Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op

Hoe blijf je zelf gelukkig

Ik ben een alleenstaande moeder van twee knullen 18 en 15. Knul 1 hebben we al jaren problemen mee, maar dan ook echt serieuze problemen. Vanaf een jaar of 12 begon het. Veel blowen, drugshandel, vier keer van school getrapt. De ene rechtszaak na de andere, avondklok, taakstraf enz. Ondanks alle waarschuwingen is ie nu weer opgepakt voor iets en worden wij als ouders er niet meer bij betrokken. De vraag is of hij zijn rijbewijs mag houden, inmiddels baan kwijt. Nu wel aan het solliciteren, maar ik heb inmiddels aanmaningen gekregen van zijn autoverzekering en alles moeten betalen voordat er deurwaarders komen. Nummer twee gaat al ruim een half jaar niet meer naar school. Dat is een strijd geweest waarbij we fysiek in gevecht kwamen. Dingen kapot gemaakt in huis enz. Uiteindelijk een jeugdwerker gekregen, hij mocht een leerwerktraject doen, dus een baan gezocht welke hij alweer kwijt is, want hij houdt echt niks vol, komt zijn bed slecht uit enz enz. Nu starten we volgende week een traject om uit te zoeken of hij bijvoorbeeld autisme heeft. Donderdag naar leerplicht voor de derde keer en wordt er een procesverbaal tegen hem opgemaakt. Oudste knul is gewoon nooit nooit thuis, bedoeld het wel goed op zijn manier, maar dit had ik niet voor ogen toen ik aan kids begon. Beide zijn ontzettend gesloten, willen echt niks niks meer doen. (ik weet dat dat normaal is, maar hier wel erg extreem). Ik probeer positief te blijven en zelf leuke dingen te doen, maar ik voel me steeds ongelukkiger worden. Wie herkent dit, hoe blijf je zelf happy. 


Hoe blijf jezelf happy ?
niet is mijn ervaring 
Probeer dingen voor jezelf te doen . Werk hobby’s  , vriendinnen . Sporten 
Wat je leuk vind of vond .
En heb je hulp ? Poh ? Kan jij je ei ergens kwijt.
Sterkte. Het zijn zware tijden .

Vogel123

Vogel123

06-06-2023 om 10:44 Topicstarter

Ja dat doe ik inderdaad hoor. Kan er wel steeds minder de energie voor vinden merk ik, maar dwing mezelf ertoe. Ik heb wel een soort coach die ik kan bellen. Zij helpt wel en het advies is loslaten, helpen waar nodig maar vooral loslaten. Alleen vind ik dat moeilijk, want zij zijn mijn alles en ik snap niet waarom ze deze moeilijke keuzes maken.

misschien dat je je kunt inlezen op verbindend gezag van Omer?
Daar gaat het om grenzen blijven stellen, bij jezelf blijven en het 'anders' leren verbinden aan je kinderen met respect naar jezelf. 

Wij hebben ook veel zorgen om onze oudste zoon. Ik vind het heel moeilijk om 'gelukkig' te zijn als het met je kind niet goed gaat. Onmogelijk eigenlijk. 

Wat mij helpt is zoveel mogelijk ritme in mijn leven houden (werken, sociaal, tijd voor mezelf, gezond eten, op tijd naar bed). Dan heb ik nog het idee dat ik enig controle heb. 

Daarnaast ga ik naar een haptotherapeut. Dit helpt mij meer dan psychologen. Ik praat hier veel over mijn gevoel en het is even een moment om stil te staan bij mijn zoon en wat dit met mij doet. Een oplossing is het niet, maar dan heb je het weer even van je af gepraat.

Sterkte! 

Gelukkig blijven is teveel gevraagd in zo’n situatie. Ik zou proberen jezelf staande te houden, dat is al lastig genoeg.
Ik heb ervaring met zorgintensieve kinderen. Hulpverleners. Alleenstaand ouderschap. Leerplichtambtenaar. (Eigen) kamer in elkaar trappende kinderen (waarna tripje eerste hulp voor gebroken voet). Autismeonderzoek. Gelukkig verder geen criminele activiteiten. 

