Klassiek autisme in combinatie met een hoger IQ?
Geachte forumleden,
Ik plaats dit bericht op het forum in de hoop dat er ouders zijn wiens kinderen mogelijk vergelijkbare ervaringen hebben gehad. Hoewel ik zelf minderjarig ben, ben ik benieuwd naar antwoorden op mijn vraag en mogelijke ervaringen van ouders. Ik ben ruim 16 jaar oud en gediagnosticeerd met autisme. Deze diagnose heb ik pas na 2013 gekregen; vanaf dat jaar valt alles onder het label 'ASS' (autisme spectrum stoornis). Er wordt gespeculeerd, met name door mijn coach, dat ik klassiek autisme heb. Echter, mijn familie en ik denken daar anders over. Familieleden hebben namelijk al vroeg opgemerkt dat ik voorliep op mijn ontwikkeling vergeleken met leeftijdsgenoten. Mijn coach speculeert (nogmaals, speculatie, aangezien een coach geen diagnose mag/kan stellen) dat ik klassiek autisme heb vanwege dwangmatige handelingen, zoals plotseling huppelen tijdens het lopen en het maken van bepaalde geluiden zoals 'hmm'. Mensen met (klassiek) autisme hebben vaak (erg veel) moeite met sociaal adequaat handelen, hoewel ik daar minder moeite mee heb. In onbekende sociale situaties weet ik wel vaak niet wat te doen, maar daar ondersteunt mijn coach ook deels bij. Op de lagere school heb ik een IQ-test gedaan, waaruit bleek dat mijn IQ zeker bovengemiddeld is. Deze test werd echter ook nog eens afgenomen op een moment dat ik me niet goed voelde, wat mogelijk ook nog invloed had op de score (vaak hoe beter je in je vel zit, des te hoger je scoort). Mensen met klassiek autisme hebben vaak een lager IQ, wat (zover ik weet) een criterium is voor de diagnose. Ik vermoed zelf echter hoogfunctionerend autisme/Asperger, zoals mijn familie, gezien mijn moeite met bepaalde aspecten van autisme, maar ook mijn vermogen om zelfstandig te functioneren zonder dagelijkse ondersteuning en het hogere IQ. Ik zit momenteel in het (voor)examenjaar van de HAVO (ik volg een aangepast programma, dus ik mag examen doen per vak wanneer ik wil), wat wellicht uitdagend zou zijn voor iemand met klassiek autisme, maar ik sluit het niet volledig uit (op de lagere school was er zelfs nog overleg of ik naar het VWO zou kunnen gaan, maar het is toch HAVO geworden, grotendeels omdat rekenen/wiskunde niet mijn sterkste kant is en dat echt nodig is op het VWO). Ik kan ook erg goed leren en kan goed communiceren, spreek ook drie talen vloeiend (en leer ook nog een vierde nu), het schijnt namelijk dat mensen met klassiek autisme ook vaak een taalachterstand hebben. Ik heb vrienden met hoogfunctionerend autisme/Asperger die sociaal meer moeite hebben dan ik, maar op andere vlakken verder ontwikkeld zijn. Zo heeft ieder individu met autisme hun eigen sterke- en minder sterke kanten.
Dus, kort samengevat: Is het mogelijk klassiek autisme te hebben in combinatie met een hoog/hoger IQ? Hebben ouders van kinderen met autisme hier ervaring mee?
Bir_F schreef op 03-02-2024 om 22:12:
[..]
Heb je wel eens met iemand die verstand heeft van hoogbegaafdheid en ASS over jouw kenmerken gepraat? En dat diegene dan echt open doorvraagt over waarom je bijvoorbeeld bepaalde dwanghandelingen doet of waarom je moeite hebt met veranderingen of waarom je moeite hebt met sociale situaties?
Heb dat nog niet gedaan, nee. Misschien is dat wel handig om eens te doen. Dank voor de tip!
Trijsje schreef op 04-02-2024 om 11:33:
We weten natuurlijk niet of er bij jou sprake was van een taalachterstand op jonge leeftijd.
