Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Ciska78 schreef op 21-03-2023 om 17:49:
ik zet vanavond of morgen even een updstte hier neer🙂
Alleen als jij wil/ er aan toe bent! 
Zilver_gray schreef op 21-03-2023 om 17:50:
[..]
Alleen als jij wil/ er aan toe bent!
Eens
Denk aan jullie
ik kan eigenlijk nog steeds niet goed samenvatten wat er maandag allemaal is besproken. Wij hebben in ieder geval onze onvrede uitgesproken, aantal vragen die hier stonden heb ik daarin meegenomen.
En inderdaad, hun “het gaat goed, geen bijzonderheden”, betekent vooral: er zijn geen rare dingen gebeurt en dochter doet wat ze moet doen.
Wat ze hier vooral proberen is om meer druk op dochter te leggen, meer bij haar neer te leggen dat zei dingen moet gaan doen.
Maar die is zo moeilijk. Dochter gaf ook aan dat als ze dan iets vertelt wat er in haar omgaat ze het idee heeft dat ze niet weten hoe hier mee om te gaan. Maar hier werdt niet echt, naar mijn gevoel, op in gegaan.
Met andere woorden, zijn we nu echt veel duidelijker geworden in hoe ze de komende weken verder gaan, nee voor mijn gevoel niet.
Maar dit hebben we wel opgepakt door hierover te mailen met de gezinsvoogd, om te kijken of dit onduidelijke gevoel alleen bij ons ligt of dat zij dat ook opgepikt hebben en wat we hier dan mee gaan doen.
Ik merk dat ik in een soort beschermingmechanisme ben gaan zitten voor mijzelf, door info minder binnen te laten komt het ook minder hard aan. Nadeel is dat info gewoon niet goed blijft hangen nu.
Nou ja, misschien niet het meest duidelijke verhaal op dit moment, maar ben zelf ook warrig, kan er niet meer duidelijkheid van maken.
Zilvergray, hoe gaat het bij jullie?
Omnik en bij jou?
Ciska78 schreef op 23-03-2023 om 07:55:
ik kan eigenlijk nog steeds niet goed samenvatten wat er maandag allemaal is besproken. Wij hebben in ieder geval onze onvrede uitgesproken, aantal vragen die hier stonden heb ik daarin meegenomen.
En inderdaad, hun “het gaat goed, geen bijzonderheden”, betekent vooral: er zijn geen rare dingen gebeurt en dochter doet wat ze moet doen.
Wat ze hier vooral proberen is om meer druk op dochter te leggen, meer bij haar neer te leggen dat zei dingen moet gaan doen.
Maar die is zo moeilijk. Dochter gaf ook aan dat als ze dan iets vertelt wat er in haar omgaat ze het idee heeft dat ze niet weten hoe hier mee om te gaan. Maar hier werdt niet echt, naar mijn gevoel, op in gegaan.
Met andere woorden, zijn we nu echt veel duidelijker geworden in hoe ze de komende weken verder gaan, nee voor mijn gevoel niet.
Maar dit hebben we wel opgepakt door hierover te mailen met de gezinsvoogd, om te kijken of dit onduidelijke gevoel alleen bij ons ligt of dat zij dat ook opgepikt hebben en wat we hier dan mee gaan doen.
Ik merk dat ik in een soort beschermingmechanisme ben gaan zitten voor mijzelf, door info minder binnen te laten komt het ook minder hard aan. Nadeel is dat info gewoon niet goed blijft hangen nu.
Nou ja, misschien niet het meest duidelijke verhaal op dit moment, maar ben zelf ook warrig, kan er niet meer duidelijkheid van maken.
Zilvergray, hoe gaat het bij jullie?
Omnik en bij jou?
Wat vaag allemaal, juist nu jullie graag duidelijkheid willen omtrent de voortgang van kind en behandeling. Ze snappen zelf toch ook wel dat jullie hier niks aan hebben zo?
Als ouder is het al zo tegen je gevoelens in om je kind achter te laten, ookal weet je dat je niet anders kunt, maar dan wel graag enige duidelijkheid (en het liefst ook wat vooruitgang).
Ik snap dat je in de zelfbescherming modus bent geschoten, anders is dit niet vol te houden meis 
Als ik vragen heb voor tijdens een evaluatie en ze niet naar mijn tevredenheid beantwoord worden, mail ik ze daarna alsnog naar de betreffende persoon. Maar bij ons zijn er minder hulpverleners bij betrokken en zijn de lijnen korter, ik denk dat dat ook scheelt.
