13 en 18
onze zoon van net 18 heeft een meisje leren kennen, in de veronderstelling dat ze 15 was. Ja mam, weet het ze is eigenlijk wel wat jong. Maar ze is echt leuk, we hebben lol het klikt leuk enz..
Ze wonen op 45min van elkaar af. Papa van haar woont dichter bij bij ons dan mama. Papa was 15min met de trein (we wonen heel dorps, school is in de stad op 20min met de trein) dus ze zagen elkaar eerst vooral als ze bij papa was.
Nu zijn beide thuis situaties niet ideaal voor vriendinnetje. Ze heeft daarom besloten om niet meer naar papa te gaan. Wat ik volkomen kan begrijpen. En nu dus altijd bij mama is. Maar door rugzak van mama is dat soms wat veel.
Toen zeiden wij goed bedoelend, als het mag van mama dan mag ze om het weekend hier komen. Jullie slapen vanwege haar leeftijd voorlopig apart en samen zijn ze het gaan vragen...
Moeder reageerde maar lieve meid, je bent nog jong je bent 13! Dus onze zoon stond met zijn oren te klapperen van ho wat...
Ze zijn samen gaan praten. Blijkt vriendinnetje is inderdaad 13 ...En nu? Ze zijn 1.5mnd samen. Ze vond onze zoon zoo leuk, ze wou hem niet afschrikken en wist niet meer hoe terug te draaien. Kan ik me in haar situatie als meisje wel voorstellen...Maar ja hoe verder?.. Als zoon het eerlijk had geweten hadden ze elkaar misschien niet face to face ontmoet. Maar nu kennen ze elkaar 1.5mnd vinden ze elkaar super leuk enz.
Zoon heeft eerlijk aan moeder van vriendinnetje verteld hoe het gegaan is en dat ze elkaar leuk vinden en dat ze eigenlijk beide zelf willen ontdekken of dit kan slagen of niet.
Nu zijn wij ook wel van mening dat luisteren, steunen, adviseren beter helpt dan verbieden.En hebben we gezamenlijk ook contact gehad met haar moeder. En hebben we echt wel met klem gezegd dat seksen voorlopig echt een no go is. Of dat vriendinnetje al ervaring heeft of niet. Want jij zit "fout" ...
Het wettelijke stukje vind ik hierin dus wel erg lastig..Google zegt strafbaar. Tussen de lijntjes door "valt het mee" zijn er uitzonderingen enz.. Beide partijen zijn op de hoogte enz..
Forums kom je diverse antwoorden tegen dat ze het merendeels zelf moeten ontdekken, ze zijn gelukkig niet de enige. Alleen hoe doe je dat naar de "buitenwereld"? Kunnen ze buiten gewoon de verliefde pubers zijn die ze zijn.. Of moet je het strikt achter de voordeur houden. Maar het is toch steeds hetzelfde meisje wat hier binnen loopt en bij hun dezelfde jongen.
Hier zegt mijn man ook, buiten "bestaat jullie relatie niet" .. Maar dat is toch niet leuk? Maar wat ik meen gelezen te hebben is dat iedereen onze zoon kan "aangeven" .. en dat wil je ook niet.. Je wilt ze hierin toch beide beschermen..
Lang verhaal maar het houd me bezig..
juist omdat het een kwetsbaar meisje is zijn jullie op dit moment niet de juiste personen om haar de hulp te geven die je graag zou willen door de ongepaste relatie met jullie zoon.
Dat zou je niet moeten willen faciliteren.
AnnaNiem schreef op 23-09-2025 om 23:09:
Ik vind het aan alle kanten lastig. Het meisje is te jong en te kwetsbaar gezien haar thuissituatie. Ik snap dat ze op zijn minst verliefd is op de aandacht en afleiding die hij haar geeft. En hij zal haar ook niet willen laten vallen nu hij haar kent; ook al is ze jonger en kwetsbaarder dan hij dacht. Zoals jij het omschrijft, lijkt hij mij een goede, loyale jongen maar er zijn grenzen in wat kan. Was zij 16 en hij 21 dan had je het een kans kunnen geven, maar dit is gewoon ook voor hem niet oké. Hij is te jong om met de verantwoordelijkheid voor dit kind, want dat is ze nog, te dragen en haar te beschermen tegen zichzelf, maar ook haarzelf en nog niet in staat gevolgen te overzien. Dit kan ook over een jaar als het toch uit gaat bijvoorbeeld nog een vervelend staartje krijgen als zij, al dan niet onder druk van de alcoholische vader, bijvoorbeeld uit wraak naar de politie gaat omdat ze denken dat er wat te halen is, terug te krijgen is etc. Dat zou ik volwassen met hem bespreken en aangeven dat dat de reden is dat het gewoon niet kan; je wil je zoon beschermen door je in ieder geval aan de wet te houden. Hij blijft ook een jongeman van 18 en mag dan misschien wel de "meerderjarige en dus de wijste" zijn in dit verhaal maar of hij in staat is om een punt te zetten terwijl hij verliefd is, medelijden heeft en alles wat er tussen in zit... Je kunt hem moeilijk aan een leiband houden en tot haar 16e huisarrest geven. Probeer in ieder geval in gesprek te blijven, maar logeren zou ik niet faciliteren.