Bij mij is er geen sprake (geweest) van een taalachterstand, ook niet op jonge(re) leeftijd. Ik begon ook niet uitzonderlijk vroeg te praten, wel gemiddeld. Maar toen ik kon praten, sprak ik (erg) snel al in volzinnen en ook in meerdere talen al. Dus bij mij kan er dus denk ik geconstateerd worden dat ik een normale tot snelle taalontwikkeling heb, dus zeker geen achterstand.
MamaE schreef op 04-02-2024 om 13:06:
Waar heb je last van? Waar loop je in het dagelijks leven tegenaan? En dan met je hulpverlener kijken hoe je daarmee om kan gaan en welke aanpassingen wenselijk zijn.
Ik heb eigenlijk niet zozeer problemen in het dagelijks leven waar ik me aan stoor, mensen in mijn omgeving eigenlijk ook niet zozeer, op mijn oude school (ben inmiddels overgestapt naar een andere school) vonden klasgenoten/leeftijdsgenoten de dwangmatige handelingen nogal gek en werd ik er weleens om uitgelachen/belachelijk mee gemaakt.
Die dwanghandelingen zijn eigenlijk het enige. Op sociaal vlak kan ik, zoals aangegeven, vaak gewoon goed en gepast handelen.
Mijn kind, hoog iq en al vroeg taalvaardig, heeft best last gehad van haar diagnose PDD-NOS. In de volksmond heet dat autisme light terwijl ze behoorlijk last heeft van haar ‘aandoening’. Door de omgeving werd het echter opgevat als ‘het valt wel mee’. Haar vader die min of meer hetzelfde in elkaar zit, heeft juist de diagnose Asperger gekregen (wat m.i. ook logischer zou zijn voor kind). Niet alleen overlappen de oude onderverdelingen elkaar, het is ook afhankelijk van degene die de diagnose stelt hoe hij bepaalde zaken interpreteert.
Captainbrown schreef op 04-02-2024 om 13:14:
[..]
Ik heb eigenlijk niet zozeer problemen in het dagelijks leven waar ik me aan stoor, mensen in mijn omgeving eigenlijk ook niet zozeer, op mijn oude school (ben inmiddels overgestapt naar een andere school) vonden klasgenoten/leeftijdsgenoten de dwangmatige handelingen nogal gek en werd ik er weleens om uitgelachen/belachelijk mee gemaakt.
Die dwanghandelingen zijn eigenlijk het enige. Op sociaal vlak kan ik, zoals aangegeven, vaak gewoon goed en gepast handelen.
Misschien een stomme vraag, maar waarom dan zo zoeken naar diagnoses? En waarom denk je dan dat er nog meer speelt dan ‘alleen maar’ autisme?
Om je hier goed te kunnen helpen moeten we wel weten waar de problemen zich voordoen, toch?
Zoon hier liep vast op school en kwam depressief thuis te zitten. Dat bleek uiteindelijk niet te komen door zijn ADD (diagnose met 8 jaar) maar door zijn ASS (pas een diagnose met 16 jaar). Het sociale aspect van school kostte hem zoveel energie dat hij niet meer toekwam aan leren. Ondanks zijn bovengemiddelde IQ. Voor hem was de oplossing een overstap naar speciaal onderwijs. Waar hij, in zijn eigen woorden, ‘de normaalste’ was. Dat was ook wel eens lekker! Hij hoefde daar niet sociaal op zijn tenen te lopen om toch gewoon in de groep mee te kunnen, voor zover er al sprake was van een groep.
Captainbrown schreef op 04-02-2024 om 13:14:
[..]
Ik heb eigenlijk niet zozeer problemen in het dagelijks leven waar ik me aan stoor, mensen in mijn omgeving eigenlijk ook niet zozeer, op mijn oude school (ben inmiddels overgestapt naar een andere school) vonden klasgenoten/leeftijdsgenoten de dwangmatige handelingen nogal gek en werd ik er weleens om uitgelachen/belachelijk mee gemaakt.
