Peuter-topic!

Oh Fiona, wat naar! Iedere 3 kwartie wakker is echt de hel... Ik duim dat het vannacht beter gaat! Als je oorontsteking vermoed, kan je dat wat me doen, of is het uitzitten? Hou jij het nog een beetje vol? 

Krul, fijn dat het slapen weet wat beter gaat! Weglopen is wel vervelend, gelukkig houdt hij je wel in de gaten. Hier wordt er op dit moment om alles gehuild en mag papa ineens niks meer doen. 

Rustig blijven: lukt mij beter dan vriend, maar ik verlies ook echt wel eens mijn geduld. Zeker nu met chronisch slaapgebrek gebeurd het vaker dan ik zou willen. En dat zijn dan ook echt wel eens situaties waar ik later spijt van heb. Dat zeg ik dan ook tegen peuter. Laatste keer dat ik echt uit mijn slof schoot ging over een chocoladecroissantje waar peuter ontzettend moeilijk over zat te doen bij het ontbijt. Ze vindt het heerlijk, maar zat maar te treuzelen en te piepen (zoals bij heel veel eten de laatste tijd). Dit was de druppel: ik verloor mijn geduld, werd boos, sommeerde peuter het gewoon op te eten of ik zou het wegzetten. Peuter in tranen, at met moeite dat croissantje op. En een kwartier later spuugt ze alles weer uit. Ik voelde me de slechtste moeder ooit, kind kan gewoon 'misselijk' nog niet benoemen. 

Napraten doet peuter heel veel, zowel de intonatie als de woorden. Vooral naar baby toe, maar ook zinnen die ik tegen vriend zeg hoor ik woordelijk terug. Ze begint nu scheldwoorden interessant te vinden, dus vriend moet gaan opletten. Hij floept er nog wel eens iets uit als het mis gaat tijdens het koken...

@Maisnon. Wij hadden hier vorige week een vergelijkbare situatie. Peuter was niet lekker en lag op de bank en ze wilde niet eten en ook niet in haar stoel. Deed heel moeilijk. Ik vond dat ze toch minstens er bij moest zitten en misschien zou ze dan iets willen eten. Dus streng en haar in het stoeltje gezet. Op het moment dat ze het bord eten voor haar neus kreeg moest ze spugen. Ja ik voelde mij er ook naar door. Snel maar alles schoongemaakt en haar weer op de bank gelegd. De volgende dag hebben we haar lekker laten liggen toen ze zei dat ze niet wilde eten. 

Peuter was gisteren half in paniek toen we terug kwamen van boodschappen doen en papa niet in de huiskamer zat. Man zat boven en kwam naar beneden en vroeg dus aan haar of ze hem zo had gemist. Nee ze had hem gewoon nodig om een koekje mee te eten . Ik had in de supermarkt gezegd dat ze thuis wel een koekje mocht. Ik koop meestal van die pakken waar ze per twee in verpakt zitten. Man en peuter delen dus altijd een pakje en blijkbaar is dat dus nu de enigste manier om een koekje te eten.

Sterkte met de nachten Fiona! Hopelijk is het inmiddels weer wat beter en krijgen jullie ook voldoende rust.

Heerlijk die peuter logica Tara!

Peuter is met ons er bij zindelijk. Ze geeft het heel goed aan en al weken geen ongelukjes gehad. Bij poepen vraagt ze nog wel om een luier. Bij KDV en opa's en oma's is nog wel een dingetje. Dan weigert ze naar de wc te gaan. Ze plast niet in haar onderbroek maar bij kdv zeggen ze dat ze dan niet speelt en alleen in een hoekje zit. Dus dan doen ze maar de luier aan en speelt ze weer lekker. Bij opa's en oma's vraagt ze om een luier als ze moet plassen of houdt ze het op tot haar middagdutje.. Een tijdje terug wilde ze ook niet met ons op andere plekken plassen en dat gaat inmiddels goed (bij restaurants, zwembad, etc. laatste weken geen probleem meer geweest) dus het zal wel tijd nodig hebben en komt vast vanzelf goed. We besteden er maar niet te veel aandacht aan.

Peuter is nog steeds niet lekker. De afgelopen twee dagen was ik aan het werk en ging het volgens mijn man wel goed met haar, maar vandaag is het weer helemaal mis. Ze heeft echt pijn denk ik en grijpt ook naar haar oren. De huisarts is dicht vandaag maar als ze morgen nog zo ziek is bel ik wel even voor overleg.