In gesprek blijven zowiezo ...We hebben via een advocaten chat al het een en ander meer gevonden wat wel kan voor hen. En uiteraard vooral ook wat niet.. Of het allemaal makkelijk wordt voor ze denk het niet. Maar stiekem ergens afspreken willen we ook nket. Wij hopen ergens dat ze gaan inzien dat het niet werkt .. En misschien werkt het uiteindelijk wel. Want zoals je zegt is onze zoon heel loyaal, zorgzaam, lief, betrokken, betrouwbaar enz .. Absoluut géén kwade jongen..
Lotus_ schreef op 23-09-2025 om 21:23:
Maar TO, de thuissituatie doet er toch helemaal niet toe? Eens dat mensen rond hun 25e 'echt' volwassen zijn. Maar de wet zegt: 18 is meerderjarig. En als meerderjarige seksueel contact hebben met een 13(!) jarige is strafbaar. Hoe 'onvolwassen' je zoon zelf ook nog is. Dat doet er niet toe. Het mag niet. En als meerderjarige is hij degene die het moet afkappen. Echt, ingewikkelder is het niet hoor.
Ook niet met een 17-jarige dus. Daar gaan de puberliefdes.
Overigens: ik was degene die suggereerde dat er wellicht een opvangmogelijkheid was bij familie of zo. Ik bedoelde dan familie van het meisje, misschien is dat niet goed begrepen. Blijkbaar vond iemand dat een vreemde suggestie. Ik vind het zelf niet zo vreemd. Het was al duidelijk dat vader en moeder geen goede plek waren voor het meisje. Ik denk dat het niet verstandig is het meisje nu op te vangen bij haar nieuwe vriend. Alternatief is dat je professionele hulp gaat inschakelen, dus jeugdzorg.
Ik vertrouw erop dat een jongen van 18 zich kan beheersen. Dat moet wel, willen we de straten veilig houden voor meisjes. Vreemd dat het merendeel van de mensen hier daar niet aan zou beginnen. Dat zegt iets over hun opvoeding van hun zonen. Dat is echt naar.
tsjor schreef op 24-09-2025 om 07:39:
Ik vertrouw erop dat een jongen van 18 zich kan beheersen. Dat moet wel, willen we de straten veilig houden voor meisjes. Vreemd dat het merendeel van de mensen hier daar niet aan zou beginnen. Dat zegt iets over hun opvoeding van hun zonen. Dat is echt naar.
Je inhouden tegenover meisjes/vrouwen die je op straat tegenkomt is wel van een heel andere categorie dan je beheersen ten opzichte van je lief.
Annaniem2023 schreef op 23-09-2025 om 22:42:
[..]
Niet alleen met de ouders, maar met het hele internet. Mocht Myrills zoon echt 18 zijn en het meisje echt 13, dan duurt het misschien niet lang voor iemand uit hun omgeving dit leest.
Schoonouders is trouwens een groot woord voor kinderen die elkaar zes weken kennen.
En zo kan je echt op alles zitten vitten en alles in twijfel trekken!
Is het meisje wel 13?
Is zoon van TO wel 18?
Schoonouders? Moeten die nu zo al genoemd worden? Natuurlijk zijn het nog geen schoonouders, maar om de teksten hier EEN BEETJE LEESBAAR te houden, wordt er inderdaad gesproken over schoonouders. Of vind jij 'DE OUDERS VAN HET KWETSBARE 13-JARIGE MEISJE WAARMEE ZOON VAN TO EEN 'RELATIE' HEEFT' misschien (telkens) een betere omschrijving?
Als je daar al over valt, dan zou ik hier niet meeschrijven.
letterkoekje schreef op 24-09-2025 om 08:11:
[..]
Je inhouden tegenover meisjes/vrouwen die je op straat tegenkomt is wel van een heel andere categorie dan je beheersen ten opzichte van je lief.
Nou ja, in het recente verleden iets met dan 50 jaar geleden gierden de hormonen ook bij de jongverliefden. Maar geen huis was niet trouwen en niet getrouwd was er geen seks. Ook niet als beide geliefden ruim 18 plus waren. Mijn ouders een hun siblings gingen maagdelijk het huwelijk in, ruim 23 jaar oud of soms nog ouder.
Toen ging er wel eens wat mis en moest er getrouwd worden vanwege een kind op komst maar de meerderheid wist zich "gewoon" te beheersen.
Dus dat de zon van to zich zou kunnen beheersen is niet echt een wonder. Dat seks op jonge leeftijd tegenwoordig normaal wordt gevonden wil niet zeggen dat het verplicht is he.
Bakblik schreef op 24-09-2025 om 08:18:
[..]
Nou ja, in het recente verleden iets met dan 50 jaar geleden gierden de hormonen ook bij de jongverliefden. Maar geen huis was niet trouwen en niet getrouwd was er geen seks. Ook niet als beide geliefden ruim 18 plus waren. Mijn ouders een hun siblings gingen maagdelijk het huwelijk in, ruim 23 jaar oud of soms nog ouder.
