(On)gewenst zwanger
Is er iemand die zichzelf herkent in mijn verhaal. Ik kan weinig soort gelijke verhalen vinden. Ik ben een vrouw van 32 en hieronder lees je mijn verhaal.
Mijn (inmiddels ex) vriend en ik hadden na een relatie van 10 jaar besloten om de volgende stap te zetten. Hij gaf al een aantal jaar aan klaar te zijn voor kinderen maar ik twijfelde nog omdat ik het best een grote stap en verantwoordelijkheid vond. Toen ik 32 werd heb ik de keuze gemaakt om niet langer te wachten omdat ik diep in mijn hart voelde dat ik met hem samen een gezin wilde stichten. Na een half jaar bezig te zijn verbrak mijn (ex)vriend ineens onze relatie met daarbij de mededeling dat dit wellicht al jaren zo voelde en echt niet meer verder wilde. Ik was ontroostbaar omdat ik het niet zag aankomen en ook niet begreep met alle toekomstplannen die er lagen. Een kleine maand later kwam ik er tot overmaat van ramp achter dat ik al 2 maanden zwanger was. Ik ben dus zwanger geworden voor hij onze relatie verbrak. Ik ben nu 9 weken zwanger en heb de keuze voor een abortus of ervoor te kiezen om het alleen te doen. Persoonlijk vind ik dit een onmogelijke keuze omdat beide niet goed voelen om andere redenen. Hij zegt wel zijn verantwoordelijkheid als vader te willen nemen maar ik zal er dan toch het grootste gedeelte alleen voor staan. Ik heb al veel gepraat met vrienden/dokter etc en informatie op internet opgezocht maar ik kan maar geen besluit nemen. Ik voel ergens diep van binnen dat ik het niet wil in deze situatie omdat we er samen voor kozen en dat nu niet meer het geval is. Maar door mijn leeftijd (32) ben ik ook bang dat het er nu wellicht nooit meer van komt en heb uiteindelijk ook de wens om een gezin te stichten. Wat me momenteel erg tegenhoud is het idee dat je je eigen kindje het leven niet gunt en dat verscheurd me van binnen. Ik ga morgen naar het fiom dus ik hoop dat ik daar wat aan ga hebben.Iemand met een soort gelijk verhaal of tips/adviezen?
Ik hoop dat je veel goede adviezen krijgt.
Persoonlijk zou ik gaan voor abortus omdat je anders een kind krijgt dat bij de geboorte al in een situatie zit van gescheiden ouders en je graag een gezin wilt. Je bent 32, dat is helemaal niet te oud om nog op natuurlijke wijze zwanger te geraken, daarnaast zou een huidige volbrachte zwangerschap misschien wel een bezwaring zijn voor je toekomstige relatie.
Dit is misschien hard om te horen, maar voor mij als man zou je direct enkele punten achter liggen als ik weet dat je al een kind hebt in co-ouderschap. Sorry, maar dit is echt ook iets waar mannen rekening mee houden.
Durf jij te vertrouwen op vage uitspraken over “verantwoordelijkheid nemen” van iemand die eerder heeft aangetoond niet te staan voor wat hij zegt?
Hij gaf al jaren aan kinderen te willen, jullie proberen samen een kind te krijgen, en ineens is het gevoel al jaren weg en neemt hij de benen? Op zo’n windvaan zou ik niet willen bouwen hoor. Straks heb je met veel moeite een regeling bedacht voor omgang en financiën, en na een half jaar bedenkt hij zich…..
Als je het kind wil, ga er dan vanuit dat je er alleen voor staat en dan is alles wat hij nog doet meegenomen. En als je die situatie niet wil, wacht dan tot je een kerel tegenkomt waar wel op te bouwen is.
(en letterkoekje, lees nog even goed die posting van Neweve)
Temet schreef op 12-07-2023 om 10:17:
Er zijn natuurlijk veel ouders die in hun eentje een kind opvoeden. Het kan gewoon. Het kan soms zelfs makkelijker zijn dan een kind opvoeden samen met de andere ouder, als de verhouding met die andere ouder moeizaam is.
