Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
wat betreft overplaatsing, dit is nou juist geen langdurige groep, de bedoeling van deze groep is observatie en stabilisatie en zodra ze stabiel genoeg zijn gaan ze naar een andere groep/behandelgroep. Officieel is de maximale duur op deze groep 3 maanden. We weten dat dat andere meisje ook binnenkort overgaat en dat weten ze ook van elkaar.
Andere mentor heeft dochter al een keer aangevraagd maar afgewezen.
Ook wij zijn , heel voorzichtig, positief maar ook bang als de 2 meiden ieder een andere groep op gaan, maar voor nu voelt het wel fijn dat ze hiervoor stapjes wil maken
Ciska78, toch nog een klein beetje hoopgevend nieuws. Mijn advies ten aanzien van de mentor is wel: zet niet al je frustraties en boosheid (verkapt verdriet) op de mentor, waardoor ze een soort vijand wordt.
Tsjor
Heel veel sterkte weer, Ciska! Het is en blijft balanceren op een dun koord.
super toch. En wat ze slikt, is dat medicatie tegen de stemmen, dat zou namelijk helemaal mooi zijn als ze die nu wel inneemt.
Ik hoop van ganser harte dat deze verliefdheid een keerpunt gaat zijn in haar proces. Dat ze ziet dat het leven toch ook mooie dingen te bieden heeft naast alle duisternis.
Wauw! Verliefd en haar medicatie slikken! Het moet niet gekker worden 😂. Wat hoop ik ontzettend voor haar en voor jullie dat dit lentegevoel haar levenslust verder aanwakkert en haar weer wat zin en energie geeft om weer voor het leven te gaan en positieve keuzes te maken voor vervolgstappen. Ik duim voor jullie!
nou, het kan nog gekker worden, dinsdag in ons belgesprek met dochter gaf ze aan open te staan voor behandeling, ze had al een heel plan gemaakt in haar hoofd, maar merkt dat ze gewoon tegen muren op loopt. Probleem is alleen dat haar plan nu nog niet uitvoerbaar is want daarvoor zal ze toch eerst op deze groep stappen moeten gaan zetten, laten zien dat ze afspraak betrouwbaar is, dat ze met mentor/ons buiten kan gaan wandelen.
Maar ze heeft het echt zwaar, ziet niet in hoe ze haar op deze groep helpen, heeft elke avond een gevecht met de stemmen in haar hoofd die blijven roepen dat dit allemaalniet mag.
En wij proberen vanaf een afstand er achter te komen hoe ze haar nu precies helpen om vooruit te gaan, wat er voor nodig is om de overtsap te kunnen maken naar haar vervolgplek, maar vooral naar dochter uitstralen dat we haar horen, dat we er voor haar zijn, maar ook dat ze echt op de groep moet roepen wat ze nodig heeft. Maak een plan.
Ik heb echt zo te doen met dochter, nu wil ze zo graag, maar het voelt zo fragiel/kwetsbaar nog.
Wat fijn dat ze voor openstaat, hopen dat ze snel in behandeling mag gaan.
Wat fijn Ciska! Ik hoop dat het niet te lang duurt voordat de medicatie de stemmen wat gaat dempen en dat het dan wat makkelijker voor haar wordt om op deze groep stappen te maken. Wat een spannende tijd!
Ach Ciska, Wat een fijn nieuws dat ze verder wil, maar die strijd moet voeren...
Nog niet uitvoerbaar maar vooral die stemmen aankunnen!
Dapper kind.
Voor jullie, pijnlijk omdat je haar ook begrijpt en haar onmacht en verdriet voelt.
Jullie zijn elke dag in mij gedachten en ik blijf meeleven.
Nogmaals veel sterkte voor jullie alle drie.
Heel veel liefs
Wat ontzettend goed dat ze in ieder geval open staat voor behandeling! Ik hoop dat deze lijn doorzet!
wat goed dat ze open staat voor behandeling en voor nu wel de strijd met de stemmen aan gaat. Hopelijk gaat de medicatie haar hier ook bij helpen.
dikke knuffel voor jullie allemaal!
Ach, was er maar een medicijn die, na één keer ingenomen te hebben, die nare stemmen eens goed het zwijgen op zou leggen.
Wat een kantelpunt, dat openstaan voor behandeling! Daar mogen zij en jullie echt heel trots op zijn. Ik hoop enorm dat ze op deze plek mee gaan denken hoe ze er samen met jullie dochter voor kunnen zorgen dat ze naar een andere plek kan, dat er eindelijk behandeld kan worden en dat dan langzaamaan de zon weer gaat schijnen in haar leven en in haar hoofd.
Ik ben zo blij voor jullie dat er nu iets van een opening is! Knuffel!