Die dwanghandelingen zijn eigenlijk het enige. Op sociaal vlak kan ik, zoals aangegeven, vaak gewoon goed en gepast handelen.
Is er dan wel ook naar OCD gekeken wat ook los kan staan van autisme als oorzaak van dwanghandelingen?
Mijn ervaring met diagnoses als ASS, ADD, HB en dyslexie in mijn gezin, is dat je niet zoveel aan die termen hebt. Behalve dan dat het een soort erkenning van problemen is en de kinderen erdoor in aanmerking kwamen voor wat aanpassingen in oa onderwijs. Maar het is voor hen vele malen belangrijker om hun eigen specifieke sterke en zwakke punten te kennen en te leren hoe zij en hun omgeving daar het beste mee om kunnen gaan. Dìe kennis is hoe je tot realistische verwachtingen en een passende hulpvraag komt. Dus staar je niet blind op een diagnose, maar kijk naar jezelf. Liefst samen met je naasten en school. Wat heb jij, in jouw specifieke geval, nodig?
MMcGonagall schreef op 04-02-2024 om 14:15:
Mijn kind, hoog iq en al vroeg taalvaardig, heeft best last gehad van haar diagnose PDD-NOS. In de volksmond heet dat autisme light terwijl ze behoorlijk last heeft van haar ‘aandoening’. Door de omgeving werd het echter opgevat als ‘het valt wel mee’. Haar vader die min of meer hetzelfde in elkaar zit, heeft juist de diagnose Asperger gekregen (wat m.i. ook logischer zou zijn voor kind). Niet alleen overlappen de oude onderverdelingen elkaar, het is ook afhankelijk van degene die de diagnose stelt hoe hij bepaalde zaken interpreteert.
Oh ja, 'autisme aanverwante stoornis' heette dat. Fijn voor mijn ouders, konden ze tegen de buitenwereld nog steeds doen alsof ik 'normaal' was en hoefden ze niet te liegen mocht iemand ooit vragen of ik autisme had. En als niemand het vraagt, merken mensen het ook niet natuurlijk.
Jonagold schreef op 04-02-2024 om 14:25:
[..]
Misschien een stomme vraag, maar waarom dan zo zoeken naar diagnoses? En waarom denk je dan dat er nog meer speelt dan ‘alleen maar’ autisme?
Om je hier goed te kunnen helpen moeten we wel weten waar de problemen zich voordoen, toch?
In mijn optiek is niets een 'stomme vraag'. Dus ik zal de vraag gewoon beantwoorden. Ik 'zoek' naar diagnoses omdat ik duidelijkheid wil hebben (ja, duidelijkheid, dat hoort toch echt bij autisme). Ik wil duidelijkheid omdat ik het geen fijn gevoel vind dat ik (wellicht) rondloop met een misdiagnose. Daarom zijn we (ik) er zo mee bezig.
Ik denk dat er meer speelt dan alleen autisme omdat mijn omgeving dat al merkte sinds ik nog echt erg jong was.
Thera schreef op 04-02-2024 om 17:20:
[..]
Is er dan wel ook naar OCD gekeken wat ook los kan staan van autisme als oorzaak van dwanghandelingen?
Dat nog niet, mijn coach zei wel dat OCD en ASS heel vaak samen gaan.
Captainbrown schreef op 05-02-2024 om 12:50:
[..]
In mijn optiek is niets een 'stomme vraag'. Dus ik zal de vraag gewoon beantwoorden. Ik 'zoek' naar diagnoses omdat ik duidelijkheid wil hebben (ja, duidelijkheid, dat hoort toch echt bij autisme). Ik wil duidelijkheid omdat ik het geen fijn gevoel vind dat ik (wellicht) rondloop met een misdiagnose. Daarom zijn we (ik) er zo mee bezig.
Ik denk dat er meer speelt dan alleen autisme omdat mijn omgeving dat al merkte sinds ik nog echt erg jong was.
Maar je zegt zelf dat je eigenlijk in het geheel geen problemen ondervindt. Behalve het stimmen. Maar verder heb je nergens last van.
