Gepland zwanger maar nu wil partner er niks meer van weten
Hoi allemaal.
Omdat ik nog nergens mijn verhaal kwijt kan omdat het nog heel pril is, wil ik hier mijn hart luchten.
Ik ben al moeder van 2 kinderen en dacht altijd dat ik hierna ook klaar was.
Echter heb ik sinds anderhalf jaar een nieuwe relatie en hij heeft ook 2 kinderen. Hij is aantal jaar geleden gesteriliseerd en dus was de vraag wel of geen kinderen nooit een issue.
Echter was ik na een tijdje toch zwanger, en ja echt van hem. Uiteraard schrokken we hier allebei van en had het echt heel lang nodig om het te laten landen of onze weg in te vinden. Deze zwangerschap is op een miskraam uitgelopen, maar toen realiseerde zowel mijn vriend als ik dat we beide eigenlijk nog wel een kinderwens hebben.
We hebben het er toen uitgebreid over gehad en alles besproken en kwamen al snel tot de conclusie dat mocht het nog een keer lukken dat we het echt wilde een dat er we er samen voor zouden gaan. Vanaf toen ben ik bewust mijn ovulatie gaan bijhouden en hebben we bewust op bepaalde vruchtbare dagen seks gehad.
Hij kon niet wachten tot het zou lukken of om mij zwanger te zien.
Inmiddels weet ik sinds dinsdag dat ik dus wederom zwanger ben van hem. En waar hij maandagavond niet eens kon wachten tot ik een test kon doen want ik voelde wel veel bekende dingen dus mijn vermoeden was heel sterk, is hij vanaf dinsdag compleet omgedraaid.
Hij zit sinds vorige week met een burnout thuis en dus schieten zijn emoties nu alle kanten in. Maar hij zegt nu gewoon glashard dat hij geen zwangere vriendin wil, het kind niet wil nu niet en nooit niet. En dat hij het ook nooit gewild heeft. Hij verwacht nu van mij dat ik een abortus laat uitvoeren en als ik het laat komen dan is het mijn keus en trekt hij zijn handen er vanaf en neemt hij totaal geen verantwoordelijkheid. Hij verwijt mij nu zelfs dat ik met een ander iets zou hebben gedaan want hij is gesteriliseerd dus het kan niet van hem zijn. Dit is echt de grootste onzin en dat weet hij zelf ook.
Hij is nu zo onredelijk en zet mij voor een onmogelijke en onmenselijke keuze. Hij weet dat ik in het verleden en abortus heb gehad en wat voor klap dat mij heeft gegeven en hij dwingt me nu bijna om weer die keuze te maken.
Hij geeft daarbij ook aan dat, ook al zal ik voor abortus kiezen dat hij niet mee gaat en er niks mee te maken hebben een me dus ook dan niet zal steunen. Allemaal over het mom van ik ben overspannen en kan het er niet bij hebben.
Nu snap ik dat een groot deel van wat hij nu zegt door zijn burnout komt, en dat je in een burnout behoorlijk egoïstisch bent, maar ik weet nu zelf gewoon niet meer wat ik moet denken of doen.
Het voelt alsof ik al die tijd voorgelogen ben toen hij zei dat het zijn grote droom was. En nu laat hij mij keihard in de steek en voel ik me enorm alleen en eenzaam.
Wat kan ik nog doen?
En probeer te visualiseren hoe je leven er mogelijk uit ziet met 3 kinderen alleen. Jij bent bekaf, want staat er alleen voor en bovendien emotioneel leeggetrokken door de hele situatie. Je hebt 2 oudere kinderen die hun moeder nu keihard nodig hebben.
Daarnaast heb je een baby van een man die je mogelijk het liefst nooit meer tegenkomt. Dan kan er later nog vanalles aan vervelend getrouwtrek komen met deze man over de baby die hij niet wilde. Omdat hij bijv. overal in dwars gaat liggen.