Eén ding zou ik je op het hart willen drukken: laat de problemen daar liggen waar ze horen. Een boete of een verzekering vallen niet onder je financiële zorgplicht als ouder, dus laat die deurwaarder maar komen. Die leerplichtambtenaar ook. Laat het hun probleem zijn. En stop alsjeblieft met vechten. Het is allemaal helemaal geen fysiek gevecht waard. Meer observatiemodus en meer bellen met hulpverleners. Desnoods elke dag. Ze worden je vanzelf een keer beu en dan komen ze in actie. Jij kunt dit niet oplossen, je kunt wel om hulp vragen. Ook voor jezelf hè. 

Wat een ontzettend zware tijd moet dit zijn. En een oplossing is er niet zo snel. Er moet iets achter dat destructieve gedrag zitten van je zoon. En niet naar school gaan, moeilijk uit bed komen  sociaal foute keuzes maken...lastig allemaal. Goed dat er gekeken wordt of sprake kan zijn van autisme.
Heb je zelf het gevoel dat je zoon zijn problemen overziet? Oorzaak en gevolg?

En wat betreft gelukkig zijn...ik denk dat de meeste zich ongelukkig voelen als het slecht gaat met je kinderen. Dat heeft zoveel invloed op alles...
Ik denk dat wat iemand anders al aandroeg; zo goed mogelijk voor jezelf zorgen en ritme houden, om zo wat houvast te ervaren...

Sterkte

Vogel123

Vogel123

06-06-2023 om 13:57 Topicstarter

Bedankt voor de reacties. Ik heb me ingeschreven voor de cursus verbindend gezag. Deze start in september pas. Verder is bij mijn jongste het hulptraject al gestart. Volgende week tweede afspraak. En bij mijn oudste hebben we zo zo zooooo veel hulp gehad vanuit reclasering, het palmhuis, opgelegde hulp door de rechtbank. Voor mezelf heb ik nu een coach, zij leert me inderdaad de problemen bij hen te laten. Maar daarbij heb ik de diagnose ADHD en hebben ze ook een aantekening gemaakt van HSP. Als mijn knul weer eens vast zit dan voel ik het gewoon. Ondanks dat het zijn eigen schuld is maar het raakt me zo. Nou moet ik zeggen dat zijn vader ook met tranen in zijn ogen stond en die is verre van HSP. Ik kan het gewoon niet los laten.

Vogel123 schreef op 06-06-2023 om 13:57:

Bedankt voor de reacties. Ik heb me ingeschreven voor de cursus verbindend gezag. Deze start in september pas. Verder is bij mijn jongste het hulptraject al gestart. Volgende week tweede afspraak. En bij mijn oudste hebben we zo zo zooooo veel hulp gehad vanuit reclasering, het palmhuis, opgelegde hulp door de rechtbank. Voor mezelf heb ik nu een coach, zij leert me inderdaad de problemen bij hen te laten. Maar daarbij heb ik de diagnose ADHD en hebben ze ook een aantekening gemaakt van HSP. Als mijn knul weer eens vast zit dan voel ik het gewoon. Ondanks dat het zijn eigen schuld is maar het raakt me zo. Nou moet ik zeggen dat zijn vader ook met tranen in zijn ogen stond en die is verre van HSP. Ik kan het gewoon niet los laten.

Je doet het hartstikke goed, echt waar. Mijn complimenten aan jou. Zorg ook goed voor de moeder van je kinderen. 

Herkenbaar. Het zit 24 per dag in je . Bij je .
Je doet wat je kunt .
en je doet het goed .

dat vind ik wel makkelijk gezegd van die coach, dat je moet leren loslaten....dat is het meest tegen natuurlijke wat wat die coach van je vraagt. Ik moet de eerste nog tegenkomen die in zo'n situatie dat kan doen. En natuurlijk voel je die onmacht en die ellende en de verbondenheid...dat heet gewoon moeder zijn en emoties hebben.