Dat is (denk ik) wat Jonagold bedoelt. Waarom denk je dat er meer aan de hand is als je geen klachten hebt?
Ook een goede psycholoog kan je niet verder helpen als dat jouw hulpvraag is. Die zal wel moeten weten waar jij tegenaan loopt. Wat is lastig voor jou? Of waar loopt je omgeving tegenaan? Wat vinden zij lastig aan jou? En wat vindt jij lastig aan de mensen om je heen? Mss dat die laatste 3 vragen wel makkelijker te beantwoorden zijn.
Captainbrown schreef op 05-02-2024 om 12:50:
[..]
Dat nog niet, mijn coach zei wel dat OCD en ASS heel vaak samen gaan.
Maar het hoeft niet samen te gaan. Het kan ook OCD zijn zonder autisme. Als dat niet onderzocht wordt vind ik dat er wel heel gemakzuchtig naar autisme toegerekend wordt.
Meesje schreef op 05-02-2024 om 12:54:
[..]
Maar je zegt zelf dat je eigenlijk in het geheel geen problemen ondervindt. Behalve het stimmen. Maar verder heb je nergens last van.
Dat is (denk ik) wat Jonagold bedoelt. Waarom denk je dat er meer aan de hand is als je geen klachten hebt?
Ook een goede psycholoog kan je niet verder helpen als dat jouw hulpvraag is. Die zal wel moeten weten waar jij tegenaan loopt. Wat is lastig voor jou? Of waar loopt je omgeving tegenaan? Wat vinden zij lastig aan jou? En wat vindt jij lastig aan de mensen om je heen? Mss dat die laatste 3 vragen wel makkelijker te beantwoorden zijn.
Klopt, je hebt (deels) gelijk. Ik denk nou niet zozeer dat er daadwerkelijk iets 'aan de hand' is, ik voel gewoon dat het meer is dan alleen ASS, maar nogmaals, dat is maar mijn gevoel, wellicht heb ik het wel helemaal mis.
Ik loop feitelijk i.d.d. nergens tegenaan in het dagelijks leven, behalve het stimmen dus en dat ik grappen soms heel letterlijk neem.
Thera schreef op 05-02-2024 om 14:30:
[..]
Maar het hoeft niet samen te gaan. Het kan ook OCD zijn zonder autisme. Als dat niet onderzocht wordt vind ik dat er wel heel gemakzuchtig naar autisme toegerekend wordt.
Ja, dat dacht ik dus ook. Ik weet niet of het nog kan, maar eventueel kan een nieuwe psycholoog mij opnieuw testen?
Dat kan vast, maar als je in het dagelijks leven geen problemen ervaart denk ik wel dat je dat zelf zal moeten betalen. En die kosten zijn vaak niet misselijk. Heb je dat er dan voor over? Ik denk dat je goed moet nadenken over wat het je oplevert. Heb je last van de diagnose? Volgens mij niet, als ik het zo lees. Dus dan is mijn vraag opnieuw, waarom zo spitten en graven? Kijk, als je nou ergens tegenaan loopt snap ik het helemaal, maar als dat niet zo is zou ik gewoon mijn zegeningen tellen. En heb je überhaupt behoefte aan een coach? Want er zijn (lange) wachtlijsten voor mensen die die begeleiding wel echt hard nodig hebben.
Ik krijg ook niet het idee dat je heel veel last hebt van het stimmen, dat hoort gewoon bij jou denk ik, iedereen heeft wel een eigenaardig trekje. Zolang je anderen er niet mee stoort zou ik ook dat zo laten.
Wat ik je wel nog mee wil geven is dat het stimmen ook verergerd kan worden door stress. Stress is sowieso ongezond, dus probeer dat zoveel mogelijk te voorkomen. Leef regelmatig, wees wijs met alcohol en andere stimulerende middelen.
Maar voor mij blijft de vraag waarom je hier zo vasthoudend in bent. Ik vind het neigen naar een idée fixe. Laat het los en focus je op je opleiding. Je doet het allemaal prima, laat het lekker zo.