Toen ging er wel eens wat mis en moest er getrouwd worden vanwege een kind op komst maar de meerderheid wist zich "gewoon" te beheersen.
Dus dat de zon van to zich zou kunnen beheersen is niet echt een wonder. Dat seks op jonge leeftijd tegenwoordig normaal wordt gevonden wil niet zeggen dat het verplicht is he
Wat je schrijft over ver vervlogen tijden is waar. Maar de tijden zijn ook veranderd en volgens mij is elke mens ook een beetje het product van 'zijn' tijd.
Maar in wezen heb je gelijk hoor en er zullen er nog wel zijn die zich (kunnen) beheersen.
Wij maken zelf ook die tijd. Tijden veranderen niet zomaar. Met de komst van de pil was er meer mogelijk op het gebied van seksualiteit. De tijd van de vrije liefde brak aan. Totdat ook daar de grenzen van zichtbaar werden. Zoals een man ooit vertelde: hij kwam in San Francisco aan toen tijd van flower power op zijn einde liep en trof vooral achtergelaten zwangere vrouwen aan. We hoeven niet terug naar de jaren vijftig, maar de gedachte dat seksuele driften (bij mannen) onbeheersbare driften zijn vraagt juist in deze tijd weer om een herziening. Zoals ik mijn cursisten vertelde over Nederland: als jij je niet kunt beheersen heb jij een probleem, de straat is ook van ons (in het kader van de 'vrijheid' die vrouwen hier).
Alhoewel in die tijd wel veel kinderen te vroeg werden geboren. Zo ook mijn moeder. Waren mensen net 7 maanden getrouwd diende de baby zich al aan. Desondanks wel mooi op gewicht al.
Het gaat toch niet alleen om wel of geen seks? Het grootste punt is dat dit een ongelijkwaardige relatie is. Zelfs al was het alleen vriendschappelijk, dan nog zou ik me afvragen of dit nou wel zo wenselijk is.
Het zijn twee mensen in een heel andere fase van hun leven. Waarbij de jongste nog echt een kind is en bovendien een kind uit een kwetsbare thuissituatie. En daarbij: ze wonen niet eens bij elkaar in de buurt.
Het beste dat ze nu voor elkaar kunnen doen is elkaar loslaten. En zich beide richten op vriendschappen binnen hun eigen leeftijdscategorie en meer in hun directe omgeving
Meesje schreef op 24-09-2025 om 08:53:
Alhoewel in die tijd wel veel kinderen te vroeg werden geboren. Zo ook mijn moeder. Waren mensen net 7 maanden getrouwd diende de baby zich al aan. Desondanks wel mooi op gewicht al.
Haha ja inderdaad. En mensen konden wel rekenen vroeger. Het is weliswaar niet de meest betrouwbare methode, maar het hielp natuurlijk wel een beetje.
Overigens herken ik de situatie van het meisje in de OP. Vluchten naar een oudere jongen als je een verstoorde thuissituatie hebt is heel fijn. Maar of het verstandig is, is echt de vraag.
Bakblik schreef op 24-09-2025 om 08:18:
[..]
Nou ja, in het recente verleden iets met dan 50 jaar geleden gierden de hormonen ook bij de jongverliefden. Maar geen huis was niet trouwen en niet getrouwd was er geen seks. Ook niet als beide geliefden ruim 18 plus waren. Mijn ouders een hun siblings gingen maagdelijk het huwelijk in, ruim 23 jaar oud of soms nog ouder.
Toen ging er wel eens wat mis en moest er getrouwd worden vanwege een kind op komst maar de meerderheid wist zich "gewoon" te beheersen.
Dus dat de zon van to zich zou kunnen beheersen is niet echt een wonder. Dat seks op jonge leeftijd tegenwoordig normaal wordt gevonden wil niet zeggen dat het verplicht is he.
Of ze zeiden dat ze maagdelijk het huwelijk in gingen want dat was de moraal en er was geen bewijs van het tegendeel in de form van een kind.
Ik lees hier toch wel met verbazing. Ik ben inmiddels 60 dus van de 'ouwe stempel '. Toen ik jong was werd er helemaal niet zo negatief gereageerd. Zelf was ik net 14 toen ik verkering kreeg met een jongen van 18. We waren smoorverliefd. Hij was een vriend van mijn broer en mijn broer had weer verkering met mijn beste vriendin. De tijden waren wel heel anders. Wij gingen elk weekend al volop uit. Met 14 jaar kwam je nog elk cafe binnen. Ik heb toen echt een toptijd gehad. De verkering heeft 1,5 jaar geduurd toen hij het uit maakte. Dat was mijn eerste liefdesverdriet. Mijn broer heeft ruim 3 jaar verkering gehad met mijn vriendin toen zij het uit maakte. Daar heeft hij veel verdriet van gehad. Mijn ervaring is wel dat van de meiden in mijn klas die verkering hadden dat dat meestal met jongens waren die wat ouder waren dan ons. Wij vielen niet op jongens van onze eigen leeftijd want die vonden wij nog veel te kinderachtig.