" Een boete of een verzekering vallen niet onder je financiële zorgplicht als ouder, dus laat die deurwaarder maar komen. Die leerplichtambtenaar ook. Laat het hun probleem zijn"

Dat is in principe een uitstekend advies, maar met die deurwaarder, dat wordt toch ingewikkeld. Als je meerderjarige zoon bij jou woont en een deurwaarder achter zich aankrijgt dan mag die deurwaarder uiteindelijk beslag leggen op de spullen van jouw zoon. En voor zover ik begrijp werkt het zo dat een deurwaarder naar het huis gaat waar de schuldenaar woont, en ervan uitgaat dat zo ongeveer alles wat in het huis staat van die schuldenaar is, tenzij het tegendeel wordt aangetoond. Dus je loopt vrees ik wel een risico dat een eventuele deurwaarder beslag legt op jouw tv als jij niet bewijst dat die van jou is. 
Ik zou dus om te beginnen maar eens bonnen etc verzamelen van zoveel mogelijk van wat je hebt, om aan te tonen dat die dingen van jou zijn en niet van je zoon. 

Zie ook hier (even naar beneden scrollen): https://www.juridischloket.nl/schulden-en-incasso/deurwaarder-en-beslaglegging/beslag-op-inboedel/

Het spijt me dat ik alleen maar bijdraag aan je zorgen

BritgetJones007 schreef op 06-06-2023 om 15:57:

dat vind ik wel makkelijk gezegd van die coach, dat je moet leren loslaten....dat is het meest tegen natuurlijke wat wat die coach van je vraagt. Ik moet de eerste nog tegenkomen die in zo'n situatie dat kan doen. En natuurlijk voel je die onmacht en die ellende en de verbondenheid...dat heet gewoon moeder zijn en emoties hebben.

Ik denk niet dat je het volledig kan leren loslaten maar je kan wel leren de negatieve gevoelens te kaderen en ruimte te maken voor positieve momenten.

Temet schreef op 06-06-2023 om 16:19:

" Een boete of een verzekering vallen niet onder je financiële zorgplicht als ouder, dus laat die deurwaarder maar komen. Die leerplichtambtenaar ook. Laat het hun probleem zijn"

Dat is in principe een uitstekend advies, maar met die deurwaarder, dat wordt toch ingewikkeld. Als je meerderjarige zoon bij jou woont en een deurwaarder achter zich aankrijgt dan mag die deurwaarder uiteindelijk beslag leggen op de spullen van jouw zoon. En voor zover ik begrijp werkt het zo dat een deurwaarder naar het huis gaat waar de schuldenaar woont, en ervan uitgaat dat zo ongeveer alles wat in het huis staat van die schuldenaar is, tenzij het tegendeel wordt aangetoond. Dus je loopt vrees ik wel een risico dat een eventuele deurwaarder beslag legt op jouw tv als jij niet bewijst dat die van jou is.
Ik zou dus om te beginnen maar eens bonnen etc verzamelen van zoveel mogelijk van wat je hebt, om aan te tonen dat die dingen van jou zijn en niet van je zoon.

Zie ook hier (even naar beneden scrollen): https://www.juridischloket.nl/schulden-en-incasso/deurwaarder-en-beslaglegging/beslag-op-inboedel/

Het spijt me dat ik alleen maar bijdraag aan je zorgen

Zo werkt dat niet hoor, je moet alleen gaan bewijzen als het onduidelijk is van wie de spullen zijn. Wat op zijn kamer staat, is normaal gesproken van zoon. Dus ik zou daarover zeker het juridisch loket bellen voor advies. Of zoon het huis uitzetten. Gaat hij maar elders wonen. Is helemaal duidelijk van wie de spullen zijn. 

Het probleem is natuurlijk dat er veel te weinig huisvesting beschikbaar is, dus als je een jongvolwassen kind de deur uitzet is de kans groot dat hij onder een brug eindigt. Dat doe je liever niet. 
Ik zou er niet op gokken dat een deurwaarder zich beperkt tot de spullen die in de kamer van de zoon met schulden staan, ik heb altijd begrepen dat ze hun bevoegdheden op dit punt vrij ruim plegen op te vatten. Dus ik zou het in elk geval uitzoeken. 

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.