Het kan natuurlijk, maar ‘gewoon’ zou ik het toch niet per definitie willen noemen. Het is enorm intensief om alleenstaand ouder te zijn gedurende de hele opvoeding (mijn kinderen waren 3 en 0 toen hun vader het gezin verliet). Als de vader constructief meeoudert, je een goed sociaal netwerk hebt, en je kind niet al te veel complicaties meebrengt, is het, zeker met eentje, waarschijnlijk prima te doen. Maar als de verwachting is vader niet betrouwbaar meedoet of zelfs zand in de machine strooit en je geen netwerk hebt waar je een beroep op kunt doen, ook in geval van complicaties, zou ik me heel serieus achter de oren krabben of je hieraan moet beginnen. Als je eenmaal kinderen hebt, zit er niks anders op. En begrijp me niet verkeerd: ik had mijn kinderen niet willen missen. Maar als ik nog maar net zwanger was, zou ik er heel anders naar gekeken hebben. Voor de kinderen is het ook een gecompliceerde manier om op te groeien als hun ouders niet gemakkelijk met elkaar omgaan en elkaar niet vertrouwen. Ik had dit niet gewild voor mijn kinderen en ze hebben het zelf met periodes ook echt wel als een last ervaren. En dan is het bij ons zelfs nog behoorlijk binnen de perken gebleven qua conflicten en wrijving. Het kan zijn dat het gemakkelijker is om de opvoeding alleen te doen dan met een ingewikkelde partner maar ook gescheiden kan een ingewikkelde ouder nog voor veel overlast zorgen, zeker ook voor de kinderen. Het is voor mij eerder de vraag of je dat een kind moet willen aandoen, als je nog terug kan.
Tja in mijn persoonlijke visie, dus puur voor mijzelf, vind ik altijd dat de keuze voor een kind zo groot is, dat er niet voor te kiezen is met de argumenten van je hoofd. Mijn hart heeft de eindstem daar in gehad.
Mijn kind kwam ook in bijzonder lastige omstandigheden waar anderen er niet voor zouden hebben gekozen. En ja, het was niet altijd makkelijk en ik heb ook dingen voor moeten laten. Maar het is nu, na bijna 23 jaar, wel het mooiste wat het leven mij heeft gegeven.
Houd me ten goede: daarmee zeg ik niet dat je het kindje maar moet laten komen. Want jouw leven is ook een leven.
Moirmel schreef op 12-07-2023 om 13:18:
Ik hoop dat je veel goede adviezen krijgt.
Persoonlijk zou ik gaan voor abortus omdat je anders een kind krijgt dat bij de geboorte al in een situatie zit van gescheiden ouders en je graag een gezin wilt. Je bent 32, dat is helemaal niet te oud om nog op natuurlijke wijze zwanger te geraken, daarnaast zou een huidige volbrachte zwangerschap misschien wel een bezwaring zijn voor je toekomstige relatie.
Dit is misschien hard om te horen, maar voor mij als man zou je direct enkele punten achter liggen als ik weet dat je al een kind hebt in co-ouderschap. Sorry, maar dit is echt ook iets waar mannen rekening mee houden.
Niet alle mannen denken zo trouwens. De vijver zal wat kleiner zijn maar er zijn nog mannen die dit geen probleem vinden. Ik dacht trouwens dat Moirmel zelf ook een stiefkind heeft.
Nick90 schreef op 12-07-2023 om 15:58:
[..]
Niet alle mannen denken zo trouwens. De vijver zal wat kleiner zijn maar er zijn nog mannen die dit geen probleem vinden. Ik dacht trouwens dat Moirmel zelf ook een stiefkind heeft.
Heb inderdaad ook een stiefzoon, maar daarnaast heb ik ook nooit een kinderwens gehad (heb dus ook geen kinderen zover ik weet).
Voor mij speelt dit dus geen rol, maar ik kan me goed voorstellen dat dit voor mannen met een kinderwens anders ligt.
Ik denk dat een keuze voor/tegen abortus een matter of the heart is. Want er zijn altijd argumenten voor of tegen te bedenken. Uitzonderlijke extremen daargelaten, maar ik denk dat je in veel situaties kunt zorgen dat het je lukt om het kind te laten komen en ervoor te zorgen. Net zoals ik ook denk dat je in veel situaties kunt kiezen voor een abortus en er vrede mee kunt hebben.
Sterkte!
Uiteindelijk wel ja. Ik zou het denk ik niet kunnen, een abortus. Zeker niet als er een kinderwens is. Hoewel ik voor mezelf rond mijn 21e al had besloten dat ik niet bij voorbaat een kind alleen wilde krijgen. Maar als het er dan is, ook al is het nog pril...dat is een keuze met je hart.
Tenzij je echt in een onmogelijke situatie zit.
Een eventuele toekomstige situatie zou ik geen rekening mee houden. Niet dat dat niet kan komen, maar iemand die mijn kind niet accepteert is bij mij aan het verkeerde adres hoor. Dan is het ofwel mij plus kind ofwel helemaal niks.
Moirmel schreef op 12-07-2023 om 13:18:
Ik hoop dat je veel goede adviezen krijgt.
Persoonlijk zou ik gaan voor abortus omdat je anders een kind krijgt dat bij de geboorte al in een situatie zit van gescheiden ouders en je graag een gezin wilt. Je bent 32, dat is helemaal niet te oud om nog op natuurlijke wijze zwanger te geraken, daarnaast zou een huidige volbrachte zwangerschap misschien wel een bezwaring zijn voor je toekomstige relatie.