Probeer vooral te visualiseren wat zou kunnen zijn. Want reken er maar op dat je een hele andere bevalling, kraamtijd en babytijd gaat hebben dan wat eerst zou zijn. En dat dat voor je huidige kinderen een enorme impact kan geven. Denk verder dan de baby. Denk ook aan rust, veiligheid, voorspelbaarheid voor de kinderen die je al hebt. Je bent de beste moeder, als je je bestaande kinderen op nummer 1 kunt zetten. Als je dan nog meer dan genoeg energie, emotionele, financiele en stabiele ruimte hebt, zeg ik, ga ervoor en anders, denk er heeeeel goed over na.
Tijdens een burn-out raak je het contact met de werkelijkheid niet ineens kwijt. Hier is meer aan de hand.
Ik zou zijn familie inlichten over zijn psychische toestand. Niet alleen zodat iemand hem dan kan helpen, maar ook omdat hij ook nare dingen over zijn eigen kinderen zegt. Ik zou dat als moeder graag willen weten.
Heel veel sterkte met het nemen van een beslissing.
To, ik vraag mij af of hij zich wel echt heeft laten steriliseren. Zo snel 2x zwanger in korte tijd, doet mij vermoeden dat zijn verhaal niet klopt. De kans is alleen aanwezig in de eerste 3 maanden na sterilisatie. Er wordt 3 maanden na de ingreep een nazorg controle gedaan, waarbij de zwemmers worden geteld om te kijken of de procedure gelukt is. De ingreep wordt herhaald wanneer er toch nog zwemmers zijn. Er zit dus een controle achter. Wat je vriend je voorspiegeld kan volgens mij niet kloppen. Je kan niet van hem zwanger raken als hij echt deze procedure heeft doorgemaakt incl. nacontrole. Hij liegt.
Een arts legt het uit:
Ik raad je aan om voor jezelf te kiezen. Iemand opperde hulp van een psycholoog. Ik denk zelf dat je bij het Fiom sneller terecht kunt
Welke keuze je ook voor jezelf maakt. Ik zou je relatie als voorbij beschouwen. Je partner is onstabiel en heeft nogal wat te verbergen.
Maya81 schreef op 07-10-2021 om 22:53:
[..]
Tja daar had hij eerder over na moeten denken. En al helemaal niet nu mij de schuld in de schoenen schuiven en zich totaal overal van distantiëren. Het minste wat hij nu kan doen is mij steunen, mee gaan naar de huisarts, de verloskundige of abortuskliniek of wat dan ook. Hij was ook zo volwassen en groot om zijn deel aan de zwangerschap te leveren dan moet hij zich nu niet als een klein kind gaan gedragen.
Kan het niet zijn dat hij zich in jouw enthousiasme heeft laten meeslepen? Hij heeft zichzelf niet voor niks laten steriliseren destijds toch?
BlueHeart schreef op 08-10-2021 om 06:25:
[..]
Kan het niet zijn dat hij zich in jouw enthousiasme heeft laten meeslepen? Hij heeft zichzelf niet voor niks laten steriliseren destijds toch?
Hier is geen sprake van een steralisatie.
Wat een afschuwelijke situatie. Ik zou in deze situatie geen kind op de wereld willen zetten. Diyer beschrijft goed waarom dit geen goed plan zou kunnen zijn. En nu het nog zo pril is, gaat het om een overtijdbehandeling als je de zwangerschap zou afbreken. Je hebt dan in elk geval geen 5 dagen bedenktijd.
Ik bleek zelf jaren geleden zwanger, toen ik in het ziekenhuis was om gesteriliseerd te worden. Mijn situatie was dus totaal anders dan die van jou, maar ik herinner me de wanhoop nog goed en het gevoel dat ik er alles voor over had om niet in deze situatie te zitten. Ik ‘hoopte’ ook op een miskraam, zodat ik geen keuze hoefde te maken. Maar helaas moet je toch zelf een beslissing nemen. Ik heb destijds voor een abortus gekozen.
