De oppas

Ik vind het jammer dat je man iemand afwijst puur op zijn man-zijn. Als dat echt een probleem is, waarom nodig je iemand dan uit voor een kennismaking? Daarbij klikt het goed met jullie dochter, dat lijkt met het belangrijkste. 
Heeft je man ook een probleem met een mannelijke sporttrainer, zwemleraar of meester op school?

Lieveheersbeest schreef op 10-10-2021 om 18:00:

Geen idee, maar dat zou je zelf even op kunnen zoeken.

In mijn overweging zou het niet uitmaken. Je kunt vooraf vaak moeilijk inschatten of je een misbruikers in huis hebt, of niet. Statistisch gezien is die kans aanzienlijk lager bij een vrouwelijke oppas.

Ik ben zelf ook nogal van de kansberekening en zou dus ook liever voor een meisje gaan. Niets ten nadele van die jongen, want de kans is vele malen groter dat zijn intenties wel goed zijn. Maar je kent hem via een app, je kent hem niet via referenties of bijvoorbeeld via zijn ouders. Dat zou voor mij extra meewegen.

MamaE schreef op 10-10-2021 om 22:28:

Heeft je man ook een probleem met een mannelijke sporttrainer, zwemleraar of meester op school?

Nou, daar zijn vrijwel altijd dus andere volwassenen of kinderen bij. Dat geeft geen garanties, maar het is wel een andere situatie. Een oppas is urenlang alleen met het kind, brengt het naar bed, en er kijkt niemand mee. 

Dat zou ik alleen doen met een jongen die ik meerdere keren heb meegemaakt, en waar ik 100% een OK gevoel bij heb. In geen geval bij twijfel. 

--- schreef op 10-10-2021 om 22:38:

[..]

hij zorgt dat er altijd iemand is die hem ziet of hoort, ook op een kamp etc, als hij 1 op 1 met iemand bezig is. 

Dat ook ja. Mijn mannelijke collega’s zetten altijd een deur open of gaan in een glazen kantoor zitten, als ze alleen met een studente zijn. No way dat die zich in een situatie begeven waarin het haar woord tegen het zijne wordt. 

Ik snap je man wel, ik heb geen kinderen, maar als ik ze had zou ik ook geen man als oppas willen. Niet aardig van me, niet politiek correct, lullig voor goedwillende mannen, maar de veiligheid van je kinderen is toch belangrijker.

Er worden vrij regelmatig mannen die met kinderen werken opgepakt en veroordeeld, basisschoolleraren, sporttrainers, zwemleraren, jeugdleiders bij scouting, enz , ik zou dit risico, hoe klein ook, niet willen nemen. En nee, je sluit niets uit met een vrouw als oppas, maar het risico is wel veel kleiner.

Je kunt het nooit helemaal uitsluiten. Dat is het lastige er aan. Maar in beginsel wil ik mensen graag vertrouwen ga ik ze niet bij voorbaat al met 1-0 achter stellen omdat ze een bepaald geslacht hebben. 
Er zijn kinderopvangorganisaties die geen mannen aannemen omdat ouders dat niet willen (door o.a. Robert M.). Ik heb daar moeite mee. Dat je de helft van de bevolking preventief afschrijft en daarmee ook het beeld in stand houdt dat werken in de kinderopvang 'voor vrouwen' is en kinderen mannelijke rolmodellen ontzegt.

Wat ook nog zou kunnen is ook nog een meisje uitnodigen voor een kennismaking en dan jullie dochter laten kiezen. 

MamaE schreef op 10-10-2021 om 22:48:

Je kunt het nooit helemaal uitsluiten. Dat is het lastige er aan. Maar in beginsel wil ik mensen graag vertrouwen ga ik ze niet bij voorbaat al met 1-0 achter stellen omdat ze een bepaald geslacht hebben.
Er zijn kinderopvangorganisaties die geen mannen aannemen omdat ouders dat niet willen (door o.a. Robert M.). Ik heb daar moeite mee. Dat je de helft van de bevolking preventief afschrijft en daarmee ook het beeld in stand houdt dat werken in de kinderopvang 'voor vrouwen' is en kinderen mannelijke rolmodellen ontzegt.

Ik begrijp wat je zegt en ben het daar grotendeels ook wel mee eens, maar vind de veiligheid van kinderen belangrijker. 

Mooi dat jij mensen wil vertrouwen als het om jezelf zou gaan, maar in dit geval is het kind is de dupe als dat vertrouwen misplaatst blijkt te zijn, niet jij. En dat gebeurt helaas veel te vaak.

MamaE schreef op 10-10-2021 om 22:28:

Ik vind het jammer dat je man iemand afwijst puur op zijn man-zijn. Als dat echt een probleem is, waarom nodig je iemand dan uit voor een kennismaking? Daarbij klikt het goed met jullie dochter, dat lijkt met het belangrijkste.
Heeft je man ook een probleem met een mannelijke sporttrainer, zwemleraar of meester op school?

