Toont nergens iets van emotie. 
Ben echt einde raad omdat er niets blijkt te helpen.
Vind het ook jammer voor hemzelf omdat hij een heel eenzaam leven tegemoet gaat. Als ik vraag waar hij geïnteresseerd in is zegt hij duidelijk in mezelf. 
Heb bang voor z'n toekomst, zeker omdat niemand iets voor hem.betekent. Als er iets gebeurt waar hij schuldig aan is, is dit nooit zijn fout. Is altijd een ander die gemaakt heeft hij dit doet. Liegt ook over onbenullige dingen, is ook neerbuigend over anderen..
Kben echt ten einde raad.....