Wat het voor jou nog complexer maakt, is het gedrag van je vriend. Erg extreem en zorgwekkend, maar naar jou toe ook heel grillig en naar. Ik zou voor nu de relatie even laten en daar, nadat je hebt besloten wat je met de zwangerschap doet, pas een beslissing over nemen.
Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid.
Viva-amber schreef op 08-10-2021 om 06:17:
To, ik vraag mij af of hij zich wel echt heeft laten steriliseren. Zo snel 2x zwanger in korte tijd, doet mij vermoeden dat zijn verhaal niet klopt. De kans is alleen aanwezig in de eerste 3 maanden na sterilisatie.
Dat klopt niet. Heel af en toe (bij 0.3 procent van de gesteriliseerde mannen ongeveer) is er sprake van spontaan herstel; de zaadleiders groeien dan weer aan elkaar. https://www.thuisarts.nl/sterilisatie-bij-man/ik-ben-man-en-overweeg-sterilisatie
Piratenkoningin schreef op 08-10-2021 om 06:39:
[..]
Dat klopt niet. Heel af en toe (bij 0.3 procent van de gesteriliseerde mannen ongeveer) is er sprake van spontaan herstel; de zaadleiders groeien dan weer aan elkaar. https://www.thuisarts.nl/sterilisatie-bij-man/ik-ben-man-en-overweeg-sterilisatie
Dat is wel een hele kleine kans hoor. Bijna net zo iets als door de pil zwanger. De kans is groter dat het verhaal van deze meneer niet klopt.
Viva-amber schreef op 08-10-2021 om 06:29:
[..]
Hier is geen sprake van een steralisatie.
Ik heb daar ook een hard hoofd in, de tijdlijn is wel erg kort allemaal.
Inderdaad
Ik vind de (verdenking van) psychiatrische problemen eigenlijk een hele goede reden om een zwangerschap niet door te zetten. Oók als je partner wel zou willen.
yette schreef op 08-10-2021 om 07:15:
Ik vind de (verdenking van) psychiatrische problemen eigenlijk een hele goede reden om een zwangerschap niet door te zetten. Oók als je partner wel zou willen.
Dat is inderdaad heel verstandig.
BlueHeart schreef op 08-10-2021 om 06:25:
[..]
Kan het niet zijn dat hij zich in jouw enthousiasme heeft laten meeslepen? Hij heeft zichzelf niet voor niks laten steriliseren destijds toch?
Nee hij heeft juist mij doen na laten denken of ik toch ook niet nog een kindje wilde. Hij heeft de eerste aanzet gegeven en er is bij mij echt nog wel een tijd overheen gegaan voor ik er in mee ging.
BlueHeart schreef op 08-10-2021 om 06:25:
[..]
Kan het niet zijn dat hij zich in jouw enthousiasme heeft laten meeslepen? Hij heeft zichzelf niet voor niks laten steriliseren destijds toch?
Nee hij heeft juist mij doen na laten denken of ik toch ook niet nog een kindje wilde. Hij heeft de eerste aanzet gegeven en er is bij mij echt nog wel een tijd overheen gegaan voor ik er in mee ging.
Viva-amber schreef op 08-10-2021 om 06:41:
[..]
Dat is wel een hele kleine kans hoor. Bijna net zo iets als door de pil zwanger. De kans is groter dat het verhaal van deze meneer niet klopt.
Geen enkele anticonceptie is 100% en dat weet ik. Ik heb ook getwijfeld of hij wel echt gesteriliseerd zou zijn na de eerste keer en de miskraam. Maar ik heb toen de testresultaten gezien. De kans is klein maar blijkbaar hoort hij bij het hele kleine percentage waarbij het wel zo is. Het is alleen vervolgens wel heel makkelijk van de man om te zeggen dat het niet zijn probleem is. Van een 16jsrige is het ook niet goed maar ergens nog te begrijpen. Van een man eind 30 mag je toch verwachten dat hij zijn verantwoordelijkheid neemt.
To, wat weet je over zijn historie, de reden van zijn scheiding. Heb je zijn ex weleens gesproken? Wat voor regeling heeft hij met de kinderen uit zijn eerste relatie?