We hebben haar de afgelopen nachten een zetpil gegeven en ze heeft bijna doorgeslapen. Dat is wel een signaal dat ze dus inderdaad pijn heeft.

Tara en Maison, wat kan je je dan schuldig voelen he? Maar we doen allemaal gewoon ons best en je kunt ook niet altijd alles weten. Ik moet denken aan een situatie van toen ik zelf nog kind was, een jaar of 4/5 denk ik. Ik kon/wilde niet uit de auto lopen en zei tegen mijn moeder dat ik niet kon lopen. Mijn moeder werd heel boos omdat ik zo treuzelde. Ik zei toen zelf ‘volgens mij slaapt mijn been, het voelt alsof er zand in zit’. Ik had mijn moeder wel eens horen zeggen over een ‘slapend been’ maar ik wist op die leeftijd natuurlijk nog niet hoe dat voelde. Mijn moeder voelde zich toen ook heel schuldig.

Vitamientje, wat goed van de zindelijkheid! Hoe oud is ze nu? Het zal vast uiteindelijk ook goed komen als jullie er niet bij zijn hoor. Werkt een beloningssysteem bij de opa’s en oma’s? Bijvoorbeeld een sticker als ze probeert de plassen? En dan benoemen dat ze niet hoeft te plassen, maar alleen moet proberen?

Wij zijn er nog helemaal niet mee bezig, peuter heeft zelfs nog nooit op het potje gezeten. Ik zie er nogal tegenop. Aan de andere kant hebben we de oudste toen 1,5 jaar lang op het potje gezet maar was ze uiteindelijk in 1 dag zindelijk toen ze er eenmaal aan toe was.

Dochter begint steeds beter te praten. Vanmiddag rolde er opeens uit “Ik vind het echt niet lekker”. Ik was trots en geërgerd tegelijk 

@Fiona, wat naar. Heb je de huisarts inmiddels kunnen bereiken? Grappig he die uitspraken. Ik kan daar zo van genieten. 

@Vitamientje, goed zeg van de zindelijkheid. Ik denk dat het vanzelf wel komt bij opa en oma en opvang. Misschien moet ze nog een beetje zelfvertrouwen krijgen. Ik vond de periode van zindelijk worden niet echt fijn. Je moet toch rekening houden met ongelukjes onderweg of op een andere plek (was bang dat ze bijv in de auto ging plassen of midden in de winkel). Nu heeft ze heel af en toe nog een ongelukje, maar dit is meestal thuis. 

Verder gaat heel goed met dochter. Even alleen spelen gaat steeds beter. Eten gaat ook iets beter. We merken dat het helpt als ze mee helpt koken ipv tv kijken vlak voor het eten.
Ik had laatst wel een 'opvoed discussie' met mijn moeder. Dochter is 1 keer per week bij opa en oma. Mijn moeder was vroeger kleuterjuf en heeft wat dat betreft dus ervaring met jonge kinderen, maar daarmee ook een mening. Alleen is die mening soms wat ouderwets in mijn ogen. Ze probeert ons dan te helpen door adviezen te geven. Ze had bijvoorbeeld een beloningssysteem gemaakt voor dochter om beter aan tafel te zitten tijdens het eten. Lang verhaal kort, het werkte gewoon niet echt op de manier die zij bedoeld had dus gebruikten we het niet/anders. Dat vond mijn moeder duidelijk niet zo leuk. Zo zijn er nog een paar dingetjes. Ik heb het er inmiddels met mijn moeder goed over gesproken. Wij doen dingen gewoon anders. Maar ik merk toch dat ik me nu meer bewust ben van hoe ik reageer op dochter als zij erbij is en dat vind ik stom van mezelf. Is er enige herkenning bij jullie? Of kan het jullie echt niets schelen?

@Navyblue. Hier gelukkig weinig ervaring met opvoeding advies van familie. We zien ze ook niet zo heel vaak op het moment. Mijn moeder zegt nog wel eens van die dingen als dat ik terug moest bijten toen ik door toen dreumes gebeten werd. Dat advies heb ik lekker genegeerd. Het bijten is gewoon prima over gegaan.  

Zindelijk worden is hier weer heel erg naar de achtergrond verdwenen. Toen ze ziek was niet veel aandacht aan besteed en momenteel heeft ze er geen interesse in. Ze wil ook niet meer samen naar het toilet. Het zal wel weer komen. 

