Schermtijd
Wij worstelen (ik denk zoals menig ouder) met schermtijd. Zoon is 5 en er komt steeds meer interessants bij en daarom is er ook steeds meer vraag en gedoe rondom schermtijd.
Weet iemand iets van wetenschappelijk onderzoek hierover? Vooral over totaal op een dag of zo. Want wat nou verstandige keuzes zijn, weet ik inmiddels niet zo goed meer. Een hele middag digitaal lezen of educatief zou ik prima vinden, maar spelletjes niet en ik weet niet zo goed waarom.
Wat betreft onze school ben ik heel blij dat wij een 'ouderwetse' school hebben. Er word wel gebruik gemaakt van chromeboek en digibord, maar schrijven schrijven vinden ze heel belangrijk. Dat gebeurt niet op een scherm. En aan elkaar schrijven, hoofdletters, punten, klein schrijven, met vulpen schrijven zonder vlekken, allemaal zaken die ze belangrijk vinden en wat elke dag weer terug komt.
Tijdens de lockdowns was onze school volgens mij 1 van de weinige waar geen digitaal les werd gegeven en waar wij wekelijks huiswerk moesten ophalen en boekjes. Schriften en boeken hadden we mee. En ze hadden 2 keer per week een uurtje les/contact met de juf klasgenootjes via teams. Ook is onze school heel erg van buiten lessen en met mooi weer buiten gym.
Veel lezen, uren achter elkaar is net zo slecht voor je ogen als iPad, scherm dichtbij. Wij proberen als regels te handhaven liever 4 keer per dag korter scherm dan 2 keer per dag lang. Zodat je je pauzes tussendoor hebt. En naar buiten gaan is ook belangrijk voor je ogen. Maar ja als het de hele dag regent dan redden mijn kinderen niet die 1,5 2 uur buiten zijn..
LydiaDietz schreef op 12-10-2021 om 08:41:
[..]
Even een frustratiepuntje van mij afschrijven 😉
Ik ben net weg bij zo'n school. Ik vind echt dat scholen veel kritischer mogen kijken naar het gebruik van tablets. Het begon als een mooi middel om direct te kunnen zien welk kind bij rekenen foutjes maakt. Dan kan je er direct heenlopen en en extra uitleg geven ipv achteraf bij het nakijken. Als je gewoon rondloopt en goed de schriften in kijkt lukt dat ook prima, maar op zo'n device zie je veel meer.
Toen werd het ineens ook ingezet voor taal en spelling. Daar ging het handschrift. Waarop directie zei dat mensen later toch weinig nog op papier schrijven. Ik heb collega's en directie voorzien van onderzoeken. Die kan je zo vinden. Met name voor spelling is het belangrijk dat woorden geschreven worden. Er worden zo belangrijke verbindingen gelegd in je hersenen. Ik voelde me echt een roepende in de woestijn.
Inmiddels weet ik dat ze in groep 3 de Snappet zijn gaan gebruiken voor rekenen. Ik hoop dat het daar bij blijft. Er werd druk gezocht naar wat je er nog meer mee kon. In plaats van een middel wordt het device een doel op zich. Ik zie dit ook op facebookgroepen onder leerkrachten.
Dieptepunt voor mij was toen er steeds meer naar de scores gekeken werd. Je ziet als er lang genoeg op gewerkt is vaardigheidsscores. En daar moesten ze op groeien. Als je een leerdoel op andere wijze aanbiedt (lekker buiten leren, bewegend leren, coöperatieve werkvormen inzetten, knippend/plakkend, iets op papier) had het apparaat geen of te weinig data en zakte de vaardigheidsscore. Dit zag je ook altijd na een vakantie. Zo werd je eigenlijk verplicht om ze flinke kilometers te laten maken op het device.
Als je bedenkt wat het advies is aan schermtijd, dan zitten ze er op een dergelijke school al ruim overheen. En dan thuis nog. Ook daar mogen scholen best hun verantwoordelijkheid in nemen.
En wat ik nu beschrijf is allemaal puur verwerking. Daar komt geen 21st century skill bij kijken.
Als je zelf bewust bezig bent met schermtijden dan zou ik ook zeker kritisch naar school kijken.
Eens. Het lijkt soms een doel op zich te worden en er wordt net gedaan alsof schrijven niet meer belangrijk is. Inmiddels heeft in groep vier de helft van de jongens een onleesbaar handschrift. Bij meisjes gaat het iets beter, maar ik vind dat erg zorgelijk. Als wij in dat dorp hadden gewoond zou ik niet blij worden van zoveel schermtijd op school. Anderzijds is er maar één school in dat dorp, dus als je ergens anders heen gaat, wonen ook je vriendjes en vriendinnetjes niet naast de deur. Gelukkig doet onze school dat anders. Misschien een beetje ouderwets, maar ik vind daar niks mis mee.
In de lockdown hadden ze hier ook boeken en schriften mee naar huis met een weektaak. Wel dagelijks online les voor de instructie en contact met de klas. Maar mijn dochter zat toen in groep 1 en 2, dus daar was er nog niet zoveel wat echt 'moest'.
LydiaDietz schreef op 11-10-2021 om 22:41:
Hier ook iemand die opvoed alsof we in het jaar 0 leven hoor. Mijn kinderen zijn 6 en 8 en mogen als ik kook tv kijken. In het weekend mogen ze weleens eventjes op de tablet. Maar voor de rest lekker spelen!
Helaas doen de devices steeds meer hun intrede op school. Ik hoor ouders daar verrukt over zeggen dat ze toch zo handig worden op zo'n apparaat. Maar ik zie echt de meerwaarde niet. Het is niet zo dat ze dat op een later moment niet kunnen leren.
Maar waarom mag een tv dan wel? Omdat jij dat van vroeger kent? Jouw kleinkinderen hebben helemaal geen tv meer. Bedenk dat een tv net zo slecht is als wat jij een apparaat noemt.
MamaE schreef op 12-10-2021 om 01:00:
Ik heb overigens liever dat mijn kind leest (goed voor de woordenschat en algemene kennis) dan dat ze uren domme filmpjes van influencers zou kijken op youtube.
Er is nog meer te doen op schermen dan dat he?