Dit is misschien hard om te horen, maar voor mij als man zou je direct enkele punten achter liggen als ik weet dat je al een kind hebt in co-ouderschap. Sorry, maar dit is echt ook iets waar mannen rekening mee houden.
Dus een kind aborteren om meer kans te maken bij mannen? Ik geloof dat echt liever alleen bleef dan, partnertechnisch gezien.
MRI schreef op 13-07-2023 om 18:23:
[..]
Dus een kind aborteren om meer kans te maken bij mannen? Ik geloof dat echt liever alleen bleef dan, partnertechnisch gezien.
Nou inderdaad, die kerels die daar op afhaken hoef je toch sws niet lijkt me.
Mischa83 schreef op 13-07-2023 om 18:27:
[..]
Nou inderdaad, die kerels die daar op afhaken hoef je toch sws niet lijkt me.
Jij denkt dat de mannen die afhaken op deze situatie de verkeerde zijn?
Laten we eens vooruitspoelen met een man die wel deze relatie aangaat: ze trouwen, zijn een tiental jaar samen, hij krijgt een band met zijn stiefzoon en vervolgens gaan ze scheiden. Gevolg: hij is zijn partner kwijt, hij is zijn stiefzoon kwijt (want geen enkele biologische band) en hij mag nog eens de helft van zijn bezittingen afstaan.
Daarom ligt deze vrouw dus een punt achter: jij wilt dat een andere man instaat voor de opvoeding van een kind dat niet van hem is en vervolgens zou je zomaar kunnen besluiten om de uitweg te nemen zonder dat hij recht heeft op iets.
Sorry, maar het zijn de mannen die het risico nemen in deze situatie.
Moirmel schreef op 13-07-2023 om 21:49:
[..]
Laten we eens vooruitspoelen met een man die wel deze relatie aangaat: ze trouwen, zijn een tiental jaar samen, hij krijgt een band met zijn stiefzoon en vervolgens gaan ze scheiden. Gevolg: hij is zijn partner kwijt, hij is zijn stiefzoon kwijt (want geen enkele biologische band) en hij mag nog eens de helft van zijn bezittingen afstaan.Daarom ligt deze vrouw dus een punt achter: jij wilt dat een andere man instaat voor de opvoeding van een kind dat niet van hem is en vervolgens zou je zomaar kunnen besluiten om de uitweg te nemen zonder dat hij recht heeft op iets.
Sorry, maar het zijn de mannen die het risico nemen in deze situatie.
Zo, dat is veel nonsens in een bericht.
Allemaal te ondervangen door goede huwelijkse voorwaarden. Daarbij is er in het huidige huwelijksrecht maar een gedeeltelijke gemeenschap van goederen: alleen dat deel wat tijdens het huwelijk verworven is. Wat je daarvoor had blijft van jou.
Na 10 jaar is er wel een band en daarmee ook recht op een omgangsregeling.
Moirmel schreef op 13-07-2023 om 21:49:
[..]
Laten we eens vooruitspoelen met een man die wel deze relatie aangaat: ze trouwen, zijn een tiental jaar samen, hij krijgt een band met zijn stiefzoon en vervolgens gaan ze scheiden. Gevolg: hij is zijn partner kwijt, hij is zijn stiefzoon kwijt (want geen enkele biologische band) en hij mag nog eens de helft van zijn bezittingen afstaan.Daarom ligt deze vrouw dus een punt achter: jij wilt dat een andere man instaat voor de opvoeding van een kind dat niet van hem is en vervolgens zou je zomaar kunnen besluiten om de uitweg te nemen zonder dat hij recht heeft op iets.
Sorry, maar het zijn de mannen die het risico nemen in deze situatie.
Nogmaals: een kind aborteren omdat je minder kans op een man zou hebben? In mijn wereld een absurde reden.
Ysenda schreef op 13-07-2023 om 22:23:
[..]
Zo, dat is veel nonsens in een bericht.
Allemaal te ondervangen door goede huwelijkse voorwaarden. Daarbij is er in het huidige huwelijksrecht maar een gedeeltelijke gemeenschap van goederen: alleen dat deel wat tijdens het huwelijk verworven is. Wat je daarvoor had blijft van jou.
Na 10 jaar is er wel een band en daarmee ook recht op een omgangsregeling.
Laat me nogmaals lachen: jij denkt echt dat een man in zijn achterhoofd niet denkt dat hij in dit kind dat niet van hem is, dat hij daar tijd, geld en opvoeding in gaat moeten steken?
Wees maar zeker dat hij dit in berekening neemt en ik buig dan ook voor alle mannen die het stiefouderschap serieus hebben opgenomen.
MRI schreef op 13-07-2023 om 22:26:
[..]
Nogmaals: een kind aborteren omdat je minder kans op een man zou hebben? In mijn wereld een absurde reden.
Je aborteert geen kind, je laat een klompje cellen weghalen.