We hebben alvast een verjaardagscadeau gekocht voor dochter. Straks als de postbode komt moet ik het pakje alleen wel snel laten verdwijnen. Ze krijgt een Duplo trein. De aanbieding was te goed om het niet alvast te doen. Het duurt alleen nog 4 maanden voor ze jarig is. Man had het eerst als Sinterklaas cadeau in gedachten, maar daar vonden we het beide een te groot cadeau voor. Vorig jaar hadden we ook maanden van tevoren haar cadeau al in huis. 

Ze slaapt al tijden niet meer tussen de middag en als ze het wel doet kan ze 's avonds niet goed in slaap vallen. Alleen nu ze naar de peuterspeelzaal gaat is ze die dagen heel erg moe in de middag. Begrijpelijk natuurlijk. Ze geeft zelf aan dat ze wil uitrusten of ze ligt gewoon ineens op de bank te slapen. Niet laten slapen is geen optie. Dan is echt helemaal niks meer goed. Maar dan in het in de avond dus weer feest. Niet veel aan te doen vrees ik, maar wel irritant.

Laatst was het wel grappig. Ze kon niet slapen en riep steeds. Meerdere keren haar weer toegedekt. Roept ze nog eens. Dus ik vraag terwijl ik halverwege de trap ben wat er is. Het antwoord was dat ze in het grote bed lag, want daar wilde ze slapen. Als ze nou niet had geroepen had ze daar kunnen blijven liggen en hadden we het pas gemerkt als we zelf naar bed gingen. 

@Vitamientje. Ze komt niet vaak uit bed gelukkig. Meestal roept ze gewoon van uit haar eigen bed. Soms heeft ze wel het licht aan gedaan, maar het knopje zit ook net naast haar bed. Ze was niet alleen in ons bed gaan liggen, maar ze had ook haar eigen dekbed en knuffels mee genomen.  

Haha zelfs haar dekbed en knuffels meegenomen. Heerlijk.

Heerlijk Tara, dat ze al haar spulletjes opgepakt heeft om in jullie bed te gaan liggen. Als ze het nu niet verklapt had... Ik herken dat van dochter, die kondigt altijd aan dat ik even de andere kant op moet kijken (want dan gaat zij uets stouts doen).

Hier komt dochter ook nooit uit bed. Alleen als Sam oranje is om een boekje te pakken, en als hij groen is komt ze naar ons. Oh, en sinds kort roept ze niet meer als ze moet plassen, maar gaat ze helemaal zelf op het potje 

Tara, bij dat middagslaapje, is het ook bal 's avonds als je haar een kwartiertje laat slapen? Soms kan dat net genoeg zijn om de dag door te komen, maar kunnen ze 's avonds dan nog wel inslapen.

Opvoedadvies van opa's en oma's lijkt me lastig! Dat komt hier eigenlijk niet voor. We hebben helaas nog maar één van de grootouders over, en die is niet geneigd zich te bemoeien met hoe we onze kinderen opvoeden. Ik ben wel blij dat hij wel consequent is en niet makkelijk toegeeft aan dochter. Dat doen wij ook niet. Maar bij opa komt het er zo vanzelfsprekend uit dat het ook nooit een probleem is voor haar.

Even klagen hoor.

Pffff het was weer zo'n drama vanochtend bij uit bed gaan. Dan wil ze niks, niet aankleden, de luier niet uit, ik moest naast haar zitten aan tafel terwijl papa daar al zit. Ze heeft eerst op de grond in de kamer gelegen, maar uiteindelijk toch aan tafel boterham gegeten.

Wat kan ze zichzelf toch zo in de weg zitten. Als het niet gaat zoals het in haar hoofd zit... Pff.

Wat vervelend zijn die momenten hè, Vitamientje? Zo is peuterdochter bijna altijd,, het is echt een driftig meisje. Mijn oudste had dat soort buien zelden, maar jongste heeft echt bijna alleen maar van die dramabuien, de hele dag door. We worden er echt gek van, oudste zet vaak maar een koptelefoon (zo'n anti-herrie-ding) op om het gehuil minder te horen. Ze is lief hoor, maar soms.. We proberen het maar zoveel mogelijk te negeren of haar af te leiden, maar dat helpt maar zelden.

Lastig Vitamientje. Wel herkenbaar, hoewel ik het idee heb dat het minder wordt. Maar vanochtend had dochter ook zo'n ochtend waar niks goed was. Ze was voor haar doen ook te vroeg wakker (5:30 uur) dus dat hielp ook niet mee. 

Wel heftig Fiona, om dit de hele dag zo te hebben. Hopelijk wordt het minder met de tijd.