80% van het misbruik vindt plaats door bekenden: ooms, buurmannen, een coach, leraren... de ouders hebben kennis gemaakt met deze mensen/mannen. Hadden er waarschijnlijk een leuke klik mee. Alle vertrouwen in. Daar zit het probleem: Je kunt vooraf niet aanwijzen om welke mannen het gaat. Ik snap ook wat je in je volgende post zegt, maar dat stigma wil je toch niet doorbreken met als inzet je eigen kind?

Waarom denkt iedereen meteen aan misbruik als het ergste wat kan gebeuren? Negeren, psychisch/lichamelijk mishandelen, in gevaarlijke situaties brengen... zoveel nare dingen waar zowel man als vrouw zich schuldig aan kan maken. Zoek maar eens op filmpjes van Nannycams. Moet je kijken hoeveel vrouwen dat zijn die zich schuldig maken aan de meest vreselijke dingen.

Ik vind het raar dat je geen mannelijke oppas wilt uit angst voor misbruik, maar dan wel een vrouw kiest en over bovenstaande risico's heenstapt. Als je angst hebt dat er iets naars gebeurd, zou ik helemaal geen onbekende oppas in huis halen. 

Doemijdieglazenbol schreef op 11-10-2021 om 08:33:

ik word echt verdrietig als ik dit zo lees en vraag me bijna af waarom sommigen hun eigen partner, familie etc wel vertrouwen als die tijd doorbrengen met hun kind. Een bekende is immers een bekende en ik vermoed dat de mannelijke oppas minder vaak “dader” is dan een van de eigen ouders.

Er zijn ook echt maar heel weinig mannen die als oppas werken natuurlijk, dus die vergelijking gaat niet op. En als iemand een tijdje oppast, wordt het toch ook gewoon een bekende? Mannen die met kinderen werken gaan regelmatig de fout in. Dat zijn natuurlijk ook ideale banen vanuit oogpunt van zo'n kwaadwillende man.

Ik word juist verdrietig als ik lees hoe ontzettend veel kinderen misbruikt worden (we weten niet eens hoeveel en alle schattingen zijn waarschijnlijk te laag, aldus deskundigen) en vraag me regelmatig af waar kinderen eigenlijk nog veilig zijn. We laten als maatschappij zoveel kinderen in de kou staan als het hierom gaat.. Bij familie zijn ze inderdaad vaak ook niet veilig nee.  

Ik weet ook de oplossing niet, maar zou er in ieder geval als ouder alles aan willen doen.

https://www.nu.nl/weekend/5776125/kindermisbruik-is-qua-omvang-en-impact-een-epidemie.html

Lena55 schreef op 11-10-2021 om 08:49:

Waarom denkt iedereen meteen aan misbruik als het ergste wat kan gebeuren? Negeren, psychisch/lichamelijk mishandelen, in gevaarlijke situaties brengen... zoveel nare dingen waar zowel man als vrouw zich schuldig aan kan maken. Zoek maar eens op filmpjes van Nannycams. Moet je kijken hoeveel vrouwen dat zijn die zich schuldig maken aan de meest vreselijke dingen.

Ik vind het raar dat je geen mannelijke oppas wilt uit angst voor misbruik, maar dan wel een vrouw kiest en over bovenstaande risico's heenstapt. Als je angst hebt dat er iets naars gebeurd, zou ik helemaal geen onbekende oppas in huis halen.

Het lijkt me voor een kind makkelijker om aan te geven dat de oppas niet lief of niet aardig is, dan dat er misbruik plaats vind door een verder lieve en aardige oppas. Ik had een afschuwelijke juf op de lagere school die inderdaad negeerde of vals en gemeen was zodra de ouders weg waren, maar daar heb ik toch geen vergelijkbaar trauma van als van misbruik. Maar ik zei niet voor niks dat ik me regelmatig afvraag waar kinderen eigenlijk wel veilig zijn.

Ik ga er van uit dat het kindje oud genoeg is om te praten, anders zou ik sowieso camera's willen.

Ik snap de huiver wel een beetje. Hier hadden we in het begin meisjes als oppas, gewoon, omdat we die in onze vriendenkring hadden gevonden. Pas toen onze dochters oud genoeg waren om goed mee te communiceren, hadden we ook jongens (zoons van goede vrienden). Met die leeftijd had ik daar weinig problemen meer mee: ik vroeg gewoon hoe de oppas geweest was. Meiden waren dol enthousiast, het was echt heel gaaf geweest, stoere dingen gedaan etc.  Dus ik ging er van uit dat er geen ongewenste dingen waren gebeurd, anders waren ze vast niet zo enthousiast geweest. Maar hoe je dat zou moeten peilen bij een jonger kind...