Lief dat je vraagt hoe het hier gaat.
Gaat redelijk; medicatie is inmiddels opgehoogd naar 150 mg, dat verdraagt ze goed zonder (zichtbare bijwerkingen). De nieuwe school gaat ook goed; ze heeft er sinds vandaag een extra dag bij gepakt (nu dus 4 dagen een paar uurtjes). Onze nieuwe huisgenoot (poes) zorgt ook voor de nodige afleiding.
Ciska ik hoop zo dat jij ook op termijn positief kan berichten over je dochter ❤️. Ik hou hoop hoor! Het moet goedkomen
In een crisisafdeling ligt de nadruk op stabiliseren. Het stimuleren om dingen te doen, structuur, dagindeling, blij groepsmomenten aanwezig zijn, corvee-taken uitvoeren, bevordert het herstel. Hulpverleners op de groep gaan geen diepe therapeutische gesprekken aan, zijn geen psychiaters. Daarnaast is het ook misschien wel de vraag of echt diepgaand ingaan op wat dochter zegt altijd helpend is. Wel dat er iemand luistert en ze zich kan uiten. Maar afleiding door dingen te doen, is niet slecht. Voor niemand niet.
Gisteren een extra bezoek gehad ivm verjaardag. Maar pff wat zat dochter hoog in haar spanning zeg. We hadden donderdagochtend al van mentor gehoord dat ze nu haren uit haar hoofd trekt als zelfbeschadiging.
Donderdagavond schijnt er nogal het 1 en ander geëscaleerd te zijn op de groep(niet dochter) waar dochter alles van heeft meegekregen en dit heeft wel een hele grote indruk achter gelaten. Dat, samen met het feit dat haar beste vriend morgen voor het eerst langs komt, en de al normale spanning die ze heeft, maakt dat ze nu sky high zit.
Echt zo moeilijk om te zien, ze blijft dan ook maar om bevestiging vragen of wij het niet erg vinden, of het bezoek nu nog wel gezellig is. Meer dan een extra knuffel geven en zeggen dat het niet erg is kunnen we niet doen helaas.
Maar je gaat met zo’n naar gevoel weg daar.
Doorbreek de cirkel van elkaars spanning oppikken, het beoordelen (hoog slecht, laag beter) en het verhogen van de eigen spanning, wat weer extra spanning geeft, want de ander pikt dit op, voelt zich naar of schuldig etc. (weet dat ik als sensitief mens precies hetzelfde zou doen, makkelijker geschreven dan gedaan).
Is er een fitnessruimte aanwezig. Kan je tijdens het bezoekuur niet gaan sporten, lekker harde handballen strak naar elkaar over gooien. Ontladen. Leer als gezin om te ontladen.Of jij gaat iets doen, wat je ontlaad, ter plekke, daarmee draag je ook bij. (Haren uittrekken is ook een ontlaad-manier, creëer fijnere manieren op de momenten als jullie er zijn). (Neem al wel een hond en breng die mee op het bezoekuur).
Labyrinth, bezoek vindt plaats in een aparte kamer, we mogen daar niet zomaar rondlopen en andere ruimtes in (wat ook niet kan, want elke deur is op slot)
Haren uittrekken doet ze niet waar wij bij zijn, maar door de weeks.
Een hond aanschaffen gaan we nu echt niet doen, daarvoor hebben we de energie niet en daar komt wel heel veel meer bij kijken, we doen vaak een spelletje, dat helpt echt voor afleiding.
Jullie doen het goed Ciska. En je gevoel van onmacht en verdriet mag er zijn. En idd kan je niet zomaar de ruimte uit in een gesloten setting. Jullie doen wat jullie kunnen lieverd. En al voelt het denk ik niet als genoeg, het is het wel♥️
Poison schreef op 25-03-2023 om 10:50:
Jullie doen het goed Ciska. En je gevoel van onmacht en verdriet mag er zijn. En idd kan je niet zomaar de ruimte uit in een gesloten setting. Jullie doen wat jullie kunnen lieverd. En al voelt het denk ik niet als genoeg, het is het wel♥️
Precies dit! Goed gezegd Poison ❤️
Ciska
☺️
