Korte opname of niet? Help

Het is toch winst dat hij samen in therapie wil? Mss vallen dat toch de schellen hem van de ogen hoe jij er aan toe bent. Je kunt ook in therapie beslissen niet samen verder te gaan, maar ik hoop voor je dat de basis voor je kinderen dan beter is.

Ach Onlyhuman, wat een ingewikkelde situatie toch.
Je zeikt absoluut niet en moet je niet verontschuldigen. 
Heb je het hier met je behandelaar over? 
En heb je afspraken gemaakt, over wat te doen als je je zo slecht voelt? 

Onlyhuman schreef op 05-05-2024 om 20:26:

hij wil therapie om onze relatie te redden. Die er nooit was. We zijn nooit intiem geweest. Hij doet overdag nooit een poging en bewaard het voor de momenten dat ik het niet doorheb. Dat na een verleden van misbruik in jeugd kan ik hem niet vergeven. En ik kan hem nooit geven wat hij wil en daar mag hij gefrustreerd over zijn maar veranderd niet. Dus waarvoor dan therapie.. dit zegt hij steeds als ik hem betrap op iets ergs. Beloofd therapie hulp etc te zoeken. En doet het vervolgens nooit. Om me wel een aanzoek vervolgens te doen in bijzijn kinderen terwijl we giga ruzie hadden over die foto’s en wederom niet romantisch samenzijn. Het klinkt zo stom allemaal

Wat je man doet is strafbaar. Je zou aangifte kunnen doen. 

Bij huiselijke geweld kan er besloten tot een huisverbod. Dan mag iemand een aantal dagen niet in zijn eigen huis verblijven

Https://www.slachtofferhulp.nl/gebeurtenissen/huiselijk-geweld/

op deze website staat veel meer informatie.

Wat ontzettend goed van je dat je er even weggestapt bent nadat hij je heeft aangerand. Want dat is het, wat hij doet.
Kun je je voorstellen dat je, doordat je dit ook al op jonge leeftijd ook hebt moeten meemaken, minder handige manieren van hier mee omgaan hebt? Zoals negeren, of heel hard voor anderen gaan zorgen en nog meer over je grenzen heen gaan? Dat je gaat doen alsof het niet gebeurd is, of denkt dat het je eigen schuld was, omdat de mensen in jouw omgeving dat altijd tegen je gezegd hebben?

Helaas heb ook ik geen toverstaf voor je al zou ik je die zo graag gunnen. Blijf vooral hier vertellen wat er door je heen gaat, als dat je helpt. 

Onlyhuman schreef op 06-05-2024 om 21:40:

Het voelt alsof het mijn schuld is. Dat ik erom vraag. Dat ik mezelf keer op keer in deze positie plaats. Alsof alle schijnveiligheid die ik gecreëerd heb (op wat ik wist dat niet goed was) instort. Naast alle andere dingen die al in m’n hoofd spelen. Ik ben echt doodmoe. Ik zou zo graag van binnen willen kunnen voelen dat hij fout zit, dat mijn oom fout zat, dat dingen niet normaal waren vroeger. Ik bagatelliseer altijd alles. Ik ben walgelijk ik ben stom ik stel me aan. Dit is weer 1 voor het lijstje. En als ik dan lees dat het strafbaar is denk ik alleen maar dat het gebeurd is omdat ik zo stuk ben dat ik gewone relatie niet kan verdragen. Wie vraagt dit nu van een man. Veel zelfhaat

Graag zou ik hier typen dat er niets mis is met jou en dat je prima bent zoals je bent, maar net zoals ik dit weet van mezelf, zou jij dit nooit geloven. Want er is van alles mis met ons; alleen is dit geen vrijbrief om ons te misbruiken. 
Ik hoop dat je ondertussen een veilig onderkomen hebt gevonden, daarnaast hoop ik ook dat je rustig bent en niet de zwaarte in hun leven trekt. Voor buitenstaanders kan dit aanvallend overkomen, maar ik denk dat jij best weet wat ik bedoel. 
Mocht je geen kinderen hebben, dan zou ik je adviseren om het roer radicaal om te gooien en een andere omgeving te zoeken, maar nu ben je verbonden door de navelstreng. 

Je schrijft dat je vaak toneel speelt, ik ga dan ook advies leveren dat hierop inspeelt. Dit is waarschijnlijk niet het beste advies, maar wel het advies dat ik jou kan geven uit mijn ervaring. 
Vertrek van je man en ga op je eentje wonen met ruimte voor je kinderen; zorg dadelijk ook voor een co-ouderschapsregeling.
De week dat jij je kinderen hebt, mag je toneel spelen, je zorgt dat zij het goed hebben en sluit je eigen gevoelens af. De week dat je kinderen bij je ex-partner zijn, laat je je gevoelens toe en werk je hieraan met psycholoog/psychiater; dat is de week dat je kunt crashen en opladen voor de volgende week.

onlyhuman, wat knap dat je tegen je partner heb gezegd dat je uit elkaar wil. Kun je in je hoofd al wat praktische zaken op een rijtje krijgen, waarvan woning denk ik het belangrijkst is. Is je ex partner nu nog bij jullie in huis? Want dat lijkt me dan helemaal ingewikkeld. 
Vervelend dat met nu je psycholoog op vakantie is. Ik heb zelf ook een psycholoog wegens  angstklachten, zij stelde me laatst voor om ook 1x per week met iemand te praten die dan bij je thuis komt. Meer ook om dagelijkse zaken te bespreken, zodat met je psycholoog meer de therapie aan bod komt. Deze persoon gaat via de gemeente begreep ik. Ik ga deze week kennismaken, als je wil, kan ik je daarna wat info geven, wellicht is dit ook fijn voor jou. 
Sterkte vandaag